Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

Στην πλατεία του χωριού με τον παππού να διηγείται ιστορίες από χρόνους περασμένους.

Από την Θαλασσινή Μ.

Χάνδρες σοκολατένιες όχι από ημιπολύτιμους λίθους αλλά από καφέ.
Έβγαλαν όμως το ρόδινο φουστάνι και αποκάλυψαν ένα λαμπερό πράσινο σώμα. Το οποίο όμως δεν έμελε να χαρούν και πολύ. Γιατί εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές τώρα, θέλεις να τις γευτείς στο φλιτζάνι σου ολίγον επεξεργασμένες και με μια κουταλιά ζάχαρη, με λίγο γάλα ίσως.

Έτσι λοιπόν για μένα και για σένα ξεκινούν το ταξίδι τους.


Κάθε κόκκος γεννιέται μέσα σε ένα λαμπερό κόκκινο άνθος καφέ. Για την προετοιμασία καβουρδίσματος αυτών των πράσινων κόκκων που μοιάζουν με μικρά βότσαλα οι πράσινοι κόκκοι καφέ θερμαίνονται σε ένα μεγάλο περιστρεφόμενο βαρέλι και η μεταμόρφωσή τους αρχίζει. Οι κόκκοι αρχίζουν να κιτρινίζουν. Ύστερα από 8 λεπτά ακούγεται το πρώτο “σκάσιμο”. Οι κόκκοι αρχίζουν να σκάνε καθώς αυξάνεται το μέγεθός τους. Τώρα το χρώμα τους είναι καφέ ανοικτό. Μετά από 10-11 λεπτά καβουρδίσματος, οι κόκκοι έχουν αποκτήσει ένα ακόμα πιο σκούρο καφέ χρώμα. Κάπου μεταξύ το 11ο και το 15ο λεπτό ( εξαρτάται από το είδος του καφέ) οι κόκκοι έχουν φτάσει στο ιδανικό σημείο όπου όλες οι γευστικές του ιδιότητες έχουν ισορροπήσει. Το δεύτερο “σκάσιμο” σηματοδοτεί ότι ο καφές είναι σχεδόν έτοιμος.
Η στιγμή που ο καφές μεταφέρεται στον δίσκο ψύξης είναι πραγματικά μοναδική. Το άρωμα του φρεσκοκαβουρδισμένου καφέ γεμίζει τον αέρα μαζί με τον ήχο από “τα χειροκροτήματα” που δημιουργούν οι κόκκοι καθώς “σκάνε” για δεύτερη και τελευταία φορά.

Άρωμα φρεσκοκαβουρδισμένου καφέ, άρωμα ψημένου καφέ με δυο φουσκάλες να σου χαμογελούν. Και άμα είναι και ψημένος στη χόβολη σε κανένα παραδοσιακό καφενεδάκι ακόμα καλύτερα. Στην πλατεία του χωριού με τον παππού να διηγείται ιστορίες από χρόνους περασμένους. Να και το δροσερό νερό από τη πηγή, να και ένα λουκουμάκι για γλυκάδα, και τα παιδιά να παίζουν στην πλατεία με φόντο πράσινο βαθύ…..

Απλά καθημερινά και αγαπημένα.

Δεν θέλει και πολλά ο άνθρωπος για να νοιώσει πραγματικά ευτυχισμένος



http://thalassinimatia.wordpress.com/

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...