ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ
Δέν ὑπάρχει μεγαλύτερη εὐλογία, ἀπό τό νά ἔχουμε τήν δυνατότητα, νά ὀνομάζουμε τόν Θεό, Πατέρα. Εὐλογία νά ἔχουμε παντοκράτορα Ἰησοῦ Χριστό Σωτῆρα. Πῶς μποροῦμε νά δοξάζουμε τόν Τριαδικό Πατέρα μας; Μά ὅπως ἀκριβῶς ὁ Θεάνθρωπος Χριστός. « Ἐγώ σέ ἐδόξασα ἐπί τῆς γῆς », λέει ὁ Ἰησοῦς.
Καί ὁ Πατέρας ἀντιδοξάζει τόν Υἱόν, δίνοντάς Του τήν ὑποταγή τῶν πάντων « ἐδόθη μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καί ἐπί γῆς», « πᾶσαν τήν κρίσιν δέδωκε τῷ Υἱῷ ». Ὁ Μεσσίας δέν μπορεῖ νά ἀρνηθεῖ τόν ἑαυτό Του. Τώρα ἄν οἱ ἄνθρωποι ἀρνοῦνται νά σηκώσουν τόν Τίμιο Σταυρό Του καί πεθαίνουν ἄδοξα καί μέ πόνο, εἶναι δική τους ὑπόθεση.
Ἡ εὕρεσις καί ὕψωσις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ πού ἑορτάζουμε σήμερα ἀδελφοί μου, εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἀπόδειξις τῆς σταυρωμένης ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καί Πατρός, ὅπως ἐπίσης καί ἡ φανερή παρουσία καί ἀέναος φροντίδα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ γιά ὅλους ὅσους θελήσουν νά ζοῦν στήν ὑπακοή καί στό θέλημά Του « ὅλην τήν ἡμέρα θανατούμεθα ». Ἐμεῖς δέν ζοῦμε, οἱ πιστοί δέν ζοῦμε γιά τόν ἑαυτό μας, ζοῦμε γιά τόν Χριστό καί διά Χριστόν ἀκολουθοῦμε, σηκώνοντας τόν σταυρό τῆς ὑπακοῆς. Δέν ἔχουμε δικό μας θέλημα.
Ἔτσι ὑψοῦται ὁ Σταυρός, γιά νά ὑψώσει μαζί Του τήν δύναμιν τοῦ Γένους ἡμῶν τῶν Ὀρθοδόξων. Ἐκρύπτετο, λόγω φθόνου. Ἐντούτοις φανεροῦται σήμερα καί ὑψώνεται ἀπό τά σπλάχνα τῆς γῆς, λόγω δικαιοσύνης.Ὑψοῦται ὁ Σταυρός, γιά νά δεσμεύσει τόν Ἰσχυρόν καί νά τοῦ ἀφαιρέσει τήν δυνατότητα νά χρησιμοποεῖ σάν ἰδικούς του, ἐμᾶς τούς λυτρωθέντας πλέον, διά τοῦ Ἰησοῦ, ἀνθρώπους. Ἐκτός καί ἄν κάποιοι ἐχθροί Του, ἐπιμείνουν στόν μάταιον φθόνον, ὅπως τότε οἱ Ἰουδαῖοι πού ἔκρυψαν τόν Σταυρόν στά βάθη τῆς γῆς, γιά νά ξεχαστεῖ ὁ θησαυρός καί νά ἀφανιστεῖ ὁ πολύτιμος μαργαρίτης.
Ἐντούτοις ὁ Θεός ἐμβάλλει λοιπόν ἱερόν καί δέοντα πόθο στή βασίλισσα Ἁγία Ἐλένη, ἡ ὁποία κατενόησε τήν δωρεά τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος, « εἰργάσατο παγκόσμιον σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆς γῆς » ἐν τῷ Σταυρῷ καί διά τοῦ Χριστοῦ.
Ὥ!μακαρία Ἐλένη!!!, ὡραῖοι οἱ πόδες σου καί ἅγιαι αἱ χεῖρες σου πού ἔσκαψαν μέσα στά σπλάχνα τῆς γῆς καί ἀπεκαλύφθη ὁ Τίμιος Σταυρός, ὡσάν ἀπό ἄλλο οὐράνιο στερέωμα, καταστράπτων τό Δεσποτικό Φῶς, ὡσάν ἥλιος. Ἀπεκαλύφθη ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, ἀπό τά κατώτερα μέρη τῆς γῆς, ὡς Νυμφίος ἐκ παστάδος· δι’ Αὐτοῦ ἡ ἐξ Ἐθνῶν Ἐκκλησία ἀφοῦ ἐνυμφεύθη μέ τόν Χριστόν, ἀπέβαλλε ὀριστικά καί ἀμετάκλητα τήν εἰδωλολατρικήν ἀθεΐαν.
Ἐφανερώθη συνεπῶς, ἀπό τά σκοτεινά ἔγκατα τῆς γῆς ὁ Τίμιος Σταυρός καί ὑψώνεται σήμερα γιά νά λύσει τήν νύχτα τῆς ἀγνωσίας καί νά καταλάμψει στίς καρδιές μας, τὀ φῶς τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ Θεοῦ καί τοῦ Χριστοῦ, ἐλευθερώνοντάς μας ἔτσι ἀπό τά δεσμά τῆς ἄγνοιας καί τῆς ἁμαρτίας.
