Η τρίτη και τελική εκτίμηση (μέχρι τις ετήσιες αναθεωρήσεις του ΑΕΠ) του πρώτου τριμήνου του 2014, για την αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ κυκλοφόρησε στις 25 Ιούνη από τις ΗΠΑ Bureau of Economic Analysis ήταν η συρρίκνωση 2,9% του ΑΕΠ, μια διαφορά 5,5 της εκατό από τις προβλέψεις του Ιανουαρίου του 2,6% της ανάπτυξης. Προφανώς, το πρώτο τρίμηνο συρρίκνωσης απορρίφθηκε από εκείνους που κερδοσκοπούν με τις μετοχές, καθώς με τον καιρό, όπως ο μέσος όρος των αποθεμάτων αυξήθηκε με τα άσχημα οικονομικά νέα.
Συμμετέχοντες στην αγορά μετοχών μπορεί να είναι μέσα στις εκπλήξεις δεύτερο τρίμηνο. Το αποτέλεσμα πολλών ετών αλλαγών που έγιναν στα επίσημα μέτρα πληθωρισμού είναι ένα σημαντικά μειωμένο ποσοστό πληθωρισμού. Ο John Williams ( www.shadowstats.com ) παρέχει εκτιμήσεις του πληθωρισμού με βάση την προηγούμενη επίσημη μεθοδολογία, όταν ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή εξακολουθούσε να αντιπροσωπεύει το κόστος ενός σταθερού επιπέδου διαβίωσης. Το μέτρο του πληθωρισμού 1,26% χρησιμοποιείται για να ξεφουσκώσει το πρώτο τρίμηνο το ονομαστικού ΑΕΠ, δεν είναι ρεαλιστικό, κάτι που οι Αμερικανοί γνωρίζουν ήδη.
Μια λογική διόρθωση στο λιτό αποπληθωριστή δίνει ένα πολύ υψηλότερο πρώτο τρίμηνο συρρίκνωσης. Οι δύο κύριες αιτίες του πληθωρισμού είναι η αρχή της υποκατάστασης που εισήχθη κατά τη διάρκεια του καθεστώτος Κλίντον και οι ηδονικές προσαρμογές που είναι σε εξέλιξη από το 1980 που επαναπροσδιορίζονται οι αυξήσεις των τιμών, όπως η βελτίωση της ποιότητας. Διόρθωση για υπερβολικές προσαρμογές δίνει ένα πρώτο τρίμηνο πραγματικής συρρίκνωσης του ΑΕΠ κατά 5%. Διόρθωση για υποκατάσταση και προσαρμογή δίνει ένα πρώτο τρίμηνο πραγματικής συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 8,5%.
Η ρεαλιστική οικονομική ανάλυση είναι κάτι σπάνιο. Ο οικονομικός τύπος που απηχεί στη Wall Street, και οι οικονομολόγοι της Wall Street που υπερβάλουν για να πωληθούν έντυπα. Ζοφερές αναλύσεις είναι παρακινδυνευμένες. Ακόμη και στα αρνητικά τρίμηνα έχει δοθεί μια θετική περιστροφή.
Χρόνια υποεκτίμησης του πληθωρισμού έχουν οδηγήσει σε χρόνια υπερεκτίμηση της αύξησης του ΑΕΠ. Αν σκεφτούμε τα πολλά χρόνια της ανακρίβειας, θα συνειδητοποιήσουμε ότι ο τυπικός υπολογισμός σε ονομαστικούς όρους του λόγου του χρέους προς το ΑΕΠ είναι κάτι ιδιαίτερα παραπλανητικό.
Σκεφτείτε ότι το χρέος εκδίδεται σε ονομαστικούς όρους και επιστρέφεται σε ονομαστικούς όρους (εκτός από μερικά ομόλογα του Υπουργείο Οικονομικών με τις αναπροσαρμογές του πληθωρισμού). Ωστόσο, ο ονομαστικός πλούτος ή το ονομαστικό ΑΕΠ υπερεκτιμά την πραγματική οικονομική δύναμη. Το χρέος αυξάνεται, αλλά τόσο οι ονομαστικές και πραγματικές τιμές από την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών που δεν συμβαδίζουν με την αύξηση του χρέους.
