«Είναι καλό για τον μοναχό να αγαπά τον Θεό σάν υιός και να Τον φοβάται σαν δούλος», είπε ό Εύάγριος. Φυσικά, αυτό είναι ωφέλιμο γιά κάθε χριστιανό, ακόμα κι άν δεν είναι μοναχός. Είναι μεγάλα τέxνη, γιά έναν οποιονδήποτε άνθρωπο, νά ενώσει την άγάπη του γιά τον Θεό με τον φόβο γιά τον Θεό, τα θεοσέβεια.
Πολλοί άγιοι Πατέρες, μιλώντας γιά άγάπη προς τον Θεό, άναφέρουν ταυτοχρόνως τον φόβο του Θεού και αντιστρόφως.
Ο άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος στην ομιλία του «Περί της τελείας αγάπης» αναφέρεται στις βασάνους και τα δεινά της κολάσεως. Γιατί;
Διότι, χωρίς φόβο, μια μεγάλη Αγάπη προς τον Θεό ολισθαίνει ανεπαίσθητα σε υπερηφάνεια και αντιστρόφως, χωρίς Αγάπη, ένας μεγάλος φόβος του Θεού οδηγεί τον άνθρωπο στην απελπισία.
O ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ
