Σε κατάθληψη οι ΗΠΑ λόγω Nord Stream2

Του Κώστα Ράπτη

Το πράσινο φως της Άγκελα Μέρκελ στην ανάπτυξη κινητής τηλεφωνίας πέμπτης γενεάς στη Γερμανία από την κινεζική Huawei ήταν ένα πρώτο, διόλου αμελητέο, πρώτο δείγμα. Το ξεμπλοκάρισμα της κατασκευής του υποθαλάσσιου αγωγού ρωσικού φυσικού αερίου NordStream2 επιβεβαιώνει την τάση.

Η Γερμανία θέλγεται από τις προοπτικές που προσφέρει η ευρασιατική ολοκλήρωση – και δεν δείχνει ενδιαφέρον για τις περί του αντιθέτου συστάσεις των ΗΠΑ. Η γεωπολιτική απόσταση ανάμεσα στις δύο ακτές του Ατλαντικού προορίζεται να μεγαλώσει.

Για την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της (στη Σουηδία, τις Βαλτικές Δημοκρατίες, την Πολωνία και ασφαλώς το Κίεβο) ο δυναμικότητας 55 bcm NordStream2 δεν είναι παρά ένα πρότζεκτ ενίσχυσης της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης από τη Ρωσία και παραγκωνισμού της Ουκρανίας ως ενεργειακής οδού.

Η Γερμανίδα καγκελάριος έχει συχνά εκφράσει την επιθυμία να δοθούν εγγυήσεις ότι η Ουκρανία δεν θα περιθωριοποιηθεί – όμως οι δουλειές είναι δουλειές.

Το τελευταίο εμπόδιο για την ολοκλήρωση του NordStream2 ήταν η θαλάσσια δικαιοδοσία της Δανίας. Από την προβλεπόμενη διαδρομή του αγωγού στην Βαλτική, συνολικού μήκους 1.230 χιλιομέτρων, το ένα δέκατο περνά από χωρικά ύδατα της Δανίας – τμήμα συγκριτικά μικρό, αλλά δεδομένης της γεωγραφίας αναντικατάστατο.

Η άδεια της Δανίας ήταν η τελευταία που απέμενε – και στην τρίτη αίτηση της κοινοπραξίας του NordStream2 (όπου ως γνωστόν ηγείται η ρωσική Gazprom και προεδρεύει ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ) η απάντηση που ήρθε προχθές ήταν εντέλει θετική.

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι δεν μπορούσε παρά να εκφράσει ανησυχία. "Αυτό είναι ένα γεωπολιτικό ζήτημα και ενισχύει την Ρωσία και αποδυναμώνει την Ευρώπη” δήλωσε κατά τη διάρκεια της κοινής συνέντευξης Τύπου με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Γένς Στόλτενμπεργκ στο Κίεβο.

Το γεγονός ότι στα τέλη του 2019 λήγει η υφιστάμενη ρωσο-ουκρανική συμφωνία διαμετακόμισης αερίου, από την οποία η εύθραυστη οικονομία της Ουκρανίας εξασφαλίζει δισεκατομμύρια δολάρια σε προμήθειες, εικονογραφεί πλήρως την αμηχανία του Κιέβου.

Η στάση των ΗΠΑ

Η κυβέρνηση Τραμπ είχε καταβάλει κάθε προσπάθεια να μπλοκάρει το έργο του NordSteam2. Περισσότερο και από την διεκδίκηση μεριδίου αγοράς (αφού η μεγάλη ευρωπαϊκή ζήτηση προσφέρει χώρο για πολλούς προμηθευτές) την αμερικανική επιμονή ερμηνεύει η γεωπολιτική στόχευση. Ένα σημαντικό μέσο μόχλευσης της διαπραγματευτικής θέσης της Δύσης έναντι της Ρωσίας στο ουκρανικό ζήτημα κινδυνεύει να χαθεί. Και η δύναμη του παραδείγματος θα ενθαρρύνει όσους, όπως η Βουλγαρία και η Σερβία, ενδιαφέρονται να αποτελέσουν προορισμό παρακλαδιών του έτερου μεγάλου ρωσικού πρότζεκτ, του TurkishStream, που ολοκληρώνει και από τη νότια διαδρομή το σχέδιο παράκαμψης της Ουκρανίας.

Οι επιπτώσεις

Εντέλει η ίδια η λογική της αγοράς υπερίσχυσε. Η Ρωσία επιβεβαιώνεται ως αξιόπιστος προμηθευτής φυσικού αερίου φθηνότερου από τις προτεινόμενες εξ Αμερικής εναλλακτικές. Κράτη που θέλησαν επίζηλα να κρατήσουν την αυτοτέλειά τους απέναντι τόσο στη Μόσχα όσο και στο Βερολίνο, όπως η Πολωνία, το επιτυγχάνουν με υψηλότερο οικονομικό τίμημα, προτιμώντας την ενεργειακή συνεργασία με τις ΗΠΑ.

Οι επιπτώσεις σε ό,τι αφορά την στάση του Ζελένσκι ως προς την αποσχισθείσα ανατολική Ουκρανία δεν θα αργήσουν να φανούν – ούτε και ως προς τις ευρωπαϊκές κυρώσεις έναντι της Ρωσίας.

ΠΗΓΗ: capital.gr