Για να καταλάβετε πόσο επικίνδυνη είναι η αύξηση του χρέους, το ονομαστικό χρέος πρέπει να συγκριθεί με το πραγματικό ΑΕΠ. Κορυφαίοι οικονομολόγοι μπορεί να απορρίψει αυτό τον υπολογισμό μη συγκρίνοντας τα μήλα με τα πορτοκάλια, αλλά η επιβάρυνση αυτή συνιστά άρνηση ότι ο λόγος του ονομαστικού χρέους προς το ονομαστικό ΑΕΠ υποτιμά την αραίωση του πλούτου που προκαλείται από την ικανότητα της κυβέρνησης να εκδώσει και να αποπληρώσει το χρέος σε ονομαστικές τιμές. Γνωρίζουμε ότι ο πληθωρισμός ευνοεί τους οφειλέτες, επειδή τα χρέη μπορούν να αποπληρωθούν σε «φουσκωμένα» δολάρια.
Το παρακάτω γράφημα δείχνει τρία διαφορετικά χρέη ως ποσοστό του ΑΕΠ. Η κατώτατη γραμμή είναι το ονομαστικό χρέος προς το ονομαστικό ΑΕΠ, ο λόγος του οικονομικού τύπου. Η μεσαία γραμμή είναι ο λόγος του ονομαστικού χρέους προς το επίσημο μέτρο του πραγματικού ΑΕΠ. Η κορυφή της γραμμής είναι ο λόγος του ονομαστικού ΑΕΠ σε Shadowstats «διορθωμένη μέτρηση του πραγματικού ΑΕΠ που βάζει πίσω τον πληθωρισμό που δεν περιλαμβάνεται πλέον στα επίσημα μέτρα». Η βάση για αυτό το διορθωμένο μέτρο αποτελεί επίσης το 2000, αλλά ο αριθμός του ΑΕΠ για το 2000 είναι χαμηλότερος λόγω διόρθωσης, και για αυτό το λόγο το γράφημα αρχίζει με σε ένα ελαφρώς υψηλότερο σημείο.
Το ονομαστικό χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ δείχνει ότι από το τέλος του πρώτου τριμήνου του 2014 το συνολικό Αμερικανικό Δημόσιο χρέος είναι 103 τοις εκατό του ΑΕΠ των ΗΠΑ.
Ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ αποπληθωρισμένο με ένα περισσότερο πιο ρεαλιστικό μέτρο του πληθωρισμού, σύμφωνα με την εμπειρία των καταναλωτών, βάζει το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ στο 185% του ΑΕΠ. Με άλλα λόγια, το βάρος του χρέους των ΗΠΑ στην πραγματική οικονομία είναι σχεδόν διπλάσιο από το βάρος που συνήθως είναι αντιληπτό.
Η προσαρμογή Shadowstats για το πραγματικό ΑΕΠ δεν τελείως σωστή για το τι πιστεύετε ότι έχει υπάρξει μια αυξανόμενη υποτίμηση του πληθωρισμού από το 1980. Η προσαρμογή που έγινε, διορθώνει τον αποπληθωριστή τιμών για δύο εκατοστιαίες όπου οι μονάδες υποεκτίμησης του ετήσιου πληθωρισμού οφείλονται στην παραμόρφωση του μέσα από ανορθόδοξους τρόπους. Το πραγματικό ΑΕΠ με αυτή τη διόρθωση από το 2000 μοιάζει με αυτό:
Έχουμε υπολογίσει τις αναλογίες του δημόσιου χρέους των ΗΠΑ προς το ονομαστικό ΑΕΠ και στα δύο μέτρα του πραγματικού ΑΕΠ. Οι αναλογία του χρέους προς το ΑΕΠ θα είναι πολύ μεγαλύτερη αν χρησιμοποιείται το σύνολο των πιστώσεων προς εκκαθάριση, ή το συνολικό του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους, και αν χρησιμοποιούνται οι μη χρηματοδοτούμενες υποχρεώσεις της κυβέρνησης. Το γεγονός που γίνεται σαφές είναι ότι το χρέος είναι ένα μεγάλο και παραγνωρισμένο θέμα για την οικονομία των ΗΠΑ. Από το τεράστιο χρέος συνεπάγεται σημαντικά χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο για το 99 τοις εκατό των πολιτών.
