Η φαναριώτικη επίθεση κατά της Ορθοδοξίας συνεχίζεται...
Είναι πραγματικά λυπηρό και μόνο να σκεφτεί κάποιος πως στους χώρους της διοικούσας Εκκλησίας υπάρχει λογοκρισία και συμπεριφορές που στερούνται επιχειρημάτων. Που πήγαν οι θεολογικοί επικοδομητικοί διάλογοι για τους οποίους περιφανεύονται; Προφανώς ελλείψει επιχειρημάτων ο διάλογος παύεται, μιας και η εξάντλησή του είναι εξολοκλήρου με τους παπικούς για την ένωση των «εκκλησιών»! Όταν όμως, γνήσιες Ορθόδοξες πατερικές φωνές ορθώνουν ανάστημα, τα επιχειρήματα και ο διάλογος δεν υπάρχουν ποια και μόνη λύση είναι το να «παρθούν κεφάλια».
Όπως είχε αποκαλύψει πριν λίγες μέρες Ελληνορθόδοξο ιστολόγιο (δες ΕΔΩ), στην τελευταία συνεδρίασή της, η Δ.Ι.Σ. είχε ρητή εντολή απευθείας από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, που απαιτούσε την καρατόμηση του πατρός Θεοδώρου Ζήση και των συν αυτώ.
Κατά τα φαινόμενα η Δ.Ι.Σ. αφόπλισε την πατριαρχική βόμβα, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και τοποθέτησε το Πατριαρχικό γράμμα στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.
Σε ένδειξη αναγνώρισης της στάσης που τήρησε η Δ.Ι.Σ. στο
θέμα αυτό, δημοσιεύουμε ολόκληρη την Πατριαρχική επιστολή, προς τον
Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, για να αποδείξουμε πως ο πόλεμος είναι σφοδρός
και ανελέητος, μάχονται Χριστιανοί με λιοντάρια και όχι Δον Κιχώτες με
ανεμόμυλους.
Στις γραμμές τις επιστολής δυστυχώς αποκαλύπτεται, πως ο Οικουμενικός Πατριάρχης μιμούμενος καθόλα τον «αλάθητο» και απολυταρχικό πάπα, γίνεται Καπετάν Φοβέρας και Τρομάρας για την Εκκλησία της Ελλάδος.
Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή φωτιά. (Το πρωτότυπο παρατίθεται σε αρχείο pdf).
Αριθμ. Πρωτ. 1153
Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και πάσης Ελλάδος, εν Χριστώ τω Θεώ λίαν αγαπητέ και περιπόθητε αδελφέ και συλλειτουργέ της ημών Μετριότητος κύριε Ιερώνυμε, Πρόεδρε της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, την Υμετέραν σεβασμίαν Μακαριότητα αδελφικώς εν Κυρίω κατασπαζόμενοι, υπερήδιστα προσαγορεύομεν.
Τυγχάνει πανθομολογούμενον, ότι η Αγία ημών Ορθόδοξος Εκκλησία, η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική, αποφαίνεται και αποφασίζει τα κατά το δόγμα και το πολίτευμα αυτής εν Ιεραίς Συνόδοις, τοπικαίς, ευρυτέραις, Μείζοσιν ή Αγίαις και Μεγάλαις, και εν Οικουμενικαίς, αι δε δια της επικλήσεως και εν Πνεύματι Αγίω λαμβανόμεναι Συνοδικαί αποφάσεις αποτελούσι μίαν φωνήν, ως αποφαίνεται και ο Ιερός Χρυσόστομος, γράφων ότι «μίαν εν Εκκλησία, δει φωνήν είναι αεί» (Εις Α’ Κορινθίους ΛΣΤ , P.G. 61, 3315).
