Γιώργος Παύλος
Καθ. φυσικής και φιλοσοφίας ΔΠΘ
Για όσους είναι ενήμεροι ιστορικά και φιλοσοφικά, είναι σαφές πως η αρχαία κλασική Ελλάδα είχε τελειώσει ως πολιτισμική επιρροή και ζωτικότητα πολύ πριν τον Χριστιανισμό.
Ο Μέγας Αλέξανδρος θα διαδώσει το ελληνικό πνεύμα στην Ασία και ακόμη πιο πέρα, όπου θα δημιουργήσει ελληνικές πόλεις και ελληνικά σχολεία και εκπαιδευτήρια. Έτσι δημιούργησε μια Οικουμενική Ελληνική Πολιτεία στην Ανατολή. Όμως τα αρχαία ελληνικά κέντρα πνεύματος, παιδείας και γραμμάτων είχαν σαφώς καταρρεύσει πριν την εμφάνιση του Χριστιανισμού. Ο ασιατισμός, η μαγεία, η αστρολογία και η δαιμονολογία είχαν αναμιχθεί επικίνδυνα με το γνήσια ελληνικό, επιστημονικό και φιλοσοφικό πνεύμα.
Το γνήσια ελληνικό πνεύμα, επιστημονικό και φιλοσοφικό, θα βρει νέα ικμάδα και ζωτικότητα όταν οι Έλληνες και οι Ελληνιστές αποδέχονται, εγκολπώνονται και αναπτύσσουν το Χριστιανικό Πνεύμα. Μάλιστα ο γνήσια Ορθόδοξος Χριστιανισμός θα διασωθεί και θα αναπτυχθεί σε περιοχές
και από πρόσωπα όπου κυριαρχούσε το γνήσια ελληνικό κλασικό πνεύμα, που ερχόταν μέσα από τον
Όμηρο, τους προσωκρατικούς φιλοσόφους και τους τραγικούς ποιητές και πήρε την τελική του
έκφραση στην Αθήνα του Σωκράτη, του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη.
Βέβαια ο Χριστιανισμός δεν ακολούθησε τον αρχαίο δρόμο της ανθρώπινης και κτιστής γνώσης
μέσω της οποίας επεβλήθη το κακό στον κόσμο. Διότι όπως θα πει ο πολύς και θείος Πλάτωνας,
«πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς πανουργία, οὐ σοφία φαίνεται».
Αυτό το ζούμε στο έπακρο στις ημέρες μας με την κορωνοκρατία και το δαιμονιώδες κίνημα της
επανεκκίνησης και του μετανθρωπισμού. Διότι όλα αυτά τα σύγχρονα εκφυλιστικά και δαιμονιώδη
κινήματα σαφώς στηρίζονται στη δυτική επιστήμη και τεχνολογία, που αυτονομήθηκε από την
γνήσια ελληνική επιστήμη και φιλοσοφία, αλλά και από την Ελληνική Ορθόδοξη Θεολογία.
Αν δεν εμφανιζόταν ο Χριστός και ο Χριστιανισμός, σαφώς ο ελληνικός πολιτισμός θα είχε
εξαφανιστεί αφού και η Ρώμη μολονότι ήταν φορέας ελληνικού πολιτισμού είχε εκφυλιστεί παρόλες
τις φιλότιμες προσπάθειες κάποιων αυτοκρατόρων της και κάποιων Ελληνιστών φιλοσόφων, όπως ο
Πλωτίνος, ο Πλούταρχος και άλλοι νεοπλατωνικοί φιλόσοφοι.
Εάν λάβουμε υπόψιν πως τα μόνα κέντρα πολιτισμού, που παρέμειναν στην ιστορία την πρώτη
χιλιετία μ.Χ. και δεν διαλύθηκαν από τις ορδές των βαρβάρων, ήταν πόλεις και κέντρα χριστιανικά
στην Ανατολή, κατανοούμε ότι χωρίς τον Χριστιανισμό θα είχε εξαφανιστεί κάθε τι το Ελληνικό.
Αυτό απεδείχθη με όσους των Ελλήνων έμειναν εθνικοί και δεν έγιναν χριστιανοί στις ανατολικές
περιοχές που υποτάχθηκαν στο Ισλάμ. Αλλά και χριστιανοί που ακολούθησαν αιρετικές παραδόσεις,
όπως οι μονοφυσίτες της Ανατολής, και αυτοί αφομοιώθηκαν από το Ισλάμ και άλλες ανατολικές
θρησκείες. Το μόνο κανάλι ελληνικότητας και ελληνισμού που διεσώθη στην ιστορία, ήταν εκεί όπου
διεσώθη ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός. Αυτό μάλιστα ισχύει και αντιστρόφως. Όπου δηλαδή διασωθεί
ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός εκεί είχαμε και έντονο το κλασικό ελληνικό πνεύμα, κάτι που δείχνει
ποσό βαθιά είναι η συγγένεια του κλασικού ελληνικού πνεύματος με το ορθόδοξο χριστιανικό
πνεύμα. Αυτό γίνεται σαφές όταν δούμε πως στην Δύση όπου κυριάρχησε ο γερμανισμός χάθηκε η
Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη και Εκκλησία και κυριάρχησε ο μονοφυσιτικός αιρετικός Παπισμός
και αργότερα ο προτεσταντισμός.