Μᾶς δίδεται τό λοιπόν ἀδελφοί, μέ τήν ὑπακοή στίς θεῖες ἐντολές, ὅσοι θελήσουμε ὄντως στήν Ἀνάσταση πού θά ἀκολουθήσει, ἀφοῦ προηγηθεῖ τό σημεῖον τοῦ Υἱοῦ τοῦ Ἀνθρώπου, ὁ Σταυρός καί μέ τήν ἀνάσταση τῶν σωμάτων πού θά ἑνωθοῦν μέ τήν ψυχή ἑνός ἑκάστου, νά ἀποφύγουμε τότε τόν δεύτερο θάνατο. Ὅπως δηλαδή ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ πού ἔγινε ἄνθρωπος ἀπό φιλανθρωπία, πέθανε σωματικά καί χωρίστηκε ἡ ψυχή Του ἀπό τό σῶμα, ἀλλά δέν χωρίστηκε ἀπό τήν Θεότητά Του- γι’ αὐτό καί ἀφοῦ ἀναστήθηκε τό σῶμα Του, τό πῆρε μαζί Του στόν οὐρανό μέ δόξα- ἔτσι κι ἐκεῖνοι πού ἔζησαν ἤ θά ζήσουν ἐδῶ στή γῆ σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, σηκώνοντας τόν Σταυρόν καί ἀκολουθοῦντες κατά πάντα τόν Νυμφίον, μέ ἀνέκφραστη χαρά, εἰσερχόμενοι ἐκεῖ ὅπου εἰσῆλθε ὡς Πρόδρομος γιά χάρη μας ὁ γλυκύτατος Ἰησοῦς. Αὐτό γιά νά ἀπολαμβάνουμε μαζί Του τήν αἰώνια δόξα καί μακαριότητα Του.
Κατά συνέπεια ἐκεῖνος πού θανάτωσε ἐδῶ, προσκυνώντας μέ πίστιν τόν Σταυρόν, μέ τήν δύναμιν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τίς πράξεις τοῦ σώματος, θά ζήσει ἐκεῖ τή θεϊκή καί αἰώνια ζωή μαζί μέ τόν Χριστόν. Ἐνῶ ἐκεῖνος πού μέ τίς σαρκικές ἐπιθυμίες καί τά πάθη θανάτωσε ἐδῶ τό πνεῦμα του, ἐκεῖ ἀλοίμονο, θά καταδικαστεῖ νά ζεῖ μέ τόν διάβολο, τόν δημιουργό καί πρόξενο τῆς κακίας, στήν ἀσύλληπτη κόλαση, πράγμα πού εἶναι ὁ δεύτερος θάνατος, ὁ μόνιμος καί αἰώνιος χωρίς τέλος. « Ὁ Σταυρός σου Κύριε, ζωή καί ἀνάσταση ὑπάρχει τῷ λαῷ σου».
Ἀπεκαλύφθη, σεβαστή γερόντισσα καί ὑψώνεται σήμερα τό στολίδι τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ Τίμιος Σταυρός τοῦ Κυρίου, ἡ ἀληθινή ὡραιότης ὅλου τοῦ κόσμου, ἡ ὀμορφιά πού ὀμορφαίνει τίς καρδιές μας καί ὅλη τήν κτίση. Ποιός ἀπό ἐμᾶς ἀδελφοί μου δέν ὀφείλει λύτρα στόν λυτρωτή του ἀπό τόν θάνατο; Ποιός δέν εὐγνωμονεῖ τόν δωρητή τῆς ζωῆς; Λέει ὁ Χριστός μας: « Ἐγώ ἦρθα γιά νά ἔχουν ζωή καί γιά νά ἔχουν περίσσια».(Ἰωάν.10,10)
Ποιά εἶναι ἡ περίσσια; Ὄχι μόνο ὅτι θά εἴμαστε μαζί Του καί θά ζοῦμε μαζί, ἀλλά καί ὅτι θά μᾶς κάνει καί ἀδελφούς Του καί συγκληρονόμους στήν βασιλεία τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Δι’ αὐτόν λοιπόν τόν λόγον, οἱ πρώτοι χριστιανοί βασιλεῖς ὅπου ἐθριάμβευσε ἡ Ἐκκλησία ἐπέτρεψαν καί καθιέρωσαν νά ὑψωθεῖ ὁ Τίμιος Σταυρός στόν ὑψηλό τόπο, στόν Ἅγιο, στόν φριχτό Γολγοθᾶ καί νά ἐπιδειχτεῖ εἰς ὅλο τό πλήρωμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Καί τοῦτο εἶναι πού κάνουν καί σήμερα Ἀρχιερεῖς, ἰερεῖς, διάκονοι, μοναχοί, μοναχές, καί μέ ἕνα λόγο ὅλοι οἱ πιστοί χριστιανοί ὅπου γῆς κρατοῦντες ὑψηλά τόν ὑπερένδοξον τοῦτον καί ἄξιον πάσης προσκυνήσεως, Τίμιον Σταυρόν, χαροποιώντας τό πλήρωμα τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, τῆς μοναδικῆς κιβωτοῦ σωτηρίας, πού εἶναι καί ἡ ἀπάντηση σέ ὅσους πραγματικά θέλουν νά βοηθήσουν τόν πλανήτη γῆ.
Στόν Τίμιο Σταυρό τοῦ Χριστοῦ , ἡ τιμή καί ἡ προσκύνησις, εἰς τούς αἰῶνας.
Ἀμήν.