Κατά τη διάρκεια των εκλογών του 2016, ένα θέμα που κατά κάποιον τρόπο κατάφερε να κορυφωθεί μεταξύ της τεράστιας τρέλας εκείνης της προεκλογικής εκστρατείας ήταν αυτό του πολέμου στο Ιράκ.
Ο Ντόναλντ Τραμπ έκανε επανειλημμένα αναφορές στην εγγύτητα του Μπους, της Κλίντον και του Ομπάμα στη σύγκρουση, προκαλώντας τον Τζεμπ Μπους και τη Χίλαρι Κλίντον για τις σχέσεις τους με εκείνους που ήταν πρωταγωνιστές τότε. Το 2020, μετά από σχεδόν ένα έτος πανδημίας και με σχεδόν 4 χρόνια σχετικής ειρήνης στην εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών, οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει πόσο άγρια ήταν η αμερικανική εξωτερική πολιτική μεταξύ του 2001 και του 2016.
Ο κόσμος είχε “βομβαρδιστεί” από εικόνες του Σαντάμ Χουσεΐν να κρέμεται, του Συνταγματάρχη Καντάφι που θανατώθηκε στους δρόμους (με τη Χίλαρι Κλίντον να γελάει γι 'αυτό), για να μην αναφέρουμε τις περίφημες εικόνες βασανιστηρίων του Αμπού Γκράιμπ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν γίνει συνώνυμες με μια βαρβαρότητα για την οποία πολλοί από τους πολίτες της κατηγορούν τακτικά άλλα έθνη.
Ο δημοσιογράφος Ρόμπερτ Φισκ, που δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας, έγραψε ένα άρθρο το 2018 που αντικατοπτρίζει αυτήν την παρορμητική βία. Για αυτόν, ο Kim Jong-Un είχε γίνει το 2018 ισοδύναμος με τον Σαντάμ. Ο Φισκ, ο οποίος είχε παρακολουθήσει την κατάσταση στην Μέση Ανατολή με ιδιαίτερη προσοχή εδώ και δεκαετίες, ισχυρίστηκε ότι ο Τραμπ που δεν ήταν πρόεδρος κατά την περίοδο του Χουσεΐν και στο ξέσπασμα του πολέμου στο Ιράκ, θα είχε περισσότερες πιθανότητες να συνομιλήσει με τον Ιρακινό ηγέτη παρά να τον κρεμάσει και να καταστρέψει τη χώρα του.
Ένα άτομο που θα είχε πάει σε πόλεμο με τον Σαντάμ, και στην πραγματικότητα βοήθησε στην πραγματοποίηση του πολέμου με τον Σαντάμ, ήταν τότε ο γερουσιαστής Τζο Μπάιντεν.
Ο Μπάιντεν δοκίμασε ρεβιζιονιστικές προσεγγίσεις σε αυτό. Από τότε προσπάθησε να χρωματίσει τον εαυτό του ως κάποιον που παραπλανήθηκε και ο οποίος μετανιώνει αμέσως για την απόφασή του, ωστόσο αυτό είναι απλά αναληθές. Ως πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας, ο Μπάιντεν ήτνα γνώστης για τις διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με μια εισβολή στο Ιράκ. Χρησιμοποίησε αυτήν τη θέση για να οργανώσει ακροάσεις της Επιτροπής Γερουσίας που προειδοποίησαν το κοινό για τον επικείμενο κίνδυνο του Σαντάμ, μιλώντας για τα όπλα της Μαζικής Καταστροφής που θα έφερναν καταστροφή στον κόσμο.
«Κατά την άποψή μου, ο Πρόεδρος Μπους έχει δίκιο να ανησυχεί για την αδιάκοπη επιδίωξη του Σαντάμ Χουσεΐν για όπλα μαζικής καταστροφής και την πιθανότητα να τα χρησιμοποιήσει ή να τα μοιραστεί με τρομοκράτες», έλεγε.
«Αυτά τα όπλα πρέπει να αποσυνδεθούν από τον Σαντάμ Χουσεΐν, ή ο Σαντάμ Χουσεΐν πρέπει να αποσυνδεθεί από την εξουσία», δήλωσε ο Μπάιντεν τον Αύγουστο του 2002. «Ο Πρόεδρος Μπους έχει δηλώσει την αποφασιστικότητά του να απομακρύνει τον Σαντάμ από την εξουσία, άποψη πολλών στο Κογκρέσο.»
Ο Μπάιντεν αρνήθηκε να επιτρέψει να ακουστούν φωνές που επέκριναν τον πόλεμο κατά τις συνεδριάσεις του Κογκρέσου, επιλέγοντας αντ 'αυτού να δώσει την εντύπωση της ευρείας υποστήριξης για την εισβολή στο Ιράκ.
Είναι αξιοσημείωτο, πως μέχρι το 2004, ο Μπάιντεν έλεγε στο Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων ότι «δεν πίστευα ποτέ ότι είχαν όπλα μαζικής καταστροφής»
Το 2009, ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα ζήτησε από τον Αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν να επιβλέψει τις πολιτικές στο Ιράκ. Αυτό που ακολούθησε ήταν ένας εφιάλτης. Οι αποτυχημένες αποσύρσεις δυνάμεων των ΗΠΑ, από το 2011 και μετά, άφησαν ένα κενό που έμελε να καλυφθεί από το ISIS. Οι Χριστιανοί σφαγιάστηκαν σε μεγάλο αριθμό μαζί με τους Γιαζίντι και άλλες εθνοτικές ομάδες. Οικογένειες δολοφονήθηκαν, βιάστηκαν, υποδουλώθηκαν, σταυρώθηκαν. ΚΟΛΑΣΗ στη γη που για χρόνια ήταν και χριστιανική!
Η Ευρώπη πλημμύρισε επίσης από... θυγατρικές του ISIS, αποκεφαλίστηκε καθολικός ιερέας στη Γαλλία, πρόσφυγες που έφυγαν από τον πόλεμο εμπλέκονταν σε περιστατικά όπως αυτό της Πρωτοχρονιάς στην Κολωνία, ο τρόμος καταγράφηκε ξανά στους δρόμους της Νίκαιας με το φορτηγό που όργωσε κυριολεκτικά αθώους Γάλλους αφήνοντας μια ζοφερή εικόνα ενός νεκρού παιδιού δίπλα στο αρκουδάκι του στον παραλιακό δρόμο.
Αλλά από όλους αυτούς που υπέφεραν, οι Χριστιανοί του Ιράκ υπέφεραν βαθύτερα. Παράλληλα με ένα εκατομμύριο που πέθαναν στον ίδιο τον πόλεμο, το 83% των Χριστιανών στο Ιράκ είτε εκτοπίστηκαν είτε σκοτώθηκαν μεταξύ της έναρξης του πολέμου και της σημερινής του περιόδου.
Αυτό το θλιβερό έπος δεν ήταν κάποιο φευγαλέο περιστατικό όπου ο Μπάιντεν εξαπατήθηκε.Ήταν αυτός που εξαπατούσε τους άλλους. Στην πραγματικότητα, είχε υποστηρίξει την ανατροπή του Σαντάμ ήδη από το 1998.
Πολλοί, θα εξακολουθήσουν να υποθέτουν ότι το Ιράκ ήταν πόλεμος για το πετρέλαιο. Ίσως ήταν σε κάποιο βαθμό. Ωστόσο, πολλοί έχουν ξεχάσει ότι το 2003, ένας μεγαλύτερος αριθμός αναλυτών το χαρακτήρισε ως «Σταυροφορία».