Της εκκλησιολογικής ταύτης και κανονικής αρχής του συνοδικώς διασκέπτεσθαι και αποφαίνεσθαι ούσης του ακρογωνιαίου λίθου της ζωής και της εν τω κόσμω σωτηριώδους αποστολής και μαρτυρίας της ΟρΘοδόξου ημών Εκκλησίας, επικοινωνούμεν προς την Υμετέραν λίαν ημίν αγαπητήν και περισπούδαστον Μακαριότητα και την Αγιωτάτην Εκκλησίαν της Ελλάδος και, εν τη ευθύνη ημών ως του Οικουμενικού Πατριάρχου και του Προέδρου της εν Κρήτη συνελθούσης Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, και ως φύλακος του Δόγματος και της κανονικής εν τη κατά Ανατολάς Εκκλησία τάξεως, τιθέμεθα υπό την προσοχήν Υμών τον ακόλουθον προσωπικόν ημών και της περί ημάς Αγίας και Ιεράς Συνόδου της Μητρός Εκκλησίας σοβαρόν προβληματισμόν.
Στις γραμμές τις επιστολής δυστυχώς αποκαλύπτεται, πως ο Οικουμενικός Πατριάρχης μιμούμενος καθόλα τον «αλάθητο» και απολυταρχικό πάπα, γίνεται Καπετάν Φοβέρας και Τρομάρας για την Εκκλησία της Ελλάδος.
Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή φωτιά. (Το πρωτότυπο παρατίθεται σε αρχείο pdf).
Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και πάσης Ελλάδος, εν Χριστώ τω Θεώ λίαν αγαπητέ και περιπόθητε αδελφέ και συλλειτουργέ της ημών Μετριότητος κύριε Ιερώνυμε, Πρόεδρε της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, την Υμετέραν σεβασμίαν Μακαριότητα αδελφικώς εν Κυρίω κατασπαζόμενοι, υπερήδιστα προσαγορεύομεν.
Τυγχάνει πανθομολογούμενον, ότι η Αγία ημών Ορθόδοξος Εκκλησία, η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική, αποφαίνεται και αποφασίζει τα κατά το δόγμα και το πολίτευμα αυτής εν Ιεραίς Συνόδοις, τοπικαίς, ευρυτέραις, Μείζοσιν ή Αγίαις και Μεγάλαις, και εν Οικουμενικαίς, αι δε δια της επικλήσεως και εν Πνεύματι Αγίω λαμβανόμεναι Συνοδικαί αποφάσεις αποτελούσι μίαν φωνήν, ως αποφαίνεται και ο Ιερός Χρυσόστομος, γράφων ότι «μίαν εν Εκκλησία, δει φωνήν είναι αεί» (Εις Α’ Κορινθίους ΛΣΤ , P.G. 61, 3315).
Της εκκλησιολογικής ταύτης και κανονικής αρχής του συνοδικώς διασκέπτεσθαι και αποφαίνεσθαι ούσης του ακρογωνιαίου λίθου της ζωής και της εν τω κόσμω σωτηριώδους αποστολής και μαρτυρίας της ΟρΘοδόξου ημών Εκκλησίας, επικοινωνούμεν προς την Υμετέραν λίαν ημίν αγαπητήν και περισπούδαστον Μακαριότητα και την Αγιωτάτην Εκκλησίαν της Ελλάδος και, εν τη ευθύνη ημών ως του Οικουμενικού Πατριάρχου και του Προέδρου της εν Κρήτη συνελθούσης Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, και ως φύλακος του Δόγματος και της κανονικής εν τη κατά Ανατολάς Εκκλησία τάξεως, τιθέμεθα υπό την προσοχήν Υμών τον ακόλουθον προσωπικόν ημών και της περί ημάς Αγίας και Ιεράς Συνόδου της Μητρός Εκκλησίας σοβαρόν προβληματισμόν.
Περιέρχονται καθ’ ημέραν εις το καθ’ ημάς Οικουμενικόν Πατριαρχεῑον
και εις την ημετέραν Μετριότητα προσωπικώς εκ διαφόρων πηγών πληροφορίας
ότι ο Πρωτοπρεσβύτερος κ. Θεόδωρος Ζήσης και οι συν αυτώ ομόφρονες
κληρικοί και λαϊκοί, δια του διαδικτύου και των διαφόρων μέσων γενικής
ενημερώσεως, περιερχόμενοι δε και διαφόρους αδελφάς Όρθοδόξους
Εκκλησίας, προσκαλούσι τους αδελφούς Προκαθημένους και τους ποιμένας,
αλλ’ ιδιαιτέρως τον ευσεβή Ορθόδοξον Λαόν, εις ανταρσίαν και
αμφισβήτησιν των αποφάσεων της εν Κρήτη εν ευλογίαις και εν επιτυχίαις
συνελθούσης Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Όρθοδόξου ημών Εκκλησίας, η
εις τας εργασίας της οποίας συμβολή της Υμετέρας προσφιλούς Μακαριότητος
και της Αντιπροσωπείας της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος υπήρξεν
οικοδομητική και συντελεστική της σημειωθείσης επιτυχίας.
