...ο λαός μας δια των παθηματων του να αποστραφεί τους αθέους και μασόνους πολιτικούς . Πρέπει να τους σιχαθεί.
του Γιώργου Μπερούκα
ὃν γὰρ
ἀγαπᾷ Κύριος παιδεύει, μαστιγοῖ δὲ πάντα
υἱὸν ὃν παραδέχεται.
Διότι εκείνον που αγαπά ο Κυριος, τον
παιδαγωγεί και τον μορφώνει δια μέσου των θλίψεων· μαστιγώνει δε με ταλαιπωρίες
κάθε υιόν, τον οποίον δέχεται κοντά του ως ιδικόν του”. ( Εβρ. 12,6 )
Ασφαλώς είναι
ακατάληπτο για την
ανθρώπινη φύση, το σχέδιο της
Θείας Προνοίας για
το λαὀ μας,
όπως άλλωστε και για
το κάθε λαό. Τίς γὰρ ἔγνω νοῦν Κυρίου; ἢ τίς σύμβουλος αὐτοῦ ἐγένετο; Ωστόσο κάποιες
πτυχές του είναι
δυνατό να γίνουν
γνωστές σε άγιους
γέροντες της εποχής
μας, ώστε να μας
δώσουν δύναμη και να μην
ολιγοψυχήσουμε στις δυσκολίες
που θα έρθουν. Είναι
αρκετές οι μαρτυρίες
που έχουμε από
αυτούς ώστε να
εξαχθούν πολύτιμα συμπεράσματα.
Και οι
μαρτυρίες αυτές δείχνουν ένα
δρόμο που σίγουρα
περνά από τη σταύρωση για
να φθάσει στη
ανάσταση. Ένα ανηφορικό δρόμο
ο οποίος θα μας
ταπεινώσει και
λογικέψει. Ένα δρόμο πρόνοιας ο οποίος θα
μας καθαρίσει και
ενδυναμώσει κατά τρόπο
που ομοιάζει με το ρηθέν :
ὡς
χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτοὺς ωστε
καὶ ἐν καιρῷ
ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι (Σοφ. Σολ. 3, 6-7 )
Δεν πρέπει
λοιπόν σε καμία
περίπτωση να απογοητευθούμε από
τις σκληρές δοκιμασίες
που ζούμε και
θα ζήσουμε. Είναι τα αναγκαία
φάρμακα για την ίαση μας. Είναι
η επίσκεψη
του Θεού στη
πατρίδα μας.
Η Ελλάδα
στο ταμείο της Άνωθεν
Δικαιοσύνης είναι
πολύ πιστωτική. Έχει προσφέρει
πολλά σε άλλους,
και εχει αδικηθεί
στην ιστορία της όσο λίγοι λαοί. Τέσσερις αιώνες
τουρκοκρατίας, Μικρασιατική καταστροφή
( με την
βοήθεια των Ευρωπαίων ),
κατ αναλογία, πρώτη στην
αντίσταση ενάντια στις
δυνάμεις της σκότους
το 1940. Ας μην
πούμε κάτι για
τους τόσους μασόνους
πολιτικούς οι οποίοι την
διέφθηραν.
Δικαιούται λοιπόν τώρα τη Θεία παιδαγωγική βοήθεια (αλλά και παίδευση ), παρά τα σημερινά τραγικά λάθη μας. Τόσα αἵματα, τόσα μαρτύρια, τόσες αδικίες, δὲ θὰ πᾶν χαμένα ὅλα αὐτα. Μέσα σε όλα αυτά μάλιστα υπάρχει και μια μαγιά η οποία κρατάει, και για την οποία ο Θεός θα κάνει ότι κάνει. Γι αυτό ο γέροντας Παίσιος έλεγε :
Θα κανονίσει ο Θεός τις
υποθέσεις του Έθνους. Αν έμενε σε μας, θα το τινάζαμε στον αέρα το Έθνος.
