Η ταινία Man of God έριξε τις μάσκες και έδειξε το πραγματικό πρόσωπο της κοινωνίας αποδεικνύοντας ότι υπάρχουν οι πικρόχολοι, αυτοί που δεν αντέχουν τις καινοτομίες, αυτοί που δεν αντέχουν την ιεραποστολή μέσω της τέχνης, οι ζηλιάρηδες αλλά και αυτοί που διψούσαν να δουν και κάτι διαφορετικό από αυτά τα θέματα που μας συνηθίζει ο κινηματογράφος.
Τι αποδείχθηκε με την προβολή της ταινίας στους κινηματογράφους:
-ότι υπάρχει ένα μεγάλο κοινό που έχει ανάγκη από ταινίες με πνευματικό περιεχόμενο.
– ότι οι νέοι άνθρωποι ανταποκρίθηκαν και αγκάλιασαν μια άλλου είδους ταινία από αυτές που συνηθίζουν να βλέπουν και ότι έχουν ανάγκη από ταινίες που τους αφυπνίζουν πνευματικά.
-ότι οι άθεοι δεν αντέχουν να βλέπουν ότι οι κινηματογράφοι γεμίζουν για μια ταινία που μιλάει για το Θεό και απροκάλυπτα την κατηγορούν
-ότι οι κακόβουλοι που ναι μεν δηλώνουν “άνθρωποι της εκκλησίας” βγάζουν δηλητήριο εξαιτίας των προσωπικών τους κόμπλεξ και προβλημάτων, νομίζοντας ότι είναι κριτικοί κινηματογράφου
-ότι υπάρχει μεγάλο κενό και ανάγκη για ταινίες που μιλούν για το Θεό
ότι ο Άγιος Νεκτάριος με την ταπεινότητά του, την υπομονή του, την συνεχή προσευχή του και την βαθιά εμπιστοσύνη του στο Θεό, μέσω και αυτής της ταινίας έβαλε κι άλλο κόσμο στην Εκκλησία
Σκέψεις της Κυριακής
πηγή: orthodoxianewsagency
