Aυτός ο επιφανειακός κόσμος κρύβει έναν άλλον κόσμο, τον αληθινό, τον
πραγματικό, τον αιώνιο κόσμο, τον όποιο μόνο μέσω της προσευχής μπορούμε
να τον νοιώσουμε και να τον βιώσουμε...
σχόλιο Γ.Θ : Απλά συναρπαστικό... Μακάρι να νιώσει όλος ο κόσμος αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω
16/9/1971 «Η παρουσία ΣΟΥ Κύριε, σκεπάζει ολόκληρο το σύμπαν»
Η μέρα μου ξεκίνησε με προσευχή. Ακούω τους χτύπους της καρδιάς και συνεχίζω να προσεύχομαι στο ρυθμό της. Η ψυχή μου αναγνωρίζει τον Κύριο της πλάσης σε κάθε τι που βρίσκεται στον ουρανό ή στην γη. Σε όποιο αντικείμενο και αν αφήσω τη ματιά μου να πέσει, εκεί βλέπω το χέρι και την παρουσία Εκείνου που το φιλοτέχνησε μέσω του ανθρώπου, για να κάνει την ζωή πιο εύκολη, δίνοντάς του την επιθυμία να δημιουργεί κάτι καλύτερο, κάτι ωραιότερο προς βοήθειά του.
Εσύ Κύριε και Πατέρα Ουράνιε, γνώστη των πάντων, φωτίζεις το νου των ανθρώπων του πνεύματος και των γραμμάτων, όλων αυτών πού δημιουργούν για το καλό του κόσμου και έτσι μας έρχεσαι αρωγός στην ζωή μας εδώ στην γη. Η παρουσία Σου Κύριε, σκεπάζει ολόκληρο το σύμπαν...
Έξω βρέχει. Περπατώ στην βροχή με χαρά, κάνοντας προσευχή και αναπνέοντας καθαρό αέρα. Που είναι εκείνα τα χρόνια, που δεν άντεχα την βροχή; Αυτή την ευεργετική βροχή εγώ δεν μπορούσα να την αποδεχτώ, γιατί έπνιγε την ψυχή μου με την ατμόσφαιρα πού δημιουργούσε. Τώρα παρατηρώ με ευχαρίστηση τις σταγόνες, που πέφτουν στη γη με θόρυβο.
Εσύ Κύριε μας χαρίζεις τόσα αγαθά και εμείς είμαστε δυσαρεστημένοι αντί να χαιρόμαστε: αέρας, νερό, ήλιος και πόσα ακόμη αγγίζει το βλέμμα μας, όλα για να ζούμε σ' αυτή τη ζωή και να τη φέρουμε σε πέρας εκτελώντας το Άγιο θέλημά Σου. Εμείς ούτε που αντιλαμβανόμαστε ότι δίχως αυτά δεν θα μπορούσαμε να υπάρχουμε. Τα θαύματα Σου Κύριε, βρίσκονται παντού, περιβάλλουν το στερέωμα και Σε θωρούμε μέσα από όλα όσα έπλασες. Θαυμάζουμε την μεγαλοσύνη, την δύναμη, το φως, την αγαθότητα Σου, Κύριε.
Διαβάζω ένα βιβλίο του Paul Claudel-βαπτίστηκε το 1886- ο οποίος δια της ελλάμψεως και του φωτισμού ολόκληρης της ύπαρξής του μπόρεσε και αισθάνθηκε το Θεϊκό φως στο Άγιο Βήμα. Για μια στιγμή ένοιωσε σαν να πετάχτηκε στο μέσο ενός άγνωστου κόσμου. «Ο Θεός είναι εδώ, παρών, διηγείται, είναι προσωπική ύπαρξη σαν και μένα και με καλεί με αγάπη. Δάκρυα ευτυχίας τον έπνιξαν, μια γλυκιά συγκίνηση δυνατή και ταυτόχρονα γεμάτη φόβο τον κατέκλυσε.
Ακριβώς ό,τι μέχρι τότε του προκαλούσε αποστροφή και περιφρόνηση ήταν αληθινό. Μελετάει την Αγία Γραφή και γυρίζει τον κόσμο. Γράφει στο έργο του: «Ο Θεός απευθύνεται στους ανθρώπους έμμεσα, δια του συνόλου των ορατών πραγμάτων, τα οποία μας μιλούν για Εκείνον, τον Κτίστη τους, αλλά από τα οποία πρέπει μόνον να περάσουμε για να Τον αγγίξουμε».
Ο Κύριός μας γνωρίζει ότι αυτός ο επιφανειακός κόσμος κρύβει έναν άλλον κόσμο, τον αληθινό, τον πραγματικό, τον αιώνιο κόσμο, τον όποιο μόνο μέσω της προσευχής μπορούμε να τον νοιώσουμε και να τον βιώσουμε...
