Γι συτό η φωνή Του ειναι συνεχής στην καρδιά μας: Μετανοείτε!
Ύστερα , ευχαριστιέται ο Χριστός , με την απο καρδίας συγχώρεση αυτών που μας έβλαψαν , των εχθρών μας αλλα και όλου του Κόσμου!
Αυτές οι δύο Πνευματικές ασκήσεις και λειτουργίες στην καρδιά ,μας θεραπεύουν σταδιακά και διαρκώς , μέχρι το θάνατό μας.
Δεν υπάρχει τέλος , διότι μόλις εφησυχάσουμε, έρχεται το πονηρό πνευμα με άλλους επτά δαίμονες και εισέρχετσι εντός μας και γίνονται τα έσχατα, χείρονα των πρώτων.
Αφου γίνεται σταθερά αυτή η Άσκηση της Μετανοίας και Συγχώρεσης, τότε ετοιμαζόμαστε για την κορυφαία ευχαρίστηση του Χριστού:
Την Ελεημοσύνη, την καρδιακή διακονία του πλησίον μας, που είναι το Έλεος , η Ευσπλαχνία , η Συμπόνια!
Για να είναι πράγματι Έλεος και όχι Υποκρισία, Υπεροψία και Αυτοπροβολή πρέπει να προηγείται διαρκώς η Κάθαρση μας απο τον εγωκεντρισμό των αμαρτιών και των παθών, να είναι η διακονία καρπός θυσιαστικής συνειδήσεως!
Γι αυτό και ο Μακαρισμός ,
Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται, ειναι μετα τους Μακαρισμούς της Πτωχείας του Πνεύματος, του Πένθους της Μετανοίας και της Πραότητος.
Γι αυτο ο Χριστός λέει :
Τι ωφεληθεί ανθρωπος εάν κερδίσει τον κόσμο όλο και ζημειωθει τη ψυχη αυτού
Προηγείται η Κάθαρση μας απο την διακονία των άλλων, αλλα χωρίς την διακονία δεν μας ολοκληρώνεται η Κάθαρση!
Ευχαριστίεται τελικά ο Χριστός , όταν με τη Μετάνοια μας που πρεπει να ζεί σε όλα τα Μυστήρια, Εξομολόγησης Θείας Λειτουργίας και Θείας Κοινωνίας , διακονούμε και ελεούμε απο Καρδίας , τον αδελφό μας!
Ανδρέας Χριστοφόρου
