Ο Ιρανός Πρόεδρος Ρουανί εκθέτει την Ουάσιγκτον απορρίπτοντας πρόταση για μυστική συνάντηση
Tom Luongo, Newsmax Media, Russia Insider
Αλλαγή έρχεται
[Την παραμονή της επίσκεψης του Ρώσου Προέδρου Πούτιν στην Τεχεράνη για τριμερή διάσκεψη με το Ιράν και το Αζερμπαϊτζάν («για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, την ειρήνευση στη Συρία, την κατάσταση στην Μέση Ανατολή και την διαμόρφωση της αγοράς των καυσίμων») η ρωσική ιστοσελίδα Russia Insider δημοσίευσε το κατωτέρω άρθρο τακτικού συνεργάτη της, αποκαλυπτικό στην κατακλείδα του για το διάγραμμα ενός σφαιρικού ειρηνευτικού συμβιβασμού, στο οποίο προφανώς στοχεύει η Μόσχα, που θα καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες ασφάλειας όλων των εμπλεκομένων –συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ.]
Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού
Σε όλες τις συζητήσεις μου για την γεωπολιτική, όταν κάποιος φέρνει το θέμα στο Ιράν, παπαγαλίζοντας σαν μια ομάδα αγρίων τις θέσεις των νέο-συντηρητικών, του θυμίζω πως μιλάει για τους Πέρσες.
Και ότι οι Πέρσες εφεύραν το σκάκι.
Το να συναθροίζεις το Ιράν με τα κατακάθια του αραβικού κόσμου -«Ισλαμικό Κράτος», Αλ Κάϊντα κλπ- δεν είναι μόνο αμάθεια, είναι και επικίνδυνο. Επειδή έτσι υποτιμάς τον εχθρό σου. Και αυτό, φίλοι μου, είναι το πρώτο βήμα προς την ήττα.
Καλά θα κάνει ο Τραμπ να το μάθει αυτό στα γρήγορα, αλλιώς η κυβέρνησή του θα στιγματιστεί από την μια γκάφα μετά την άλλη στην εξωτερική πολιτική, μέχρις ότου να βρεθούμε κοντά σε μιαν άλλη αναγκαστική φυγή τύπου Σαϊγκόν, πιθανότατα στο Αφγανιστάν
Κατά το Σαββατοκύριακο η Τεχεράνη άφησε να γίνει γνωστό πως οι ΗΠΑ πλησίασαν το Ιράν με πρόταση για μια μυστική συνάντηση μεταξύ του Τραμπ και του Προέδρου Χασάν Ρουxανί, την επομένη της εκφώνησης από τον Τραμπ μιας από τις πιο αδαείς ομιλίες στην ιστορία του ΟΗΕ.
Και ο Ρουxανί κοφτά απέρριψε την συνάντηση. Την περασμένη εβδομάδα ο υπουργός των Εξωτερικών των ΗΠΑ Ρεξ Τίλερσον είχε δημόσια καλέσει το Ιράκ να εκδιώξει τους Φρουρούς της Επανάστασης του Ιράν, τώρα που κερδήθηκε ο πόλεμος εναντίον του «Ισλαμικού Κράτους».
Το Ιράκ είπε χωρίς περιφράσεις στον Ρεξ να πάει να κουρεύεται.
Πρόσεξε κανείς πόσο λίγο συζητήθηκε η τουρκική αγορά του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400; Ναι βέβαια, ένας στρατηγός του ΝΑΤΟ έκανε κάποιο θόρυβο αυτό το Σαββατοκύριακο, αλλά εδώ έχουμε έναν σημαντικό σύμμαχο στο ΝΑΤΟ να αγοράζει ένα υψηλής τεχνολογίας ρωσικό πυραυλικό σύστημα και δεν υπάρχουν πραγματικά αντίποινα από την Ουάσιγκτον που να αναγκάζουν την Τουρκία να αλλάξει γνώμη.
Η καρδιά της συμφωνίας.
Η ακραία μέθοδος Τραμπ για διεθνείς διαπραγματεύσεις με το καρότο και το μαστίγιο δεν λειτούργησε ούτε μια φορά μέχρι σήμερα εναντίον οποιουδήποτε που δεν είναι ήδη δικό μας όργανο, δηλαδή η Σαουδική Αραβία. Δεν απέδωσε ούτε ένα αποτέλεσμα που να μπορεί να θεωρηθεί ως νίκη στο μέτωπο της γεωπολιτικής αναμέτρησης.
