του Σάββα Καλεντερίδη
Τα μεσάνυχτα της 24/25 Απριλίου, οι Ακόλουθοι Αμύνης των ΗΠΑ και της Ρωσίας εκλήθησαν στο τουρκικό ΓΕΕΘΑ και ενημερώθηκαν ότι η τουρκική πολεμική αεροπορία θα προσβάλει στόχους στη ΒΑ Συρία και το Βόρειο Ιράκ, στην περιοχή Σιντζάρ.
Με τον τρόπο αυτό Τούρκοι επιτελείς, άρα η Τουρκία, ενημέρωσαν ΗΠΑ και Ρωσία για τους επικείμενους αεροπορικούς βομβαρδισμούς, δίνοντάς τους έτσι χρόνο να απομακρύνουν δικό τους στρατιωτικό προσωπικό που τυχόν βρισκόταν στις εν λόγω περιοχές.
Τις επόμενες μέρες ακολούθησαν αντιδράσεις από ΗΠΑ και Ρωσία, οι οποίες στην ουσία καταδίκαζαν τις τουρκικές επιθέσεις, με τους Κούρδους να δηλώνουν δύσπιστοι απέναντι στις αντιδράσεις, υπογραμμίζοντας ότι γι' αυτούς είναι αδιανόητο και δεν μπορούν να πιστέψουν ότι οι Τούρκοι εισήλθαν στον εναέριο χώρο του Ιράκ και κυρίως της Συρίας, χωρίς να προηγουμένως να έχουν πάρει ΑΔΕΙΑ από ΗΠΑ και Ρωσία.
Ίσως να μη μάθουμε ποτέ αν είχε προηγηθεί συνεννόηση σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ για τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς.
Πάντως, προσπαθώντας να εντοπίσουμε το επιδιωκώμενο από πλευράς Τουρκίας, πέραν των απωλειών των Κούρδων από τους βομβαρδισμούς, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η Τουρκία είχε ως πολιτικό στόχο τη δημιουργία ανυπέρβλητων προβλημάτων στις σχέσεις και τη συνεργασία των Κούρδων και των Δημοκρατικών Δυνάμεων της Συρίας (SDF) και το πάγωμα της επιχείρησης απελευθέρωσης της οιονεί πρωτεύουσας του Ι.Κ., της Ράκκας.
Και, όντως, είναι αδιανόητο να πιστέψεις ότι την ώρα που πολεμάς ώμο με ώμο με τον Αμερικανό, ο οποίος υποτίθεται ότι σου παρέχει γενική και ειδικά αντιαεροπορική προστασία, δέχεσαι καταιγισμό αεροπορικών βομβαρδισμών από την Τουρκία, σύμμαχο των ΗΠΑ.
Ακριβώς αυτό ανέλυσαν οι Τούρκοι και εκεί στήριξαν τις ελπίδες τους. Στη δημιουργία ανυπέρβλητων προβλημάτων στη συνεργασία Δημοκρατικών Δυνάμεων της Συρίας (SDF) και ΗΠΑ, στο πάγωμα των επιχειρήσεων στην Τάμπκα και τη Ράκκα, για να έλθει μετά η Τουρκία και να αποτελεί τη μόνη λύση για την Ουάσιγκτον και τον Τραμπ, στο καυτό ζήτημα της απελευθέρωσης της Ράκκας.
Όμως, όλα αυτά, μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα επιχειρησιακής φύσεως, αφού αν σφίξουν οι... ζέστες του καλοκαιριού, που στην εν λόγω περιοχή είναι αφόρητες, μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά την ίδια την επιχείρηση και το Ι.Κ. να συνεχίσει να βασιλεύει στην περιοχή.
Πάντως, για τέσσερις μέρες τα σχέδια των Τούρκων πέτυχαν, αφού οι Κούρδοι σταμάτησαν τις επιχειρήσεις τους στην Τάμπκα, όπου το στρατηγικής σημασίας ομώνυμο φράγμα, αλλά και στην υπό πολιορκία Ράκκα.
Σήμερα, 30 Απριλίου, οι επιχειρήσεις ξανάρχισαν, αφού οι ΗΠΑ έδειξαν έμπρακτα ότι είναι αποφασισμένες να προστατέψουν τους Κούρδους και τις Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας, από την τουρκική επιθετικότητα. Το έμπρακτα, πέραν των διπλωματικών αντιδράσεων και των δεσμεύσεων στα λόγια, σημαίνει και τεθωρακισμένα των ΗΠΑ στα σύνορα Συρίας-Τουρκίας, για την "επιβολή της ειρήνης και της τάξης".
Και όταν λέμε ξανάρχισαν, εννοούμε ότι οι Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας απελευθέρωσαν σήμερα κι άλλες συνοικίες της Τάμπκα, ελέγχοντας πλέον το 80% της πόλης, η απελευθέρωση της οποίας είναι θέμα ημερών αν όχι ωρών, όπως και του φράγματος, που είπαμε ότι είναι στρατηγικής σημασίας και το σημαντικότερο ίσως στη Μέση Ανατολή.
Στη συνέχεια θα ακολουθήσει ακριβώς αυτό που φοβάται και τρέμει η Άγκυρα, δηλαδή ο πλήρης αποκλεισμός και περικύκλωση της Ράκκας, η ρίψη φυλλαδίων από αέρος προς τους πολίτες, να εγκαταλείψουν την πόλη, για να περάσουμε στην τελική φάση, που είναι η πλήρης απελευθέρωσή της από τους τζιχαντιστές του Ι.Κ.
Και λέμε ότι τρέμει η Άγκυρα γιατί αν οι Κούρδοι και οι Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας είναι οι δυνάμεις που θα απελευθερώσουν τη Ράκκα, σε συνεργασία με τις ΗΠΑ, αυτό θα τους καταστήσει πλέον σταθερό σύμμαχο των ΗΠΑ στη Συρία, με ταυτόχρονο αποκλεισμό της Τουρκίας.
Θα επανέλθουμε στο θέμα.
Πηγή
