Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

Ηράκλειο

 
του Αρτέμη Φανουργιάκη

Σκόρπιες σκέψεις σχετικά με τα θλιβερά γεγονότα που συνέβησαν εχθές στην πόλη μου (Νέο Ηράκλειο):
Εν πρώτοις, θα ήθελα να ευχηθώ ο Θεός να αναπαύσει τις ψυχές του Γιώργου, του Μάνου, όπως και του Παύλου (τον οποίο γνώριζα προσωπικά) και να βάλει το χέρι Του, ώστε να σταματήσει άμεσα αυτή η παράνοια, δηλαδή το αίμα νέων ανθρώπων να γίνεται σπονδή στον διχασμό και την διαίρεση.


Θέλω να πιστεύω, ότι στο άκουσμα τέτοιων ειδήσεων, είναι αδύνατον να παραμείνει κάποιος ασυγκίνητος και να μην  λυπηθεί, ανεξάρτητα από τις πολιτικοϊδεoλογικές  πεποιθήσεις που έχει.
Παρακολουθούμε εσχάτως ένα κινηματογραφικό έργο και μάλιστα με κακή ηθοποιία. Όποιος έχει την εντύπωση ότι οι δολοφονίες που λαμβάνουν  χώρα τους τελευταίους μήνες, έχουν ιδεολογικά ελατήρια (κόντρα ακροδεξιάς - ακροαριστεράς) και ότι δεν υφίσταται «έξωθεν» δάκτυλος που επιθυμεί την περαιτέρω αποσταθεροποίηση της χώρας μας, θεωρώ ότι «πλανάται πλάνην οικτράν» και καλό θα ήταν να αρχίσει να προσπαθεί να «βλέπει πίσω από τις εικόνες και να διαβάζει πίσω από τα γράμματα». Σας παρακαλώ! Ας μην τσιμπήσουμε το δόλωμα του αλληλοσπαραγμού για ακόμη μία φορά στην ιστορία μας ως έθνος!
Ας ευχηθούμε να πρυτανεύσει η λογική και η σύνεση και να αποφευχθούν τα χειρότερα, γιατί έχω ένα προαίσθημα ότι αυτά που ζούμε, δεν είναι ούτε καν τα «προεόρτια» από αυτά που έρχονται.
Καλό θα ήταν επίσης, φράσεις σχετικές με «αίματα», «κρεμάλες», «εκδικήσεις», «αντεκδικήσεις», «βίες» κλπ., που εκστομίζονται με μεγάλη ευκολία (και εξ ευωνύμων και εκ δεξιών) πίσω από πληκτρολόγια ή σε πηγαδάκια σε καφετέριες κλπ. να σταματήσουν! Πολλοί μιλάνε για βία και για «επαναστάσεις» εκ του ασφαλούς , αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν θα αισθανθούν πολύ όμορφα όταν αυτή η βία κατευθυνθεί εναντίων τους.
Η βία είναι ίσως η ανώτερη πράξη εγωισμού. Δεν υπάρχει κάτι πιο εωσφορικό από το να θες να καταστρέψεις βιολογικά τον πλησίον σου, επειδή έχει διαφορετική κοσμοθέαση από εσένα. Δεν είναι δυνατόν εις το όνομα των όποιων πολιτικών και οικονομικών σκοπιμοτήτων, να απουσιάζει ο σεβασμός στην διαφορετικότητα της αντίληψης και ερμηνείας των όποιων θέσεων και απόψεων.
Είναι αδιανόητο στην Ελλάδα της Δημοκρατίας να μην είναι ανεκτές και αποδεκτές οι διαφωνίες και οι τυχόν διαφορετικές προτάσεις και προεκτάσεις που ερμηνεύουν τα σημερινά δρώμενα τούτου του μαρτυρικού τόπου.
Σε αυτούς δε, που φανατίζονται με τις γνωστές ξενόφερτες πολιτικές ιδεολογίες που κατατρώγουν τα σωθικά του λαού μας τα τελευταία 100 –και πλέον- χρόνια, ας μου επιτρέψουν να τους προτείνω, αν όχι να τις απεμπολήσουν, τουλάχιστον να τις θέσουν στην υπηρεσία της ενότητας που τόσο έχει ανάγκη η πατρίδα μας, τούτες τις τόσο ύποπτες στιγμές…
Οι διάφορες μορφές πολιτευμάτων, είναι στην ουσία υπηρετικά σχήματα (μοντέλα) διακυβέρνησης της κοινωνίας και θεμιτές ανθρώπινες εφευρέσεις, προκειμένου η κοινωνία να λειτουργεί εύρυθμα προς ευόδωση της ευδαιμονίας των πολιτών και της πολιτείας και ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ! Το πρόβλημα ξεκινά από τη στιγμή που ο άνθρωπος εξιδανικεύει, απολυτοποιεί και θεοποιεί αυτά τα μοντέλα (όντας διατεθειμένος μάλιστα μέχρι και να εγκληματήσει προκειμένου να τα εφαρμόσει/επιβάλλει βιαίως). Γι' αυτό και συχνά πυκνά τα κάνει «σημαία», λησμονώντας ότι το πολίτευμα έχει φτιαχτεί για τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος για το πολίτευμα.
Με ρωτάνε συχνά πιο κόμμα υποστηρίζω, που βρίσκομαι πολιτικά κλπ. Η απάντησή μου είναι η ίδια:
Ειλικρινά κανένα κόμμα, κανένα πολίτευμα δεν με αγγίζει σε βάθος, όπως και κανέναν  άνθρωπο, που τον απασχολεί, όχι μόνον το φθαρτό και πεπερασμένο παρόν, αλλά και το αιώνιο επέκεινα... Αντιθέτως, με ιντριγκάρει ο άνθρωπος ως πλησίον, ως συν-άνθρωπος, ως συν-μαθητής στο απαιτητικό γήινο σχολείο και πάνω απ' όλα, ως ανιδιοτελής συμπολεμιστής των συνανθρώπων μας έναντι του παμμεγίστου μας εχθρού, που είναι τα πάθη του καθενός εξ ημών ατομικά και εν συνόλω.
Τότε και μόνον τότε, δηλαδή όταν επικρατήσει το «ένδον σκάπτε», η μόνιμη αυτομεμψία, η διαρκής αυτογνωσία και η ανελέητη, μα γενναία πάλη, με τον εγωισμό και την αλαζονεία μας προς όφελος του συνόλου, ίσως πλέον κανένα από τα γνωστά καταγεγραμμένα πολιτεύματα να μην μας χρειάζεται... Μιας και τότε ήδη θα ζούμε ως ουράνιοι πνευματέμφοροι άνθρωποι, από τούτην κιόλας τη ζωή...«ουράνιοι άνθρωποι και επίγειοι άγγελοι».

«…ἡμῶν γὰρ τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει»

 

https://www.facebook.com/pages/%CE%91%CF%81%CF%84%CE%AD%CE%BC%CE%B7%CF%82-%CE%91%CE%95-TXC/344599988944524?ref=hl
https://www.facebook.com/artemios.neorhapsodistb

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...