σχόλιο Γ.Θ : Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι;;
Δεν έχει πάτο η κατάντια της Δύσης...
Για να μπεις στο μουσείο περνάς μέσα από το ολόγραμμα μιας πόρνης που σε
καλωσορίζει.
Στην πόλη της ανοχής στην πορνεία αλλά και της απόλυτης προστασίας των
εκδιδόμενων και των πελατών, άρχισε από χθες να λειτουργεί το πρώτο Μουσείο
Πορνείας, παρουσιάζοντας...
... την ιστορία, τα κρυφά μυστικά, τις συνθήκες και την επίδραση της πορνείας στην οικονομική, κοινωνική, τουριστική ζωή της πόλης.
Το μουσείο παρουσιάζει σε ένα φιλμ τη ζωή μιας εκδιδόμενης γυναίκας, τις συνθήκες εργασίας, το πως εντάσσεται στην κοινωνία, την προσωπική της εξέλιξη. Για παράδειγμα δίπλα στα περίφημα σπίτια με τα κόκκινα φώτα στον δρόμο του Άμστερνταμ, υπάρχει και ένα σχολείο όπου φοιτούν τα παιδιά εκδιδόμενων γυναικών. Το Μουσείο που φέρει το όνομα «Τα μυστικά των κόκκινων φώτων» στήθηκε μέσα σε ένα πρώην οίκο ανοχής της περιοχής.
Ο επισκέπτης θα δει την ιστορία της πορνείας από τον 16ο αιώνα όταν η πόλη ήταν ένα λιμάνι πλούσιο από το εμπόριο των μπαχαρικών και οι αρχές έκαναν τα στραβά μάτια όταν οι ναύτες έβγαιναν στη στεριά ψάχνοντας σεξουαλική ικανοποίηση.
Θα δει επίσης πως κατά τους Ναπολεόντειους Πολέμους άρχισε να επιβάλλεται ο ιατρικός έλεγχος των εκδιδόμενων γυναικών προκειμένου να μεταδίδουν σεξουαλικά νοσήματα στους ναύτες. Το μουσείο πάντως επικεντρώνει στην εποχή από το 2000, όταν έγινε νόμιμη η πορνεία στην Ολλανδία.
Από τότε η πόλη παλεύει και καταφέρνει με επιτυχία να περιορίσει το φαινόμενο των μαστροπών και του εμπορίου λευκής σαρκός. Στην περιοχή που είναι γνωστή ως Red Lights District, κυκλοφορούν συνεχώς αστυνομικοί, εργαζόμενοι στην πρόνοια, υπάλληλοι του υγειονομικού και των οικονομικών αρχών καθώς και στελέχη οργανώσεων υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Κάθε νέο κορίτσι που παρουσιάζεται μπροστά σε μια βιτρίνα, αποτελεί είδηση αμέσως και είναι βέβαιο ότι είναι ασφαλισμένη και έχει περάσει όλες τις ιατρικές εξετάσεις. Ενώ ως πρόσφατα επιτρεπόταν να μπει ένα κορίτσι πίσω από τη βιτρίνα από τα 18 της χρόνια, τώρα το όριο ηλικίας έχει ανέβει στα 21 χρόνια.
Στο μουσείο ο επισκέπτης μπαίνει σε ένα από τα τυπικά δωμάτια οίκου ανοχής διαστάσεων 3x2, με ένα δυνατό, χαμηλό και μεγάλο κρεβάτι δίπλα σε νιπτήρα. Υπάρχει πάντα και ένα επιπλάκι με λιπαντικά, sex toys και καθαριστικά. Απαγορεύεται αυστηρά οτιδήποτε έχει άρωμα για να μην γίνεται αντιληπτό από σύζυγο στο σπίτι ότι ο άντρας της είχε επαφή με μια άλλη γυναίκα.
Κάθε παράθυρο ή βιτρίνα ενοικιάζεται έναντι 150 ευρώ για 12 ώρες ενώ η μέση τιμή για μια συνεύρεση 15 λεπτών είναι 50 ευρώ. Αρα το μεροκάματα μετά από έξι πελάτες ανέρχεται στα 150 ευρώ ή στα 250 ευρώ μετά από 8 πελάτες. Το 75% των γυναικών προέρχονται από πιο φτωχές χώρες όπως η Ρουμανία ή η Βουλγαρία.
