Τώρα είσαι έφηβη κι εγώ καμαρώνω. Καμαρώνω γιατί από τότε που ήρθες στη ζωή μου εγώ έκτιζα. Λιθαράκι λιθαράκι έκτιζα τον χαρακτήρα σου. Σου τα εξηγούσα όλα . Σου έλεγα πάντα την αλήθεια.
Θυμάμαι την πρώτη φορά που πήγαμε για εμβόλιο κι ήσουν σε θέση να ρωτήσεις αν θα πονέσεις. «Θα πονέσεις τώρα λίγο, γλυκειά μου, για να μην πονέσεις πολύ αργότερα» . Αυτό σου είχα πει εξηγώντας σου περισσότερα. Κι έμαθες να με εμπιστεύεσαι, να ξέρεις τι να περιμένεις από τη ζωή σου. Η μαμά πάντα ξέρει καλύτερα. Η εμπιστοσύνη σου είναι η μάχη που κέρδισα.
Σε βλέπω να μεγαλώνεις όμορφα χωρίς εκρήξεις κι επαναστάσεις. Σε είχα προετοιμάσει για όλα. Σου είπα πως ξέρω πώς νιώθεις και δεν χρειάστηκε να πεις λέξη. Τα είπα όλα εγώ. Είχες κιόλας τη μαμά που σε καταλάβαινε. «Έτσι ένιωθες κι εσύ, μανούλα, δεν είναι; Αφού ξέρεις πως νιώθω σημαίνει πως το πέρασες κι εσύ». Ενθουσιάστηκες γιατί ήξερες πως δεν ήσουν μόνη.
Ωριμάζεις γλυκά, μεταμορφώνεσαι σε μια νεαρή κοπελίτσα χωρίς ανασφάλειες. Με τη δίψα να κατακτήσεις τα όνειρά σου, χωρίς ενοχές, χωρίς φοβίες. Είσαι ένα μπουμπούκι που ανοίγει τα ροδοπέταλά του με εμπιστοσύνη στον ήλιο. Ξέρεις πολύ καλά πως σ΄ αυτή τη γη περισσότερο από τους γονείς σου δεν σ΄ αγαπά κανένας.
Κι όταν οι ορμόνες σου τρελαίνονται και δεν μπορείς ούτε στον εαυτό σου να εξηγήσεις τι νιώθεις, έρχεσαι και χώνεσαι στην αγκαλιά μου, στο καταφύγιό σου. Αυτή ήταν η μυστική μας συμφωνία... Πως όσο και να μεγαλώσεις πάντα θα είσαι το μωράκι μου που θα το παίρνω αγκαλίτσα όταν δεν μας βλέπουν οι άλλοι και θα φορτίζω τη ψυχή του με την αγάπη μου. Ο ομφάλιος λώρος δεν κόβεται ποτέ, μωρό μου. Αντίθετα, με τα χρόνια αυτός ο δεσμός γίνεται πιο δυνατός. Κι εσύ τώρα είσαι ακόμα περισσότερο κοντά μου. Αγαπώ την εφηβεία σου, κοριτσάκι μου...
Δάφνη Χ.
ΕΚΤΑΚΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
yiorgosthalassis.blogspot.com
