Η προσευχή μας ενώνει με τον Θεό, μας κάνει ποιο ειρηνικούς, η κρίσεις μας είναι ποιο σωστές δεν ζηλεύουμε τα καλά των συνάνθρωπων μας, τους δικαιολογούμε για τις αδυναμίες τους, δεν τους κατακρίνουμε για να καλύψουμε τα δικά μας πάθη και λάθη και γενικά την ζωή την βλέπουμε με αισιοδοξία. Όμως όταν είναι να αρχίσουμε την προσευχή τότε θα σκεφτούμε κάποια δουλειά που πρέπει να γίνει άμεσα ή θα πούμε, λίγο αργότερα θα κάνω προσευχή γιατί είμαι κουρασμένος, και πολλές άλλες δικαιολογίες μέχρι να έρθει η ώρα για να κοιμηθούμε και να πούμε, ε και αύριο μέρα δεν πειράζει.
Εστί περνάνε οι ημέρες και οι μήνες χωρίς να προσευχόμαστε και να μας φταινε όλα και όλοι ή αισθανόμαστε ένα κενό μια καθημερινότητα, μια ανασφάλεια που δεν μπορούμε να την προσδιορίσουμε. Για να ξεφύγουμε από όλα αυτά ας αρχίσουμε να προσευχόμαστε για ένα 1ή2 λεπτά το πρωί και το βράδυ.
Μπορούμε να προσευχόμαστε όταν μπούμε στο ασανσέρ μέχρι που θα σταματήσει ή όταν ανεβαίνουμε τα σκαλοπάτια του σπιτιού μας ή στο όχημα που μας μεταφέρει στην εργασία μας, γενικά όταν κάνουμε κάθε μέρα μια συγκεκριμένη διαδρομή ή εργασία που γίνεται μηχανικά που δεν χρειάζεται να σκαφτόμαστε, καλό θα ήταν να αφιερώνουμε αυτό το χρόνο σε όποια προσευχή που μας αρέσει για να νοιώθουμε ότι η ζωή μας δεν περνά χωρίς ουσία και δεν χρειαζόμαστε την παρουσία τόσο πολύ των άλλων για να αισθανόμαστε τη ζωή. (Εντος ημών εστιν η βασιλεια των ουρανών). Οι μικρές μικρές προσευχές την ημέρα μας παρέχουν την ειρήνη του Θεού. Υπεραγια Θεοτόκε σωσον ημάς.
