Έκθεση-σοκ παραδόθηκε στο Κογκρέσο για το F-35 καθώς αναφέρει ότι το αεροσκάφος έχει ακόμα πολύ δρόμο να διανύσει πριν καταστεί επιχειρησιακά πανέτοιμο για εναέρια μάχη. Αυτό ανέφερε στην ετήσια έκθεση του ο Δρ Michael Gilmore, πρώην διευθυντής επιχειρησιακών δοκιμών και αξιολόγησης.
Το πρόγραμμα Joint Strike Fighter έχει ήδη καταναλώσει περισσότερα από 100 δις $ και σχεδόν 25 χρόνια. Ακριβώς για να ολοκληρωθεί το βασικό στάδιο της ανάπτυξης θα απαιτηθούν τουλάχιστον $ 1 δις επιπλέον μαζί με δύο χρόνια.
Ακόμη και με αυτή την τεράστια επένδυση σε χρόνο και χρήμα, ο Δρ Gilmore είπε στα μέλη του Κογκρέσου, του Πενταγώνου ότι «η επιχειρησιακή καταλληλότητα όλων των εκδόσεων του αεροσκάφους αυτού εξακολουθεί να είναι μικρότερη από την επιθυμητή από τις στρατιωτικές υπηρεσίες.»
Ο Δρ Gilmore ανέλυσε λεπτομερώς μια σειρά από προβλήματα που έχει το πρόγραμμα, μεταξύ των οποίων τις κρίσιμες ελλείψεις απόδοσης και τα τεράστια στην κυριολεξία προβλήματα συντήρησης.
Έθεσε επίσης, σοβαρά ερωτήματα για το αν η αμερικανική Πολεμική Αεροπορία με το F-35A μπορεί να υλοποιήσει επιτυχώς αποστολές αέρος-αέρος ή αέρος-εδάφους, αν το Σώμα των Πεζοναυτών με τα F-35B μπορεί να διεξάγει ακόμη και την στοιχειώδη στενή εναέρια υποστήριξη και αν στο Ναυτικό τα F-35C θα είναι κατάλληλα για να απονειώνονται και προσνηώνονται σε αεροπλανοφόρα.
Τόνισε επίσης ότι «αν χρησιμοποιηθεί στη μάχη το αεροσκάφος F-35 θα χρειαστεί «στήριξη» (!!) για να εντοπίσει και να αποφύγει σύγχρονες απειλές από ραντάρ εδάφους , να βρει στόχους, και να συμμετέχει σε σχηματισμούς αεροσκαφών του εχθρού, λόγω ανεπίλυτων ελλείψεων απόδοσης και των περιορισμένων όπλων που είναι διαθέσιμα για μεταφορά.( μόλις τέσσερις πύραυλοι)»
Σε μια δημόσια ανακοίνωση το Γραφείο που έχει αναλάβει το πρόγραμμα F-35 προσπάθησε να απορρίψει την έκθεση Gilmore ισχυριζόμενο ότι «όλα τα θέματα είναι γνωστά στην JPO, στις υπηρεσίες των ΗΠΑ, τους διεθνείς εταίρους μας και τη βιομηχανία μας.»
Η αναγνώριση των πολυάριθμων θεμάτων είναι λεπτή, αλλά δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η Υπηρεσία έχει κανένα σχέδιο, συμπεριλαμβανομένου του κόστους και του χρονοδιαγράμματος , των εκ νέου εκτιμήσεων, για να διορθωθούν τα σημερινά προβλήματα.
Ούτε προφανώς έχουν ένα σχέδιο για να αντιμετωπίσουν και να χρηματοδοτήσουν τις διορθώσεις για τις μυριάδες άγνωστα προβλήματα που θα αποκαλυφθούν κατά τη διάρκεια των επερχόμενων πτήσεων, πολύ πιο αυστηρών από αυτών που γίνονται τώρα εδώ και τέσσερα έτη.
Ένα τέτοιο σχέδιο είναι απαραίτητο και θα πρέπει να καθοδηγείται από τον ρυθμό με τον οποίο τα προβλήματα πραγματικά θα μπορούσαν να λυθούν παρά με ρεαλιστικά προϋπάρχοντα προγράμματα.
Τι θα χρειαστεί για να διορθωθούν τα πολυάριθμα προβλήματα που εντοπίστηκαν από τον Δρ Gilmore και πώς μπορεί καλύτερα να προχωρήσει με το πιο ακριβό πρόγραμμα στην ιστορία, ένα πρόγραμμα που δεν ήταν σε θέση να ανταποκριθεί στις πολύ μικρές υποσχέσεις του;
Το F-35 παρουσιάζεται στον αμερικανικό λαό ως ένα υπερπολύπλοκο αεροσκάφος που διαθέτει ένα ευρύ φάσμα των εξελιγμένων ηλεκτρονικών. Σε μια γρήγορη ανάγνωση άρθρων σχετικά με το F-35 διαπιστώνεται ότι σχεδόν πάντα δείχνουν τις δυνατότητές του να συγκεντρώσει τεράστιες ποσότητες πληροφοριών.
Οι πληροφορίες αυτές πρέπει να έρθουν μέσα από αισθητήρες και συνδέσεις δεδομένων με δικτυωμένες πηγές, οι οποίες στη συνέχεια θα συγχωνευθούν με τα συστήματα του υπολογιστή του F-35 για να προσδιορίσουν και να εμφανίσουν στον πιλότο συγκεκριμένη απειλή, στόχο, με συνοδευτική εικόνα δύναμης (δηλαδή « επίγνωση της κατάστασης»).
Η διαδικασία αυτή έχει σχεδιαστεί για να επιτρέπει στον χειριστή να κυριαρχεί στο πεδίο της μάχης. Με βάση την πραγματική απόδοση της δοκιμής των συστημάτων αυτών κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης δοκιμών ωστόσο φαίνεται ότι τα ηλεκτρονικά πραγματικά επηρέασαν την ικανότητα του πιλότου να επιβιώσει και να επικρατήσει στο πεδίο της μάχης .
Σε γενικές γραμμές, τα προβλήματα με τους αισθητήρες του F-35, υπολογιστές και λογισμικό, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας ψευδών στόχων και την υποβολή εκθέσεων ανακριβών θέσεων, έχουν θέσει σοβαρά προβλήματα στις ομάδες δοκιμών στην αεροπορική βάση Edwards, για τις δυνατότητες του πανάκριβους αεροσκάφους.
Τελικά καλώς έκανε η Ελλάδα και δεν συμμετείχε στο συγκεκριμένο πρόγραμμα πριν μερικά χρόνια, κάτι ήξεραν οι τότε επιτελείς που εισηγήθηκαν να απέχουμε αγοράζοντας «δοκιμασμένα» αεροσκάφη…και μόνο .