Το πρώτο τρίμηνο συρρίκνωσης, ειδικά αν διορθωθούν οι αριθμοί και μελετηθούν ορθά τα στοιχεία, συνεπάγεται ένα δεύτερο τρίμηνο αρνητικό για το πραγματικό ΑΕΠ. Με άλλα λόγια, τα χρόνια της ποσοτικής χαλάρωσης (εκτύπωσης χρήματος) από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ δεν έχει οδηγήσει σε οικονομική ανάκαμψη από την ύφεση του 2008 και δεν έχει εμποδίσει την περαιτέρω συρρίκνωση.
Μαζική δημιουργία χρήματος και των τεράστιων δημοσιονομικών ελλειμμάτων προστατεύονται από τους ισολογισμούς των «τραπεζών που είναι πολύ μεγάλες για να αποτύχουν», αλλά έχουν βλάψει τον αμερικανικό λαό. Οι συνταξιούχοι και τα συνταξιοδοτικά ταμεία έχουν στερηθεί για χρόνια τα έσοδα από τόκους καθώς η Federal Reserve με τα μηδενικά ή αρνητικά επιτόκια για χάρη μιας χούφτας μεγάλου μεγέθους τράπεζών.
Η έκτακτη δημιουργία νέων δολάριων αραιώνουν τα δολάρια που κατέχονται από τους λαούς, τις επιχειρήσεις, τα ιδρύματα και οι κεντρικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο, αυξάνοντας τους φόβους ότι το δολάριο θα χάσει την αξία ανταλλαγής και το ρόλο του ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.
Η κινήσεις αυτές της Ουάσιγκτον έχουν αναγκάσει άλλες χώρες που έχουν υποταχθεί στη βούληση της Ουάσιγκτον να εγκαταλείψουν το σύστημα πληρωμών σε δολάρια .Ο σύμβουλος του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε ότι το δολάριο θα πρέπει να καταρρεύσει ως ο μόνος τρόπος για την πρόληψη επιθετικότητας των ΗΠΑ. Οι Κινέζοι έχουν απευθύνει έκκληση για «Από- Αμερικανοποίση του κόσμου.»
Ο ιμπεριαλιστικός νόμος των ΗΠΑ φορολογικής συμμόρφωσης αλλοδαπών λογαριασμών (FATCA), ο οποίος έρχεται σε πλήρη ισχύ την πρώτη του Ιουλίου 2015, επιβάλλει τέτοιες βαριές δαπάνες σε αλλοδαπά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που τα όργανα αυτά θα μπορούσαν να επιλέξουν να κάνουν τις συναλλαγές σε δολάρια. Όλα μαζί, τα αποτέλεσματα θα μπορούσε να είναι ένα σοβαρό πέφτουν στην αξία του δολαρίου ΗΠΑ, περισσότερα συρρικνώσουν τον πλούτο, θα οδηγήσουν σε υψηλότερο πληθωρισμό μέσω των τιμών των εισαγωγών, και λιγότερο πλούτο των ΗΠΑ που διατίθενται για την υποστήριξη του χρέους των ΗΠΑ.
Εν όψει αυτής της πραγματικότητας, γιατί είναι Ουάσινγκτον πιέζει τις μαριονέτες του στο Κίεβο προς τον πόλεμο με τη Ρωσία; Γιατί η Ουάσιγκτον πιέζει το ΝΑΤΟ να δαπανήσουν περισσότερα χρήματα και να οικοδομηθούν περισσότερες βάσεις στις οποίες θα αναπτυχτούν περισσότερα στρατεύματα στις χώρες της Βαλτικής και της Ανατολικής Ευρώπης, ειδικά όταν η συμβολή της Ουάσιγκτον από πλευράς κόστους θα είναι μεγαλύτερη; Γιατί η Ουάσιγκτον ήταν η πηγή της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή ότι η Ουάσιγκτον ξεκίνησε με την υποκίνηση των σουνιτών και σιιτών ένας εναντίον του άλλου; Γιατί η Ουάσιγκτον κατασκευάζει νέες ναυτικές και αεροπορικές βάσεις από τις Φιλιππίνες στο Βιετνάμ, προκειμένου να περικυκλώσει την Κίνα;
Εάν η Ουάσινγκτον είναι αυτή που έχει άγνοια της κατάστασης για να προβεί στον περιορισμών του προϋπολογισμού και την βελτίωση της οικονομικής κατάστασης της, δεν μπορεί παρά οι Αμερικανοί να βιώσουν σύντομα την οικονομική καταστροφή.
Μετάφραση-Απόδοση Αναστασία Καρδιανού
Αποκλειστικά για το Hellasforce