Πνευματικό ημερολόγιο πιστής και ταπεινής ψυχής των ημερών μας, με θαυμαστές εμπειρίες γύρω από την νοερά προσευχή του Ιησού. 1971. ΣΤΗΝ ΡΟΥΜΑΝΙΑ
σχόλιο Γ.Θ : Απλά συναρπαστικό... Μακάρι να νιώσει όλος ο κόσμος αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω
16/9/1971 «Η παρουσία ΣΟΥ Κύριε, σκεπάζει ολόκληρο το σύμπαν»
Η μέρα μου ξεκίνησε με προσευχή. Ακούω τους χτύπους της καρδιάς και συνεχίζω να προσεύχομαι στο ρυθμό της. Η ψυχή μου αναγνωρίζει τον Κύριο της πλάσης σε κάθε τι που βρίσκεται στον ουρανό ή στην γη. Σε όποιο αντικείμενο και αν αφήσω τη ματιά μου να πέσει, εκεί βλέπω το χέρι και την παρουσία Εκείνου που το φιλοτέχνησε μέσω του ανθρώπου, για να κάνει την ζωή πιο εύκολη, δίνοντάς του την επιθυμία να δημιουργεί κάτι καλύτερο, κάτι ωραιότερο προς βοήθειά του.
Εσύ Κύριε και Πατέρα Ουράνιε, γνώστη των πάντων, φωτίζεις το νου των ανθρώπων του πνεύματος και των γραμμάτων, όλων αυτών πού δημιουργούν για το καλό του κόσμου και έτσι μας έρχεσαι αρωγός στην ζωή μας εδώ στην γη. Η παρουσία Σου Κύριε, σκεπάζει ολόκληρο το σύμπαν...
Έξω βρέχει. Περπατώ στην βροχή με χαρά, κάνοντας προσευχή και αναπνέοντας καθαρό αέρα. Που είναι εκείνα τα χρόνια, που δεν άντεχα την βροχή; Αυτή την ευεργετική βροχή εγώ δεν μπορούσα να την αποδεχτώ, γιατί έπνιγε την ψυχή μου με την ατμόσφαιρα πού δημιουργούσε. Τώρα παρατηρώ με ευχαρίστηση τις σταγόνες, που πέφτουν στη γη με θόρυβο.
Εσύ Κύριε μας χαρίζεις τόσα αγαθά και εμείς είμαστε δυσαρεστημένοι αντί να χαιρόμαστε: αέρας, νερό, ήλιος και πόσα ακόμη αγγίζει το βλέμμα μας, όλα για να ζούμε σ' αυτή τη ζωή και να τη φέρουμε σε πέρας εκτελώντας το Άγιο θέλημά Σου. Εμείς ούτε που αντιλαμβανόμαστε ότι δίχως αυτά δεν θα μπορούσαμε να υπάρχουμε. Τα θαύματα Σου Κύριε, βρίσκονται παντού, περιβάλλουν το στερέωμα και Σε θωρούμε μέσα από όλα όσα έπλασες. Θαυμάζουμε την μεγαλοσύνη, την δύναμη, το φως, την αγαθότητα Σου, Κύριε.
Διαβάζω ένα βιβλίο του Paul Claudel-βαπτίστηκε το 1886- ο οποίος δια της ελλάμψεως και του φωτισμού ολόκληρης της ύπαρξής του μπόρεσε και αισθάνθηκε το Θεϊκό φως στο Άγιο Βήμα. Για μια στιγμή ένοιωσε σαν να πετάχτηκε στο μέσο ενός άγνωστου κόσμου. «Ο Θεός είναι εδώ, παρών, διηγείται, είναι προσωπική ύπαρξη σαν και μένα και με καλεί με αγάπη. Δάκρυα ευτυχίας τον έπνιξαν, μια γλυκιά συγκίνηση δυνατή και ταυτόχρονα γεμάτη φόβο τον κατέκλυσε.
Ακριβώς ό,τι μέχρι τότε του προκαλούσε αποστροφή και περιφρόνηση ήταν αληθινό. Μελετάει την Αγία Γραφή και γυρίζει τον κόσμο. Γράφει στο έργο του: «Ο Θεός απευθύνεται στους ανθρώπους έμμεσα, δια του συνόλου των ορατών πραγμάτων, τα οποία μας μιλούν για Εκείνον, τον Κτίστη τους, αλλά από τα οποία πρέπει μόνον να περάσουμε για να Τον αγγίξουμε».
Ο Κύριός μας γνωρίζει ότι αυτός ο επιφανειακός κόσμος κρύβει έναν άλλον κόσμο, τον αληθινό, τον πραγματικό, τον αιώνιο κόσμο, τον όποιο μόνο μέσω της προσευχής μπορούμε να τον νοιώσουμε και να τον βιώσουμε...
Πνευματικό ημερολόγιο πιστής και ταπεινής ψυχής των ημερών μας, με θαυμαστές εμπειρίες γύρω από την νοερά προσευχή του Ιησού. 1971. ΣΤΗΝ ΡΟΥΜΑΝΙΑ