Ασφαλώς τα ανωτέρω
λόγια δεν είναι
καθόλου τυχαία, και
δείχνουν με το
πιο σαφή τρόπο την
παιδαγωγική πρόνοια του
Θεού προς το λαό μας.
Επισης,
Σὲ σχετικὴ ἐρώτηση τὸ Μάρτιο τοῦ 1993 γιὰ τὶς
πολιτικὲς ἐξελίξεις στὴν Ἑλλάδα (τὸν καιρὸ ἐκεῖνο πρωθυπουργὸς ἦταν ὁ Κ.
Μητσοτάκης, ἐνῶ ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου ἦταν ἄρρωστος): «Θὰ γίνουν ἐκλογὲς
καὶ θὰ βγεῖ πάλι ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου. … Θὰ ξαναβγεῖ˙ ἂς εἶναι ἄρρωστος. Διότι πρέπει ὁ ἑλληνικὸς λαὸς αὐτούς (τοὺς
πολιτικούς) νὰ τοὺς σιχαθεῖ.»
Όλο το
βάρος στην ανωτέρω πρόρηση πέφτει στη
τελευταία φράση και στη λέξη ΔΙΟΤΙ. Αυτή η λέξη αιτιολογεί
και εξηγεί αυτά που επιτρέπει ο Θεός να συμβούν στη πατρίδα μας. Όπως δείχνει η εξέλιξη
των γεγονότων, μέσα στο Θείο
Σχέδιο ήταν να αφεθούν
μασώνοι και άθεοι να έχουν την εξουσία (λόγω
των αμαρτιών μας) μέχρι λιγο
πριν το μεγάλο πόλεμο. Διότι πρέπει ο λαός μας δια των παθηματων του να αποστραφεί τους αθέους και μασόνους πολιτικούς . Πρέπει να τους σιχαθεί. Ζούμε στην
εποχή που έλεγε
ο γέροντας Πορφύριος για τους
πολιτικούς μας . Σύμφωνα
με τα φωτισμένα
λόγια του, ζούμε, ότι ζούσαν σε
παλαιότερη περίοδο και οι Εβραίοι. <<Ιμάτιον
έχεις αρχηγός ημών γενού >>( Ησ. 3, 6) . Θα μπορούσε ίσως ο Θεός,
να οικονομήσει κάτι καλύτερο για
τη πατρίδα μας, στα προηγούμενα και
παρόντα χρόνια, αλλά ως φαίνεται,
υπάρχει λόγος ώστε να μην παρεμποδιστεί
αυτή η καθοδική πορεία. Μόνο με αυτό το τρόπο θα μπορέσει
συνολικά ο Ελληνικός λαός να έλθει σε
επίγνωση βλέποντας το τέλος των ιδιοτελών
και αντιχριστιανικών επιλογών του. Μόνο με αυτό το τρόπο θα έλθουμε σε μετάνοια. Πρέπει αφ
ευατού να αυτοκατακρίνουμε τον ευατό μας και
να λυπηθούμε για τα λάθη μας. Μόνο
δια των παθημάτων μας
θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε, οτι χωρίς
Χριστό δεν μπορούμε να πορευθούμε στο
μέλλον. Μόνο έτσι μπορεί να νικηθεί το κακό
ώστε να γεννηθεί κάτι ανώτερο χωρίς να
το καταπνίξουν οι δυνάμεις του σκότους. Αν
δει κανείς τη δοκιμασία
μας κοσμικά, θυμώνει. Αν το δούμε όμως
πνευματικά πρέπει να δοξολογούμε το Θεό
για την πρόνοια Του. Τώρα, είναι όπως
τότε που έβγαζε το λαό Του απο τη
δουλεία των Αιγυπτίων. Όπως περιγράφει
τα γεγονότα η α
ωδή των καταβασιών της Αναλήψεως
Τω σωτήρι Θεώ τω εν θαλάσση
λαόν ποσίν αβρόχοις οδηγήσαντι και Φαραώ πανστρατιά καταποντίσαντι, αυτώ μόνω
άσωμεν, ότι δεδόξασται
Ο
Θεός οικονομεί τα λάθη μας ώστε να έλθει το επιθυμητό
αποτέλεσμα. Ούτε μια πρόωρη πτώχευση με παρατεταμένες συνέπειες,
αλλά ουτε και δοκιμασία πιο βαρειά απο ότι μπορούμε να
σηκώσουμε. Όλα στο σωστό χρόνο ώστε να έχουν το μέγιστο δυνατό
αποτέλεσμα και ώφελος προς τη πατρίδα μας.