Και υπάρχει λόγος γι’ αυτό. Ο Τραμπ παίζει πόκερ, ενώ οι αντίπαλοί του παίζουν σκάκι. Η μπλόφα στο σκάκι είναι τελείως διαφορετική από του πόκερ. Και γι’ αυτό ο Τραμπ δεν μπορεί να κερδίσει τον Πούτιν στην Ρωσία, τον Ζιπίνγκ στην Κίνα και τον Ρουχανί στο Ιράν. Βλέπουν τις επόμενες κινήσεις του από ένα μίλι μακριά και έχουν ήδη αποφασίσει για το πώς θα αντιδράσουν και αν αξίζει.
Ο λόγος του Τραμπ στο ΟΗΕ ήταν ένα σάλπισμα έναρξης μιας επιθετικής νομισματικής πολιτικής , παράλληλα με πολεμοχαρή διπλωματική ρητορική και στρατιωτική επιδεικτικότητα. Το ισχυρότερο στοιχείο αυτής της τριπλής επίθεσης είναι το νομισματικό.
Το Ιράν δεν τρομάζει από την απειλή. Αντίθετα με ότι ίσχυε το 2012, έχει συμμάχους να το βοηθήσουν σε περαιτέρω οικονομικό αποκλεισμό –την Ρωσία και την Κίνα. Η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση είναι σε τέτοια οικονομικά χάλια που ευγνωμονεί για νέες δουλειές με το Ιράν, ιδιαίτερα σε συνεργασίες για την ανασυγκρότηση της ιρανικής παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου στα προ των κυρώσεων επίπεδα. Η Ρωσία και η Κίνα είναι καλύτερα προετοιμασμένες να υποστηρίξουν την αντίσταση του Ιράν στους τραμπουκισμούς του Τραμπ. Και των δύο οι οικονομίες είναι λιγότερο εξαρτημένες από το δολάριο από ότι στο 2012. Τόσες πολλές ρωσικές τράπεζες έχουν υποστεί τις κυρώσεις των ΗΠΑ, που δεν θα τους κοστίσει τίποτα να συναλλάσσονται με το Ιράν.
Η Κίνα απλώς θα αγνοήσει τις κυρώσεις, τώρα που έχουν βγει πλέον τα γάντια στις σχέσεις με τις ΗΠΑ.
Ενώ ο Τραμπ γαυγίζει κατά του Ιράν, η Κίνα προσπαθεί ήσυχα να προσηλυτίσει τη Σαουδική Αραβία, προσφερόμενη να αγοράσει το μετοχικό κεφάλαιο της Αράμκο που προσπαθεί να θέσει σε ανοικτή προσφορά η Ριάντ εδώ και δύο χρόνια.
Το Κατάρ, άλλος ένας από τους νέους συμμάχους του Ιράν, μόλις δήλωσε στον κόσμο, αυτό που ήταν ήδη γνωστό, πως οι ΗΠΑ, η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ (και το Ισραήλ επίσης) συνωμότησαν για την καταστροφή της Συρίας, εξοπλίζοντας Ουαχμπίτες Σουνίτες κτηνώδεις σφαγιαστές, που σκότωσαν και ξεσπίτωσαν εκατομμύρια Σύρους και που χρησιμοποιήθηκαν κυνικά στην συνέχεια ως πιόνια της ευρωπαϊκής πολιτικής για να καταστρέψουν και τον πολιτισμό της Συρίας.
Η Ρωσία είπε όχι. Το Ιράν είπε όχι. Η κίνα είπε όχι.
Και τώρα ο Τραμπ νομίζει πως θα χρησιμοποιήσει τη συμφωνία για τα πυρηνικά σαν διαπραγματευτικό χαρτί για να εξαναγκάσει στην επαναφορά των πραγμάτων εκεί που ήταν πριν;
Το Ματ του Ρουχανί.
Αποκαλύπτοντας πως απέρριψαν μια συνάντηση με τον Τραμπ, το Ιράν είπε στον κόσμο πως δεν φοβούνται πλέον τις ΗΠΑ. Με την κατάρρευση του Σχεδίου Β στη Συρία και στο Ιράκ, να δημιουργήσουν ένα μεγάλο Κουρδιστάν, και με το «Ισλαμικό Κράτος» σε διεθνή πανωλεθρία και τους Ρώσους να κυριαρχούν παράλληλα στο διπλωματικό πεδίο, για ποιον λόγο να δεθεί ο Ρουχανί μια συνάντηση με κάποιο που αδιάντροπα ψευδολόγησε στον κόσμο για το τι συμβαίνει στη Συρία;
Όλα όσα ανέφερα σ’ αυτό το άρθρο είναι πιόνια και αξιωματικοί που προωθούνται στην σκακιέρα προς την νίκη.
Η νίκη εδώ είναι η έκθεση της διπλοπροσωπίας τη Ουάσιγκτον ενώπιον των διαπραγματεύσεων στη Συρία, για την εξασφάλιση της απομάκρυνσης των αμερικανικών στρατευμάτων από την περιοχή. Σε αντάλλαγμα το Ιράν θα μπορούσε να δεχθεί να παραιτηθεί από το πρόγραμμα του εξοπλισμού του με βαλλιστικούς πυραύλους. Πιο πιθανό είναι, μετά την απομάκρυνση των αμερικανικών στρατευμάτων, να αποχωρήσουν από τη Συρία οι Ιρανοί Φρουροί της Επανάστασης και η Ρωσία να αναλάβει την αστυνομική επιτήρηση του Εσμπολά και της Χαμάς.
Αυτό είναι που θέλει η συμμαχία Ρωσία/Κίνα/Ιράν. Και τώρα είναι σε θέση να το πετύχουν.
Η ομιλία του Τραμπ στον ΟΗΕ ήταν τόσο μονόπλευρη που καθιστούσε βέβαιη την απόρριψη συνομιλιών από το Ιράν. Ασφαλώς και ξέρω πως δεν πρέπει να παίρνεις τα λόγια του Τραμπ τοις μετρητοίς, όπως επίσης το ξέρει ο Ρουχανί. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να μπει σε κουβέντα με τον Τραμπ μόλις χτυπήσει το τηλέφωνο.
Όλο και περισσότερο αυτή η ομιλία στον ΟΗΕ κου φαίνεται σαν μια πράξη απελπισίας, γραμμένη από την ισραηλινή πτέρυγα του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, για να εξαναγκάσουν τον Τραμπ σε μια πολιτική θέση στην οποία θα πρέπει να στυλωθεί για να μην χάσει ό,τι απομένει από την αμερικανική αξιοπιστία στην Μέση Ανατολή. Και το Ιράν την είδε γι’ αυτό που ήταν. Και τώρα μπορεί να προχωρήσει στην κίνηση ματ.
Πηγή
Tom Luongo, Newsmax Media, Russia Insider
Αλλαγή έρχεται
[Την παραμονή της επίσκεψης του Ρώσου Προέδρου Πούτιν στην Τεχεράνη για τριμερή διάσκεψη με το Ιράν και το Αζερμπαϊτζάν («για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, την ειρήνευση στη Συρία, την κατάσταση στην Μέση Ανατολή και την διαμόρφωση της αγοράς των καυσίμων») η ρωσική ιστοσελίδα Russia Insider δημοσίευσε το κατωτέρω άρθρο τακτικού συνεργάτη της, αποκαλυπτικό στην κατακλείδα του για το διάγραμμα ενός σφαιρικού ειρηνευτικού συμβιβασμού, στο οποίο προφανώς στοχεύει η Μόσχα, που θα καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες ασφάλειας όλων των εμπλεκομένων –συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ.]
Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού
Σε όλες τις συζητήσεις μου για την γεωπολιτική, όταν κάποιος φέρνει το θέμα στο Ιράν, παπαγαλίζοντας σαν μια ομάδα αγρίων τις θέσεις των νέο-συντηρητικών, του θυμίζω πως μιλάει για τους Πέρσες.
Και ότι οι Πέρσες εφεύραν το σκάκι.
Το να συναθροίζεις το Ιράν με τα κατακάθια του αραβικού κόσμου -«Ισλαμικό Κράτος», Αλ Κάϊντα κλπ- δεν είναι μόνο αμάθεια, είναι και επικίνδυνο. Επειδή έτσι υποτιμάς τον εχθρό σου. Και αυτό, φίλοι μου, είναι το πρώτο βήμα προς την ήττα.
Καλά θα κάνει ο Τραμπ να το μάθει αυτό στα γρήγορα, αλλιώς η κυβέρνησή του θα στιγματιστεί από την μια γκάφα μετά την άλλη στην εξωτερική πολιτική, μέχρις ότου να βρεθούμε κοντά σε μιαν άλλη αναγκαστική φυγή τύπου Σαϊγκόν, πιθανότατα στο Αφγανιστάν
Κατά το Σαββατοκύριακο η Τεχεράνη άφησε να γίνει γνωστό πως οι ΗΠΑ πλησίασαν το Ιράν με πρόταση για μια μυστική συνάντηση μεταξύ του Τραμπ και του Προέδρου Χασάν Ρουxανί, την επομένη της εκφώνησης από τον Τραμπ μιας από τις πιο αδαείς ομιλίες στην ιστορία του ΟΗΕ.
Και ο Ρουxανί κοφτά απέρριψε την συνάντηση. Την περασμένη εβδομάδα ο υπουργός των Εξωτερικών των ΗΠΑ Ρεξ Τίλερσον είχε δημόσια καλέσει το Ιράκ να εκδιώξει τους Φρουρούς της Επανάστασης του Ιράν, τώρα που κερδήθηκε ο πόλεμος εναντίον του «Ισλαμικού Κράτους».
Το Ιράκ είπε χωρίς περιφράσεις στον Ρεξ να πάει να κουρεύεται.
Πρόσεξε κανείς πόσο λίγο συζητήθηκε η τουρκική αγορά του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400; Ναι βέβαια, ένας στρατηγός του ΝΑΤΟ έκανε κάποιο θόρυβο αυτό το Σαββατοκύριακο, αλλά εδώ έχουμε έναν σημαντικό σύμμαχο στο ΝΑΤΟ να αγοράζει ένα υψηλής τεχνολογίας ρωσικό πυραυλικό σύστημα και δεν υπάρχουν πραγματικά αντίποινα από την Ουάσιγκτον που να αναγκάζουν την Τουρκία να αλλάξει γνώμη.
Η καρδιά της συμφωνίας.
Η ακραία μέθοδος Τραμπ για διεθνείς διαπραγματεύσεις με το καρότο και το μαστίγιο δεν λειτούργησε ούτε μια φορά μέχρι σήμερα εναντίον οποιουδήποτε που δεν είναι ήδη δικό μας όργανο, δηλαδή η Σαουδική Αραβία. Δεν απέδωσε ούτε ένα αποτέλεσμα που να μπορεί να θεωρηθεί ως νίκη στο μέτωπο της γεωπολιτικής αναμέτρησης.
Και υπάρχει λόγος γι’ αυτό. Ο Τραμπ παίζει πόκερ, ενώ οι αντίπαλοί του παίζουν σκάκι. Η μπλόφα στο σκάκι είναι τελείως διαφορετική από του πόκερ. Και γι’ αυτό ο Τραμπ δεν μπορεί να κερδίσει τον Πούτιν στην Ρωσία, τον Ζιπίνγκ στην Κίνα και τον Ρουχανί στο Ιράν. Βλέπουν τις επόμενες κινήσεις του από ένα μίλι μακριά και έχουν ήδη αποφασίσει για το πώς θα αντιδράσουν και αν αξίζει.
Ο λόγος του Τραμπ στο ΟΗΕ ήταν ένα σάλπισμα έναρξης μιας επιθετικής νομισματικής πολιτικής , παράλληλα με πολεμοχαρή διπλωματική ρητορική και στρατιωτική επιδεικτικότητα. Το ισχυρότερο στοιχείο αυτής της τριπλής επίθεσης είναι το νομισματικό.
Το Ιράν δεν τρομάζει από την απειλή. Αντίθετα με ότι ίσχυε το 2012, έχει συμμάχους να το βοηθήσουν σε περαιτέρω οικονομικό αποκλεισμό –την Ρωσία και την Κίνα. Η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση είναι σε τέτοια οικονομικά χάλια που ευγνωμονεί για νέες δουλειές με το Ιράν, ιδιαίτερα σε συνεργασίες για την ανασυγκρότηση της ιρανικής παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου στα προ των κυρώσεων επίπεδα. Η Ρωσία και η Κίνα είναι καλύτερα προετοιμασμένες να υποστηρίξουν την αντίσταση του Ιράν στους τραμπουκισμούς του Τραμπ. Και των δύο οι οικονομίες είναι λιγότερο εξαρτημένες από το δολάριο από ότι στο 2012. Τόσες πολλές ρωσικές τράπεζες έχουν υποστεί τις κυρώσεις των ΗΠΑ, που δεν θα τους κοστίσει τίποτα να συναλλάσσονται με το Ιράν.
Η Κίνα απλώς θα αγνοήσει τις κυρώσεις, τώρα που έχουν βγει πλέον τα γάντια στις σχέσεις με τις ΗΠΑ.