Μια άλλη απόδειξη πως ο ελληνισμός χωριστά του γνήσιου ελληνικού και ορθόδοξου χριστιανισμού
θα καταντούσε σίγουρα μια μάστιγα της ανθρωπότητας είναι η σημερινή δυτική επιστήμη και
τεχνολογία, η οποία μετά τη δυτική αναγέννηση και τον δυτικό διαφωτισμό, δηλαδή τη μη
χριστιανική επάνοδο της αρχαίας Ελλάδας, κατέληξε στη μοντέρνα νεοταξική τεχνολογική
βαρβαρότητα και καταστροφή του πολιτισμού και της δημοκρατίας. Εδώ, ας θυμηθούμε την
προκλητική διατύπωση του Άγγλου ιστορικού Στήβεν Ράνσιμαν, πως η Ορθόδοξη Ελληνική
Ανατολή, δηλαδή το Βυζάντιο, είναι η υψηλότερη μορφή δημοκρατίας, ακόμη υψηλότερη και από
αυτήν της αρχαίας Αθήνας, που υπήρξε ποτέ στην ιστορία. Αυτή η ιστορική πείρα επίσης επαληθεύει
τη διαπίστωσή μας, πως χωρίς την ελληνική και Ορθόδοξη Ανατολή θα είχε εξαφανιστεί ο ελληνικός
πολιτισμός.
οι σύγχρονοι αρχαιοελληνίζοντες και αρχαιολάτρες αλλά και κάθε άλλης εκδοχής
πανθεϊστές, μασόνοι και λοιποί θεοσοφιστές πάσχουν από φιλοσοφική και θεολογική μυωπία, ενώ
κινούνται ουσιωδώς εναντίον της γνήσιας Ελληνικότητας και εναντίον της ιστορικής Ελλάδας που
διεσώθη ως Χριστιανική Ελλάδα. Διότι συγχέουν τον Άκτιστο και εντελώς Ελεύθερο Θεό με τα
κτιστά όντα νοητά και αισθητά, ανθρώπους, αγγέλους, δαίμονες κλπ. Έτσι καταλήγουν με τη σοφία
τους εντελώς άσοφοι, αφού λατρεύουν τα κτίσματα παρά τον Κτίσαντα. Όλοι τους, έμμεσα ή άμεσα
αρνούνται τον Χριστό, αλλά αρνούνται και την αληθινή αρχαία Ελλάδα, αλλά και την ορθόδοξη
χριστιανική Ελλάδα. Διότι λατρεύουν δαίμονες που θεωρούν θεούς και θεό. Διότι ο Χριστός μας
αποκάλυψε όλη την Αλήθεια. Πως δηλαδή ο Θεός είναι Τριάς Ακτίστων, Θείων και
αλληλοπεριχωρουμένων Υποστάσεων, που δημιουργούν εκ του μη όντος και εκ του μηδενός κτιστά
σύμπαντα και όντα, αισθητά ή νοητά, μόνο από αγάπη, ελεύθερα και όχι από ανάγκη. Αγνοούν πως
ο Χριστός είναι ο Είς της Τριάδος, ο Σαρκωμένος Θεός-Λόγος και ο μόνος αληθινός Θεάνθρωπος
και Σωτήρας του κόσμου. Αγνοούν πως ο άνθρωπος δεν είναι μόνο ψυχή και πνεύμα αλλά και σώμα
και σάρκα. Και πως αν δεν αναστηθεί το νεκρό σώμα έχουμε άρνηση της αληθινής Ελλάδας που
νοστάλγησε εξ αρχής την ανάσταση των νεκρών σωμάτων. Για αυτό οι αρχαιοελληνίζοντες,
δωδεκαθεϊστές, βουδιστές, μασόνοι, πανθεϊστές, γνωστικιστές, αθεϊστές και όσοι άλλοι που
αρνούνται τον Χριστό ως τον Όντως Σαρκωμένο Θεό Λόγο, όλοι αυτοί στην ουσία αρνούνται και
αγνοούν και ό,τι το γνήσια Ελληνικό, από τον Όμηρο και τους τραγικούς ποιητές, έως τους
προσωκρατικούς φιλοσόφους, Πλάτωνα, Αριστοτέλη κλπ.
Διότι όλος αυτός ο γνήσια ελληνικός και κλασικός Ελληνισμός είναι προχριστιανικά «χριστιανικός»,
αφού τιμά το σώμα και την ύλη και αποζητά κατά βάθος να σωθεί το σώμα και η ύλη και να
αναστηθούν όλοι οι νεκροί.
Απόσπασμα από άρθρο του Γιώργου Παύλου