Ψευτοζώ, χαζοχαίρομαι, προσποιούμαι τον πνευματικό άνθρωπο.
Η απουσία του Αγίου Πνεύματος από τη ζωή μου με κάνει άφωτο, άχαρο, απάνθρωπο, αγενή, ανόητο, ανολοκλήρωτο. Όλες οι προσευχές, όλα τα "Κύριε ελέησον", όλες οι μετάνοιες, όλες οι νηστείες και οι αγρυπνίες σε αυτό κατατείνουν, πότε θα έρθει η φαεινή εκείνη ημέρα της παρουσίας του Αγίου πνεύματος στη ζωή μας, που θα αποτελέσει σταθμό μακαριότητος, ευλογίας και ανείπωτης ειρήνης.
Η προσευχή μας κύριο αίτημα θα πρέπει να έχει την εκζήτηση του Αγίου Πνεύματος. Όπως λέγει ο θαυμάσιος Άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος, η ψυχή του είναι ταλαίπωρη όταν απουσιάζει το Άγιο Πνεύμα. Η παρουσία Του, δίνει αναψυχή, ανάταση, παραμυθία και ενίσχυση. Όπως ο πρωτόπλαστος Αδάμ πήρε ζωή με τη θεια πνοή, έτσι και η ψυχή του ζωντανεύει με την ουράνια αυτή επίσκεψη. Η ψυχή προγεύεται τότε την ουράνια δόξα και αγαλλίαση. Ζει από τώρα τον Παράδεισο. Αισθάνεται τη ζωντανή παρουσία του Θεού.
Μοναχός Μωυσής ο Αγιορείτης
http://1myblog.pblogs.gr