Συνεπώς για να έλθουμε στα παρόντα, είναι αναμενόμενο και αναγκαίο κακό, να κυβερνήσει και
η αριστερά, και όπως όλα δείχνουν, σε αυτούς θα σκάσει
και η βόμβα, ώστε μια που δεν έχουν κυβερνήσει
, και ειναι και οι
πιο ισχυρογνώμονες, να καταλάβουν ει δυνατόν και αυτοί
τα αυτονόητα. Ότι χωρίς το Θεό δεν
μπορούμε να βαδίσουμε
στο μέλλον.
Έχει ο
Θεός το σχέδιο Του. Σίγουρα δεν γνωρίζουμε ακόμα πολλά. Το μόνο σίγουρο είναι οτι χωρίς θλίψεις δεν αλλάζουμε, και δεν μετανοούμε. Γι αυτό, απο εδώ και πέρα πρέπει να είμαστε έτοιμοι και για τα πιο δύσκολα.
ἐν ἡμέρᾳ θλίψεώς μου
τὸν Θεὸν ἐξεζήτησα, ταῖς χερσί μου νυκτὸς
ἐναντίον αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἠπατήθην
Εις περίοδον μεγάλης θλίψεώς μου με πόθον
πολύν κατέφυγα προς το
Θεόν. Και κατά τας νύκτας ύψωνα ικετευτικώς
τας χείρας μου
προς αυτόν και δεν διεψεύσθην εις τας
ελπίδας μου. Ψαλ. 76,3
Κύριε, ἐν θλίψει
ἐμνήσθην σου, ἐν θλίψει μικρᾷ ἡ παιδεία σου ἡμῖν.
Κυριε, κατά το διάστημα θλίψεων σε ενεθυμήθημεν. Μικρά ήτο η
θλίψις,δια της οποίας παιδαγωγικώς μας ετιμώρησες. ( Ησ. 26,16 )
Στη
διάρκεια λοιπόν των θλίψεων το κεφάλι μας ψηλά. Ποτέ
απελπισία αλλά υπομονή. Ο Θεός θα δώσει τις λύσεις, και σε
Αυτόν θα καταφεύγουμε. Τότε θα έλθει η αγαθή έκβαση και σε
εμάς και στη πατρίδα μας. Ο αγαπημένος μας γέροντας δεν μίλησε
μόνο για τις δοκιμασίες και θλίψεις αλλα και για την αγαθη
εκβαση. Αυτη ακριβως την εξελιξη, μας μετέφερε σε ομιλία του,
και ο ιερομόναχος π. Δαυίδ που έζησε για αρκετά χρόνια το
γέροντα Παίσιο και ο οποίος έλεγε :
Θυμάμαι μια άλλη φορά που μας μίλαγε για τις δύσκολες ημέρες που θα έρθουν τις οποίες θα ζήσετε εσείς μας έλεγε.
Στο
τέλος όλων αυτών ο ΘΕΟΣ θα βοηθήσει την Ελλάδα, μάλιστα θα φτάσουν τα
έθνη να λένε μα τόσο πολύ ο Θεός αγαπάει την Ελλάδα και την βοηθάει;
Βέβαια αυτή η βοήθεια του Θεού δεν είναι επειδή το αξίζουμε και για την
αρετή μας αλλά για τα αίματα που έχυσαν οι πρόγονοί μας και περισσότερο
οι ψυχές των Αγίων και της μάνας μας της Παναγίας …