Βγαίνοντας από το μουσείο ο επισκέπτης βλέπει έναν τοίχο με φράσεις εκδιδόμενων γυναικών.
... την ιστορία, τα κρυφά μυστικά, τις συνθήκες και την επίδραση της πορνείας στην οικονομική, κοινωνική, τουριστική ζωή της πόλης.
Το μουσείο παρουσιάζει σε ένα φιλμ τη ζωή μιας εκδιδόμενης γυναίκας, τις συνθήκες εργασίας, το πως εντάσσεται στην κοινωνία, την προσωπική της εξέλιξη. Για παράδειγμα δίπλα στα περίφημα σπίτια με τα κόκκινα φώτα στον δρόμο του Άμστερνταμ, υπάρχει και ένα σχολείο όπου φοιτούν τα παιδιά εκδιδόμενων γυναικών. Το Μουσείο που φέρει το όνομα «Τα μυστικά των κόκκινων φώτων» στήθηκε μέσα σε ένα πρώην οίκο ανοχής της περιοχής.
Ο επισκέπτης θα δει την ιστορία της πορνείας από τον 16ο αιώνα όταν η πόλη ήταν ένα λιμάνι πλούσιο από το εμπόριο των μπαχαρικών και οι αρχές έκαναν τα στραβά μάτια όταν οι ναύτες έβγαιναν στη στεριά ψάχνοντας σεξουαλική ικανοποίηση.
Θα δει επίσης πως κατά τους Ναπολεόντειους Πολέμους άρχισε να επιβάλλεται ο ιατρικός έλεγχος των εκδιδόμενων γυναικών προκειμένου να μεταδίδουν σεξουαλικά νοσήματα στους ναύτες. Το μουσείο πάντως επικεντρώνει στην εποχή από το 2000, όταν έγινε νόμιμη η πορνεία στην Ολλανδία.
Από τότε η πόλη παλεύει και καταφέρνει με επιτυχία να περιορίσει το φαινόμενο των μαστροπών και του εμπορίου λευκής σαρκός. Στην περιοχή που είναι γνωστή ως Red Lights District, κυκλοφορούν συνεχώς αστυνομικοί, εργαζόμενοι στην πρόνοια, υπάλληλοι του υγειονομικού και των οικονομικών αρχών καθώς και στελέχη οργανώσεων υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Κάθε νέο κορίτσι που παρουσιάζεται μπροστά σε μια βιτρίνα, αποτελεί είδηση αμέσως και είναι βέβαιο ότι είναι ασφαλισμένη και έχει περάσει όλες τις ιατρικές εξετάσεις. Ενώ ως πρόσφατα επιτρεπόταν να μπει ένα κορίτσι πίσω από τη βιτρίνα από τα 18 της χρόνια, τώρα το όριο ηλικίας έχει ανέβει στα 21 χρόνια.
Στο μουσείο ο επισκέπτης μπαίνει σε ένα από τα τυπικά δωμάτια οίκου ανοχής διαστάσεων 3x2, με ένα δυνατό, χαμηλό και μεγάλο κρεβάτι δίπλα σε νιπτήρα. Υπάρχει πάντα και ένα επιπλάκι με λιπαντικά, sex toys και καθαριστικά. Απαγορεύεται αυστηρά οτιδήποτε έχει άρωμα για να μην γίνεται αντιληπτό από σύζυγο στο σπίτι ότι ο άντρας της είχε επαφή με μια άλλη γυναίκα.
Κάθε παράθυρο ή βιτρίνα ενοικιάζεται έναντι 150 ευρώ για 12 ώρες ενώ η μέση τιμή για μια συνεύρεση 15 λεπτών είναι 50 ευρώ. Αρα το μεροκάματα μετά από έξι πελάτες ανέρχεται στα 150 ευρώ ή στα 250 ευρώ μετά από 8 πελάτες. Το 75% των γυναικών προέρχονται από πιο φτωχές χώρες όπως η Ρουμανία ή η Βουλγαρία.
Βγαίνοντας από το μουσείο ο επισκέπτης βλέπει έναν τοίχο με φράσεις εκδιδόμενων γυναικών.
