οι οποίοι περιέργως φαίνεται να διαβάζουν τη “μισή” του δήλωση. Ο Πάνος Καμμένος μίλησε για πιθανές συνεργασίες -που θα προκύψουν αναγκαστικά σε περίπτωση ρήξης με την Ευρώπη- με τις ΗΠΑ,τη Ρωσία και την Κίνα. Άγνωστο γιατί άπαντες επικεντρώνουν στις δύο τελευταίες και παριστάνουν ότι αγνοούν την Αμερική!
Οι απόψεις του Πάνου Καμμένου για την συνεργασία με την Ρωσία είναι γνωστές. Δεν την απέκλεισε ποτέ αντιθέτως την θεωρεί εξαιρετικά χρήσιμη.Ο Καμμένος όμως δεν αγνοεί την πραγματικότητα. Δεν έχει πάρει διαζύγιο με τον ρεαλισμό. Γνωρίζει πολύ καλά ότι το “ανήκομεν εις την Δύσιν” μπορεί να το είπε ο Καραμανλής ο πρεσβύτερος στην μεταπολίτευση, είχε “επιβληθεί” όμως πολλά χρόνια πριν στην Γιάλτα. Και κανείς δεν πιστεύει ότι αυτό μπορεί έτσι απλά ν΄αλλάξει.
Η “τριπλέτα” των χωρών που ανέφερε ο Καμμένος είναι ενδιαφέρουσα. Προφανώς δεν τις ανέφερε τυχαία.
Η συνεργασία και η πιθανότητα βοήθειας από τις ΗΠΑ είναι η πιο βολική και λογική πιθανότητα. Τα πραγματικά εντυπωσιακά ανοίγματα της Αθήνας προς την Μόσχα και το Πεκίνο και η ανταπόκριση που βρήκε μπορούν να αποβούν πολύ χρήσιμα, αν τα εκμεταλλευθούμε με σύνεση ,λογική και σχέδιο.
Πρώτα απ΄ όλα μπορούν να κάνουν την Ουάσινγκτον πολύ πιο αποφασιστική και ουσιαστική στην αντιμετπώπιση της γερμανικής οικονομικής “κατοχής” που έχει επιβάλλει το Βερολίνο σ΄ όλη την Ευρώπη. Με πρώτο θύμα την Ελλάδα. Οι δηλώσεις στήριξης και οι νουθεσίες προς το δίδυμο Μέρκλε-Σόϊμπλε είναι καλές αλλά δεν αρκούν απ΄ ότι φαίνεται για να οδηγήσουν σε υποχώρηση τα “γερμανικά οικονομικά Πάντσερ”.
Η νέα ελληνική κυβέρνηση με τις μέχρι τώρα κινήσεις και δημόσιες τοποθετήσεις της -όπως αυτές του Καμμένου- έχει πείσει τους δυτικούς “συμμάχους” ότι θα ακολουθήσει μέχρι τέλους το λαϊκό ρητό που λέει “ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται”. Κι επειδή οι Ευρωπαίοι εταίροι ενδέχεται να θελήσουν να μας πνίξουν η Αθήνα καλά κάνει και ανοίγει διόδους προς την Μόσχα και το Πεκίνο.
Οι αμερικανοί δεν θέλουν ούτε γι΄ αστείο να δεχτούν ότι η Ελλάδα , ένας αξιόπιστος σύμμαχος στο NATO, θα “πέσει” στην αγκαλιά του Πούτιν ή θα εμβαθύνει τις σχέσεις της με την Κίνα! Με την Τουρκία να “φλερτάρει” έντονα με τον ακραίο ισλαμισμό και να αντιμετωπίζεται με τεράστια καχυποψία από κύκλους της Ουάσινγκτον και του NATO, ουδείς μπορεί να φανταστεί ότι ο έτερος “πυλώνας” της “νοτιοανατολικής πτέρυγας της Συμμαχίας” θα “καταρρεύσει” ! Την ίδια ώρα που η περιοχή της Μεσογείου “φλέγεται” .
Οι Γερμανοί ποτέ δεν φημίζονταν για την στρατηγική τους σκέψη. Το πως έχασαν τους δύο Μεγάλους Πολέμους είναι ενδεικτικό του πως κινούνται. Με δύναμη και ισχύ που όταν συνδυάζεται με εμμονές κι όχι με μακροπρόθεσμη στρατηγική οδηγεί μαθηματικά στον όλεθρο. Οι αμερικανοί παρά τα τραγικά λάθη που έχουν κάνει κι αυτοί στην “γειτονιά” μας τα τελευταία ειδικά χρόνια , έχουν πάντα πιο προωθημένη στρατηγική σκέψη. Κι έχουν δει -και πιστέψει- τον κίνδυνο να αναγκαστεί η Ελλάδα να περάσει “στην απέναντι όχθη”.
Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο οτι η Ουάσινγκτον θα κάνει οτιδήποτε μπορεί για να μην επιτρέψει μια τέτοια εξέλιξη. Και νομίζουμε ότι η Αθήνα το έχει αυτό κατά νου. Ακόμη και ο θεωρούμενος “ρωσόφιλος” Πάνος Καμμένος που δεν ανέφερε τυχαία πρώτα απ΄ όλους τις ΗΠΑ ως την πιθανότερη χώρα με την οποία η Ελλάδα θα επιδιώξει στενότερη συνεργασία για να σταθεί στα πόδια της. Δεν θα είναι δα και κάτι το φοβερό και απορούμε γιατί καποιοι Ευρωπαίοι εμφανίζονται τόσο…σοκαρισμένοι. Μια επιστροφή της Ελλάδας στην παλαιά σφαίρα επιρροής της θα είναι . Την οποία η χώρα άφησε πίσω κυνηγώντας το …όνειρο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης με το οποίο “τάϊσε” το εκλογικό σώμα ο Σημίτης. Το όνειρο αποδείχτηκε ο χειρότερος εφιάλτης μας.
Δεν είναι λοιπόν ούτε κακό, ούτε…τρομακτικό ότι η Ελλάδα -επιτέλους- συμμετέχει ενεργά σ΄ ένα διπλωματικό,οικονομικό και γεωπολιτικό παίγνιο. Κανείς δεν μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι θα κερδίσουμε. Αλλά μπορεί να συμβεί κι αυτό. Μέχρι πολύ πρόσφατα δεν “παίζαμε” καθόλου και ήταν εξασφαλισμένο ότι …δεν θα φάμε το “γκολ του ξαφνικού θανάτου”. Εξίσου εξασφαλισμένο όμως ήταν ότι δεν θα κερδίζαμε ποτέ οτιδήποτε.
Δεν είναι εύκολο το παιχνίδι, ούτε ακίνδυνο. Σίγουρα όμως είναι απαραίτητο να παιχθεί μέχρι τέλους σωστά και ψύχραιμα.
http://www.onalert.gr/stories/to-elliniko-paixnidi-sto-trigono-ouasington-mosxa-pekino-kai-o-rolos-tou-kammenou/40739