Ενώ ο Τραμπ γαυγίζει κατά του Ιράν, η Κίνα προσπαθεί ήσυχα να προσηλυτίσει τη Σαουδική Αραβία, προσφερόμενη να αγοράσει το μετοχικό κεφάλαιο της Αράμκο που προσπαθεί να θέσει σε ανοικτή προσφορά η Ριάντ εδώ και δύο χρόνια.
Το Κατάρ, άλλος ένας από τους νέους συμμάχους του Ιράν, μόλις δήλωσε στον κόσμο, αυτό που ήταν ήδη γνωστό, πως οι ΗΠΑ, η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ (και το Ισραήλ επίσης) συνωμότησαν για την καταστροφή της Συρίας, εξοπλίζοντας Ουαχμπίτες Σουνίτες κτηνώδεις σφαγιαστές, που σκότωσαν και ξεσπίτωσαν εκατομμύρια Σύρους και που χρησιμοποιήθηκαν κυνικά στην συνέχεια ως πιόνια της ευρωπαϊκής πολιτικής για να καταστρέψουν και τον πολιτισμό της Συρίας.
Η Ρωσία είπε όχι. Το Ιράν είπε όχι. Η κίνα είπε όχι.
Και τώρα ο Τραμπ νομίζει πως θα χρησιμοποιήσει τη συμφωνία για τα πυρηνικά σαν διαπραγματευτικό χαρτί για να εξαναγκάσει στην επαναφορά των πραγμάτων εκεί που ήταν πριν;
Το Ματ του Ρουχανί.
Αποκαλύπτοντας πως απέρριψαν μια συνάντηση με τον Τραμπ, το Ιράν είπε στον κόσμο πως δεν φοβούνται πλέον τις ΗΠΑ. Με την κατάρρευση του Σχεδίου Β στη Συρία και στο Ιράκ, να δημιουργήσουν ένα μεγάλο Κουρδιστάν, και με το «Ισλαμικό Κράτος» σε διεθνή πανωλεθρία και τους Ρώσους να κυριαρχούν παράλληλα στο διπλωματικό πεδίο, για ποιον λόγο να δεθεί ο Ρουχανί μια συνάντηση με κάποιο που αδιάντροπα ψευδολόγησε στον κόσμο για το τι συμβαίνει στη Συρία;
Όλα όσα ανέφερα σ’ αυτό το άρθρο είναι πιόνια και αξιωματικοί που προωθούνται στην σκακιέρα προς την νίκη.
Η νίκη εδώ είναι η έκθεση της διπλοπροσωπίας τη Ουάσιγκτον ενώπιον των διαπραγματεύσεων στη Συρία, για την εξασφάλιση της απομάκρυνσης των αμερικανικών στρατευμάτων από την περιοχή. Σε αντάλλαγμα το Ιράν θα μπορούσε να δεχθεί να παραιτηθεί από το πρόγραμμα του εξοπλισμού του με βαλλιστικούς πυραύλους. Πιο πιθανό είναι, μετά την απομάκρυνση των αμερικανικών στρατευμάτων, να αποχωρήσουν από τη Συρία οι Ιρανοί Φρουροί της Επανάστασης και η Ρωσία να αναλάβει την αστυνομική επιτήρηση του Εσμπολά και της Χαμάς.
Αυτό είναι που θέλει η συμμαχία Ρωσία/Κίνα/Ιράν. Και τώρα είναι σε θέση να το πετύχουν.
Η ομιλία του Τραμπ στον ΟΗΕ ήταν τόσο μονόπλευρη που καθιστούσε βέβαιη την απόρριψη συνομιλιών από το Ιράν. Ασφαλώς και ξέρω πως δεν πρέπει να παίρνεις τα λόγια του Τραμπ τοις μετρητοίς, όπως επίσης το ξέρει ο Ρουχανί. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να μπει σε κουβέντα με τον Τραμπ μόλις χτυπήσει το τηλέφωνο.
Όλο και περισσότερο αυτή η ομιλία στον ΟΗΕ κου φαίνεται σαν μια πράξη απελπισίας, γραμμένη από την ισραηλινή πτέρυγα του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, για να εξαναγκάσουν τον Τραμπ σε μια πολιτική θέση στην οποία θα πρέπει να στυλωθεί για να μην χάσει ό,τι απομένει από την αμερικανική αξιοπιστία στην Μέση Ανατολή. Και το Ιράν την είδε γι’ αυτό που ήταν. Και τώρα μπορεί να προχωρήσει στην κίνηση ματ.
Πηγή