Και ως να μη ήρκει το διαβρωτικόν συνειδήσεων και προκαλοῡν σκανδαλισμόν ανίερον έργον των ευαρίθμων τούτων κληρικών και λαϊκών εν τω κλίματι της Αγιωτάτης εκκλησίας της Ελλάδος, αι πληροφορίαι αύται, μη διαψευσθείσαι μέχρι σήμερον υπό τινος, αναφέρουσιν οτι ήδη αντιπροσωπεία υπό τον μνημονευθέντα ανωτέρω κληρικόν επεσκέφθη τας Αγιωτάτας Ορθοδόξους Εκκλησίας της Βουλγαρίας και της Γεωργίας, καθώς και την εκκλησιαστικήν Επαρχίαν της Μολδαβίας, και προέβη εις αναστάτωσιν του εκείσε πληρώματος, γενομένη ατυχώς δεκτή και υπο άδελφών Προκαθημένων και Ιεραρχών των ειρημένων Εκκλησιών. Επί πλέον, η ομάς αυτή, κατά τας αυτάς πληροφορίας πάντοτε ενεφάνισεν εαυτήν κατά την παρουσίαν αυτής εν Γεωργία ως μεταφέρουσαν την συνείδησιν του πληρώματος της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Συμμερίζεται ασφαλώς και η Υμετέρα Μακαριότης και η Ιερά Συνοδος της Άγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, ότι τα σκοπίμως και ανιέρως διαθρυλούμενα και διαδιδόμενα υπό των εν λόγω κληρικών και λαϊκών αποτελούσι, κατά τον Μεγαν Βασίλειον, «ψυχών δηλητήρια […] άπερ αι […] μήνιγγες» των ειρημένων «εκβοώσι πολυφάνταστοι ούσαι δια το πάθος» (Επιστολή 210, Τοις κατά Νεοκαισάρειαν λογιωτάτοις] R.G. 32] 777Α). Άλλωστε, «το σχίσαι Εκκλησίαν, και φιλονείκως διατεθήναι, και διχοστασίας εμποιείν και της συνόδου διηνεκώς εαυτόν αποστερείν, ασύγγνωστον και κατηγορίας άξιον, και πολλήν έχει την τιμωρίαν» (Ιερού Χρυσοστόμου, Κατά Ιουδαίων Γ”, R.G., 48, 872).
Ατυχώς, την συμπήξασαν μέτωπον κατά της κανονικής Εκκλησίας και των αποφάσεων της εν Κρήτη συνελθούσης Αγίας και Μεγάλης Συνόδου γνωστήν ομάδα ενισχύουσι, δια της στάσεως αυτών, και αδελφοί Ιεράρχαι της Άγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, δια της γραψίδος και του ευκαίρως – ακαίρως εκφερομένου, προ και μετά την σύγκληνιν της Μεγάλης Συνόδου, επί παντός του επιστητού ακρίτου λόγου αυτών, ως επί παραδείγματι οι Ιερότατοι Μητροπολῑται Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος και Πειραιώς κ. Σεραφείμ. Οι ούτως ενεργούντες λησμονούοιν ασφαλώς οτι «τα συνοδικώς σκεπτόμενα και διαγινωσκώμενα, των κατά μόνας γνωματευομένων κρείττονα εισι και έπικρατέστερα» (Ιωάννου του Κίτρου, Άποκρίσεις προς Κωνσταντίνον άρχιεπίσκοπον Δυρραχίου τον Καβάσιλαν, Ραλλη – Ποτλή, Σύνταγμα των Θείων και Ιερών κανόνων» Ε’ τόμος, σελ. 403).
Όθεν, παρακαλούμεν την Υμετέραν Μακαριώτητα και την περί Αυτήν Ιεράν Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος, της μετασχούσης της εν Κρήτη Αγίας και Μεγάλης Συνόδου και συναποφασισάσης και συνυπογραψάσης πάντα τα Συνοδικά κείμενα όπως, εις εφαρμογήν της αποφάσεως της Συνόδου ταύτης, καθ’ ην τα κείμενα ταύτα τυγχάνουσι δεσμευτικά διά πάντας τους Ορθοδόξους πιστούς, κληρικούς και λαϊκούς (βλ. Κανονισμόν Οργανώσεως και Λειτουργίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, άρθρον 13, παρ. 2), λάβητε τα προσήκοντα μέτρα και προβήτε εις τας δεούσας συστάσεις προς τους ειρημένους κληρικούς και προς τα συγκεκριμένα στελέχη ίνα παύσωσι να ένεργώσιν αντιεκκλησιαστικώς και αντικανονικώς, να σκανδαλίζωσι ψυχάς, «ύπέρ ων Χριστός απέθανε», και να προκαλώσι προβλήματα εις την ενιαίαν Ορθόδοξον Εκκλησίαν.
Καλώς γιγνώσκοντες οι πάντες, ότι «ουδέν ούτω παροξύνει τον Θεόν, ως το Εκκλησίαν διαιρεθήναι» (Ιερός Χρυσόστομος, Προς Εφεσίους ΙΑ , P.G. 62, 85), ως ατυχώς συμβαίνη δια της συμπεριφοράς των ειρημένων, ουδεμίαν αμφιβολίαν έχομεν οτι η Υμετέρα Μακαριότης και η Ιερά Σύνοδος της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος θέλετε ενεργήσει το δέον, κατά την κανονικήν ακρίβειαν, και προβή εις τας δεούσας προς τους ειρημένους κληρικούς και λαϊκούς εκκλησιαστικάς συστάσεις και προτροπάς, ίνα μη δίδωσιν αφορμάς εις «σκάνδαλα», επί απειλή επιβολής, εν περιπτώσει μη ανανήψεως, των προβλεπόμενων υπό των Θείων και ιερών κανόνων κυρώσεων, προς θεραπείαν των δια της συμπεριφοράς αυτών προκαλουμένων εις το σώμα της Εκκλησίας μωλώπων.
Προς τούτοις, ωσαύτως παρακαλούμεν θερμώς την Ύμετέραν Μακαριότητα όπως επιστήση ιδιαιτέρως την προσοχήν των προκαλούντων δια δηλώσεων και εγκυκλίων αυτών αναστάτωσιν εις τον λαόν του Θεού αδελφών Ιεραρχών της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, ως των ανωτέρω ρηθέντων Μητροπολιτών Καλαβρύτων και Αιγιαλείας και Πειραιώς, συν τη δηλώσει ότι εάν δεν ανανήψωσι και δεν έλθωσιν εις εαυτούς το Οικουμενικόν Πατριαρχείον θέλει αντιμετωπίσει το δημιουργούμενον πρόβλημα δια της διακοπής της εκκλησιαστικής και μυστηριακής κοινωνίας μετ’ αυτών, ως προκαλούντων την κοινήν ευθύνην και το χρέος πάντων των Ορθοδόξων Ποιμένων προς διασφάλισιν της ενότητος, της ειρήνης και της ενιαίαις μαρτυρίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Και ως να μη ήρκει το διαβρωτικόν συνειδήσεων και προκαλοῡν σκανδαλισμόν ανίερον έργον των ευαρίθμων τούτων κληρικών και λαϊκών εν τω κλίματι της Αγιωτάτης εκκλησίας της Ελλάδος, αι πληροφορίαι αύται, μη διαψευσθείσαι μέχρι σήμερον υπό τινος, αναφέρουσιν οτι ήδη αντιπροσωπεία υπό τον μνημονευθέντα ανωτέρω κληρικόν επεσκέφθη τας Αγιωτάτας Ορθοδόξους Εκκλησίας της Βουλγαρίας και της Γεωργίας, καθώς και την εκκλησιαστικήν Επαρχίαν της Μολδαβίας, και προέβη εις αναστάτωσιν του εκείσε πληρώματος, γενομένη ατυχώς δεκτή και υπο άδελφών Προκαθημένων και Ιεραρχών των ειρημένων Εκκλησιών. Επί πλέον, η ομάς αυτή, κατά τας αυτάς πληροφορίας πάντοτε ενεφάνισεν εαυτήν κατά την παρουσίαν αυτής εν Γεωργία ως μεταφέρουσαν την συνείδησιν του πληρώματος της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Συμμερίζεται ασφαλώς και η Υμετέρα Μακαριότης και η Ιερά Συνοδος της Άγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, ότι τα σκοπίμως και ανιέρως διαθρυλούμενα και διαδιδόμενα υπό των εν λόγω κληρικών και λαϊκών αποτελούσι, κατά τον Μεγαν Βασίλειον, «ψυχών δηλητήρια […] άπερ αι […] μήνιγγες» των ειρημένων «εκβοώσι πολυφάνταστοι ούσαι δια το πάθος» (Επιστολή 210, Τοις κατά Νεοκαισάρειαν λογιωτάτοις] R.G. 32] 777Α). Άλλωστε, «το σχίσαι Εκκλησίαν, και φιλονείκως διατεθήναι, και διχοστασίας εμποιείν και της συνόδου διηνεκώς εαυτόν αποστερείν, ασύγγνωστον και κατηγορίας άξιον, και πολλήν έχει την τιμωρίαν» (Ιερού Χρυσοστόμου, Κατά Ιουδαίων Γ”, R.G., 48, 872).
Ατυχώς, την συμπήξασαν μέτωπον κατά της κανονικής Εκκλησίας και των αποφάσεων της εν Κρήτη συνελθούσης Αγίας και Μεγάλης Συνόδου γνωστήν ομάδα ενισχύουσι, δια της στάσεως αυτών, και αδελφοί Ιεράρχαι της Άγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, δια της γραψίδος και του ευκαίρως – ακαίρως εκφερομένου, προ και μετά την σύγκληνιν της Μεγάλης Συνόδου, επί παντός του επιστητού ακρίτου λόγου αυτών, ως επί παραδείγματι οι Ιερότατοι Μητροπολῑται Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος και Πειραιώς κ. Σεραφείμ. Οι ούτως ενεργούντες λησμονούοιν ασφαλώς οτι «τα συνοδικώς σκεπτόμενα και διαγινωσκώμενα, των κατά μόνας γνωματευομένων κρείττονα εισι και έπικρατέστερα» (Ιωάννου του Κίτρου, Άποκρίσεις προς Κωνσταντίνον άρχιεπίσκοπον Δυρραχίου τον Καβάσιλαν, Ραλλη – Ποτλή, Σύνταγμα των Θείων και Ιερών κανόνων» Ε’ τόμος, σελ. 403).
Όθεν, παρακαλούμεν την Υμετέραν Μακαριώτητα και την περί Αυτήν Ιεράν Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος, της μετασχούσης της εν Κρήτη Αγίας και Μεγάλης Συνόδου και συναποφασισάσης και συνυπογραψάσης πάντα τα Συνοδικά κείμενα όπως, εις εφαρμογήν της αποφάσεως της Συνόδου ταύτης, καθ’ ην τα κείμενα ταύτα τυγχάνουσι δεσμευτικά διά πάντας τους Ορθοδόξους πιστούς, κληρικούς και λαϊκούς (βλ. Κανονισμόν Οργανώσεως και Λειτουργίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, άρθρον 13, παρ. 2), λάβητε τα προσήκοντα μέτρα και προβήτε εις τας δεούσας συστάσεις προς τους ειρημένους κληρικούς και προς τα συγκεκριμένα στελέχη ίνα παύσωσι να ένεργώσιν αντιεκκλησιαστικώς και αντικανονικώς, να σκανδαλίζωσι ψυχάς, «ύπέρ ων Χριστός απέθανε», και να προκαλώσι προβλήματα εις την ενιαίαν Ορθόδοξον Εκκλησίαν.
Καλώς γιγνώσκοντες οι πάντες, ότι «ουδέν ούτω παροξύνει τον Θεόν, ως το Εκκλησίαν διαιρεθήναι» (Ιερός Χρυσόστομος, Προς Εφεσίους ΙΑ , P.G. 62, 85), ως ατυχώς συμβαίνη δια της συμπεριφοράς των ειρημένων, ουδεμίαν αμφιβολίαν έχομεν οτι η Υμετέρα Μακαριότης και η Ιερά Σύνοδος της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος θέλετε ενεργήσει το δέον, κατά την κανονικήν ακρίβειαν, και προβή εις τας δεούσας προς τους ειρημένους κληρικούς και λαϊκούς εκκλησιαστικάς συστάσεις και προτροπάς, ίνα μη δίδωσιν αφορμάς εις «σκάνδαλα», επί απειλή επιβολής, εν περιπτώσει μη ανανήψεως, των προβλεπόμενων υπό των Θείων και ιερών κανόνων κυρώσεων, προς θεραπείαν των δια της συμπεριφοράς αυτών προκαλουμένων εις το σώμα της Εκκλησίας μωλώπων.
Προς τούτοις, ωσαύτως παρακαλούμεν θερμώς την Ύμετέραν Μακαριότητα όπως επιστήση ιδιαιτέρως την προσοχήν των προκαλούντων δια δηλώσεων και εγκυκλίων αυτών αναστάτωσιν εις τον λαόν του Θεού αδελφών Ιεραρχών της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, ως των ανωτέρω ρηθέντων Μητροπολιτών Καλαβρύτων και Αιγιαλείας και Πειραιώς, συν τη δηλώσει ότι εάν δεν ανανήψωσι και δεν έλθωσιν εις εαυτούς το Οικουμενικόν Πατριαρχείον θέλει αντιμετωπίσει το δημιουργούμενον πρόβλημα δια της διακοπής της εκκλησιαστικής και μυστηριακής κοινωνίας μετ’ αυτών, ως προκαλούντων την κοινήν ευθύνην και το χρέος πάντων των Ορθοδόξων Ποιμένων προς διασφάλισιν της ενότητος, της ειρήνης και της ενιαίαις μαρτυρίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Τα ανωτέρω, εν πόνω ψυχής και άλγει καρδίας καταγγέλλοντες υπευθύνως,
πριν η το υπερβαίνον το δικαίωμα ελευθέρας εκφράσεως οικοδομητικής
γνώμης ανίερον τούτο έργον λάβη μείζονας και δυσθεραπεύτους διαστάσεις,
επαφιώμεθα τα περαιτέρω τη συνέσει της Υμετέρας Αγάπης και της σεβασμίας
Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, και διατελούμεν μετά βαθείας της
εν Κυρίω αγάπης και τιμής εξιδιασμένης.
18 Νοεμβρίου 2016
Της Υμετέρας σεβασμίας Μακαριότητος
αγαπητός εν Χριστώ αδελφός
ο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος
18 Νοεμβρίου 2016
Της Υμετέρας σεβασμίας Μακαριότητος
αγαπητός εν Χριστώ αδελφός
ο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος
σχόλιο Γ.Θ : Στον Μεγάλο Σταυρό που θα σηκώσει σε λίγο ο αγαπημένος Σεραφείμ Πειραιώς, ο Αιγιαλείας Αμβρόσιος και όλοι οι διωκόμενοι Ορθόδοξοι, ας μην μείνουμε άπραγοι. Η αγάπη και η προσευχή μας θα κάνει το θαύμα.
Αδέρφια! τώρα είναι που οι σπίθες (οι φαναριώτικες απειλές) μπορούν να σβήσουν με ένα ποτήρι νερό (με λίγη καρδιακή προσευχή). Προσευχή τώρα, αυτή την στιγμή αδέρφια, πριν οι σπίθες γίνουν πυρκαγιά!
Κύριε Ιησού Χριστέ, Ελέησον τους δούλους σου
Κύριε Ιησού Χριστέ, Ελέησον τους δούλους σου
Κύριε Ιησού Χριστέ, Ελέησον τους δούλους σου
Κύριε Ιησού Χριστέ, Ελέησον τους δούλους σου
Κύριε Ιησού Χριστέ, Ελέησον τους δούλους σου
Κύριε Ιησού Χριστέ, Ελέησον τους δούλους σου
Κύριε Ιησού Χριστέ, Ελέησον τους δούλους σου
