Αυτός ήταν προστάτης πολυμελούς οικογενείας, πού ορφάνευσε κι εμπορευόταν γιδοπρόβατα Φρόντισε να παντρέψει τις αδελφές καί τ’ άλλα άδέλφια του, αλλά πέρασαν τά χρόνια του καί ό ίδιος ξέμεινε.
Έμενε στο σπίτι της νύφης του, ή όποια είχε μία κόρη λίγο ανάπηρη διανοητικά. Κάποτε ή νύφη βαρέθηκε τόν κουνιάδο, καί άρχισε να λέη ότι τόν είδε μία φορά να πειράζει τήν άρρωστη κόρη της.
Εκείνος, όμως, απλός καί άδολος καθώς ήταν, δεν άντεξε τέτοια προσβολή καί άποφάσισε να πάη να πνίγη. Κολύμπι δεν ήξερε, στή θάλασσα δεν είχε μπει ποτέ. Φόρεσε τό κουστούμι του, μπήκε στο λεωφορείο, καί τό έβαλε γιά τήν Ηγουμενίτσα. Πήγε σέ μια άκρη, να μή τόν βλέπη κανείς, καί περπάτησε μέσα στή Θάλασσα.
Σέ λίγο άρχισε να μή φθάνη τόν πάτο, καί προς μεγάλη του έκπληξι δεν βούλιαζε! Μέ όλη του τή δύναμη βουτούσε μέσα τό κεφάλι του, αλλά κάποια δύναμη τόν σήκωνε στον αφρό! Κι ενώ προσπαθούσε πολύ, του ήλθε μία ιδέα: “βρέ, τί πάω να κάνω; χάθηκε τό "Αγιο Όρος;".
Δεν είχε έλθει στο Αγιον Όρος ποτέ, αλλά ειχε άκούσει ότι ύπάρχει ένα μέρος, τό όποιο λένε ότι πάνω σ’ αύτό ζουν άγιοι άνθρωποι. "Ηλθε λοιπόν στο Κουτλουμούσι, όπου ό άρχοντάρης ειπε' —μεταξύ άστείου καί σοβαρού— στούς έπισκέτες της ήμέρας:
—Έρχεσθε όλοι γιά φιλοξενία, αλλά δεν κάθεται κανείς να βοηθήση.
Καί άμέσως ό μετέπειτα Κοσμάς πετάχθηκε:
—Έγώ θά καθήσω, πάτερ!
Και καλογέρεψε ό απλοϊκός παππούς Τον φύλαξε ό Θεός άπ’ τήν αυτοκτονία, κι ετοιμάσθηκε έτσι, γιά ν' άπολαύση τήν αιώνια Ζωή»
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΡΧΙΜ. Ιωάννου ΚΩΣΤΩΦ. ΘΕΟΣ ΕΦΑΝΕΡΩΘΗ. ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΘΕΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ
