Η ατελείωτη περιγραφή της σύλληψης Μαζιώτη, Ο κροκόδειλος της Κρήτης, η εθνική στο Μουντιάλ, τα ολοστρόγγυλα οπίσθια της Τζένιφερ Λόπεζ παρά την ηλικία της, είναι όλα η ίδια είδηση.
Η ίδια είδηση υπό την έννοια της κοινής στόχευσης αλλά με διαφορετικό περιτύλιγμα.
Θέματα τελείως αποκομμένα από την σφαίρα του δημόσιου συμφέροντος και του δημόσιου ενδιαφέροντος...
Αχρείαστες λεπτομέρειες στην καταγραφή της είδησης και υπερανάλυση χωρίς πραγματικό περιεχόμενο. Πούρα επίκληση στο συναίσθημα και προσπάθεια χειραγώγησης.
Δραματοποίηση της είδησης. Προσπάθεια αποχαύνωσης και ρεπορτάζ για γεγονότα με μηδενική-μηδαμινή επιρροή στις ζωές μας.
Για ποιο λόγο είναι θέμα στο κεντρικά δελτία των ΜΜΕ τα κοτόπουλα που βάζουν ως δόλωμα στον κροκόδειλο, ο τρόπος που θα τον εγκλωβίσουν, τα tweets-λογοπαίγνια βγαλμένα από τις πιο παγωμένες νύχτες στο Δελφινάριο;
Για ποιο λόγο είναι σχεδόν αποκλειστικό θέμα στα κεντρικά δελτία των ΜΜΕ οι άχρηστες πληροφορίες και οι εικασίες των δημοσιογραφίσκων για την σύλληψη Μαζιώτη, πχ. η διάμετρος της σφαίρας, το χρώμα της περούκας, η πιθανή τρομοκρατική ενέργεια που ίσως κάποια στιγμή επιχειρούσε;
Ακριβώς για τον ίδιο λόγο. Για να κοιτάξεις αλλού –περίεργος ή τρομαγμένος- την ώρα που σου παίρνουν το φαγητό από το πιάτο. Το κόλπο είναι παλιό και πετυχημένο. Σκοπός του να ενεργοποίησει τα πιο ζωώδη ένστικτα του ανθρώπου, την περιέργεια, την εντροπεία, τον φόβο.
Όσο πιο λεπτομερής είναι η περιγραφή του τέρατος τόσο πιο ακριβής γίνεται η εικονοποίησή του. Όσο πιο ακριβής η εικονοποίηση τόσο πιο αληθοφανές είναι το τέρας. Όσο πιο αληθοφανές το τέρας, τόσο μεγαλύτερη η επιτυχία τρομοκράτησης. Όσο πιο επιτυχημένη η τρομοκράτηση τόσο ευκολότερη η διαχείρηση των συναισθημάτων μας, ο κατακερματισμός και η διαστρέβλωση της αλήθειας, η επιβολή μέτρων ‘’ασφαλείας’’ για το καλό μας.
Στην υπηρεσία της ανηλεώς επιλεκτικής και στρεψόδικης παρουσίασης μιας μυωπικής πραγματικότητας ή μιας εικονικής κανονικότητας τρόμος και θέαμα εναλλάσσονται αδιάλειπτα σημαδεύοντας το μυαλό μας.
Θα πει κάποιος, ‘’καλά πως κάνεις έτσι, παντού στον δυτικό κόσμο συμβαίνουν αυτά’’.
Ίσως, αλλά όχι σε αυτό το βαθμό εξευτελιστικής προπαγάνδας και σίγουρα όχι χωρίς να υπάρχουν κάποιες σοβαρές εναλλακτικές έγκυρης ενημέρωσης, έστω κι αν είναι οι εξαιρέσεις. Εδώ σκάβουμε στα έγκατα του ίντερνετ και του φέισμπουκ για να μάθουμε τα σημαντικά που μας αφορούν και που συμβαίνουν δίπλα μας, την ώρα που τα κυρίαρχα ΜΜΕ αναλύουν την κυτταρίτιδα του Κωστόπουλου με σως από ‘’αρχιτρομοκρατία’’ ενός τύπου του κοινού ποινικού δικαίου (μαριονέτα στο κουκλοθέατρο του τρόμου).
Η Ελληνική κοινωνία του καταναλωτή-θεατή είναι ένα εύκολο θήραμα προπαγάνδας και αποπροσανατολισμού. Κι αυτό διότι μιλάμε για μια κοινωνία αμετανόητων ιδιωτών, κατά πλειοψηφία. Για μια κοινωνία πρεζάκι του θεάματος Γ’ διαλογής. Πρέζα κροκοντίλ που τρώει τα ψυχικά και πνευματικά σωθικά. Μπουζούκια, κώλοι, τρομοκρατία, κροκόδειλοι, τατιάνες, τέλειες συνταγές, σκορδολιάγκες, περίεργα νέα, μεταγραφές θρύλου.
Ωραία Θωμά, καλή η γκρίνια, τώρα τι θέλεις για να είσαι χαρούμενος καλοκαιριάτικα;
Θέλω υπερανάλυση και δραματοποίηση για τον υπόδικο Μηλιώνη που παρτάρει και περνάει τέλεια στην Μύκονο με τα λεφτά απ’το χαράτσι μας.
Θέλω συζητήσεις επί συζητήσεων για το ηθικό ασυμβίβαστο ο Βορίδης, υπουργός της κυβέρνησης, να υπερασπίζεται τύπους που κλέβουν το κράτος.
Θέλω μεσημεριανά, δελτία ειδήσεων και εφημερίδες να τρώνε κόλλημα με τον ύποπτο για ξυλοδαρμό, απειλές, διαφθορά, κλπ, Βαγγέλη Μαρινάκη.
Θέλω Πρετεντέρηδες να σκίζουν τα ιμάτιά τους με την καταδίκη 2 γενεών –τουλάχιστον- στην ανεργία και την μετανάστευση.
Θέλω ατελείωτα ρεπορτάζ για το πως θα σταματήσουν να πνίγονται και να δολοφονούνται μετανάστες στα νερά της Μεσογείου.
Θέλω εξηγήσεις για τα δάνεια και τα κουρέματα στα χρέη του Πήγασου, του ΔΟΛ, του Mega, του ANT1, την ώρα που η μικρή και μεσαία επιχείρηση στραγγαλίζεται.
Θα αλλάξει κάτι τώρα που θέλεις όλα αυτά? ΟΧΙ. Προβλέπω ότι η επόμενη μέρα μας επιφυλάσσει περισσότερη πιο-ερωτευμένη-από-ποτέ-Τσιμτσιλή, πιο αποκαλυπτική Ελεονόρα Μελέτη με μαγιό, κι άλλο αρχιτρομοκράτη-celebrity Ξηρό να υπονομεύει ηθελημένα ή μη τα συμφέροντα της κοινωνίας αλλά και lifestyle κάλυψη-πλυντήριο της Χρυσής Αυγής από Θέμο, Μάκη και λοιπά λούμπεν ζόμπις.
Tην ώρα που θα ξεπουλάνε αιγιαλούς, θα καταστρέφουν τον φυσικό πλούτο της χώρας, θα προστατεύουν και θα πριμοδοτούν τους Αλ Καπόνε υπόδικους κολλητούς τους και θα στραγγίζουν ότι εργασιακό δικαίωμα έχει απομείνει μπορεί αυτή η κοινωνία-πρεζάκι του θεάματος και της ιδιωτείας να διαλέξει την αντίσταση της κινηματικής δράσης χωρίς να υπολογίζει το τίμημα;
Αν όχι, ποιος θα μας προστατέψει από τους προστάτες; Ποιος θα μας σώσει από τους σωτήρες;
