Καθώς προσευχόμουν σήμερα βρέθηκα σε μια κατάσταση ξεχωριστή, θαυμαστή. Αισθανόμουν σαν να πετούσα σιγά προς μιά κατεύθυνση από την οποία δεν ήθελα καθόλου να επιστρέψω. Ατένιζα με το νου μου το άπειρο και ξαφνικά βρέθηκα πλημμυρισμένη από ένα λευκό φως, σαν μέσα σ' ένα σύννεφο πού συνεχώς μεγάλωνε. Όμως ξαφνικά και εντελώς απρόσμενα χάθηκε με τον ίδιο τρόπο, πού παρουσιάστηκε και δεν φαινόταν τίποτε.
Είμαι ευτυχισμένη όταν λέω την ευχή. Κύριε Ιησού μου, πόση χαρά έχω. Δεν μπορώ να εκφράσω τα συναισθήματα μου όταν ή καρδιά μου θερμαίνεται και χτυπά σ' ένα ρυθμό τόσο μα τόσο γλυκό. Αισθάνθηκα την ενέργεια της προσευχής σαν μια απαλή μουσική στην καρδιά μου. Έπειτα μια ακατονόμαστη ευτυχία, μιά χαρά, μια γλυκύτητα α¬συνήθιστη σε μας απλώνονται πρώτα στην καρδιά μου και έπειτα πλαισιώνουν, ολόκληρη την ύπαρξη μου. Ένας ήσυχος, ευχάριστος κλονισμός με καταβάλει και ακολουθεί μια ελάφροση του σώματος που συνοδεύεται από την συναίσθηση ενός είδους δυνάμεως. Είμαι τόσο ελαφριά πού νομίζω πώς δεν πατώ πιά στη γη και σαν να θέλω να ανέ¬βω να πετάξω ψηλά προς τα πάνω... όμως το συναίσθημα χάνεται γρήγορα.
Ώ Αγία ευχή, ξέρω ότι μόνο δια Σου μπορώ να πλησιάσω τον Σωτήρα των ψυχών μας. Κύριε Ιησού Χριστέ και Θεέ μου, πως να Σε ευχαριστήσω γι' αυτήν την Θεϊκή αγαλλίαση; Προσεύχομαι μόνο για όλους τους ευεργέτες μου για τους ασθενείς, τους φτωχούς, για όλους όσους βρίσκονται στο μέσον πολλών προβλημάτων και πικριών, για να τους στείλεις πλούσια την δωρεά Σου, για να Σε γνωρίσουν, έτσι ώστε όλες οι πίκρες να μεταβληθούν σε χαρές.
Ένωσέ μας Κύριε όλα τα πιστά τέκνα Σου μαζί Σου, ώστε οι σκέψεις μας, οι αισθήσεις μας, οι πράξεις μας να γίνουν ένα και το αυτό, διά της Αγίας ευχής, και εδώ και στην αιώνιο ζωή.
Κατεύθυνε Κύριε την ματιά Σου πάνω από όλους τους ανθρώπους και κάνε μας άξιους της Αγίας Σου αγάπης, για να μπορούμε να ψάλλουμε ύμνους δοξολογίας στην Βασιλεία Σου.
Δώσε μου Κύριε το δώρο της ταπεινώσεως ώστε να αισθάνομαι σαν την αναξιότερη των ανθρώπων που βρίσκεται στην τελευταία - τελευταία βαθμίδα. Προσεύχομαι και ξαφνικά συνειδητοποιώ πως οι λέξεις δεν έχουν καμιά αξία, η ψυχή είναι πλήρης Πνεύματος που την διαπερνά σαν ένα σπαθί αφήνοντας ένα παράξενο ήχο, σαν αυτόν του αργύρου, λίγα λεπτά μόνο, που όμως δεν μπορώ να τα παρατείνω.
Η ψυχή μου είναι ευτυχισμένη, το σώμα μου δυναμώνει και παροτρύνεται να αγωνιστεί ακόμη περισσότερο για την σωτηρία του...
Η επιθυμία μου είναι να προσεύχομαι αδιάλειπτα εκτελώντας το θέλημα Του.
Καμιά φορά φοβάμαι ότι πλανιέμαι, νομίζοντας ότι βρίσκομαι κοντά στην αλήθεια. Στην άγνοιά μου ποιός ξέρει πάνω από ποιά άκρη της αβύσσου μετεωρίζομαι! Όμως καταφεύγω στο μεγάλο Σου έλεος Κύριε, με την ελπίδα ότι ποτέ δεν απομακρύνεσαι από εκεί¬νον πού λαχταρά να αγωνίζεται μόνο για όσα Σου είναι ευάρεστα...
Πνευματικό ημερολόγιο πιστής και ταπεινής ψυχής των ημερών μας, με θαυμαστές εμπειρίες γύρω από την νοερά προσευχή του Ιησού. 1971. ΣΤΗΝ ΡΟΥΜΑΝΙΑ
https://apantaortodoxias.blogspot.com/
