Ο Σοβιετικός που έκανε την Γερμανία δυνατή...
Μόνο οι Γερμανοί και οι Αμερικανοί άκουσαν με μια δόση θλίψης τον θάνατο του Εντβαρντ Σεβαρντνάτζε. Οι Γερμανοί ουδέποτε έκρυψαν την ευγνωμοσύνη που αισθάνονται πρωτίστως στον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και δευτερευόντως στον τότε υπουργό του επί των Εξωτερικών, τον Γεωργιανό Σεβαρντνάτζε, για την επανένωση της Γερμανίας, την οποία επέτρεψαν. Οι Αμερικανοί χρωστούν στους ίδιους ανθρώπους, με την ίδια σειρά, ευγνωμοσύνη για τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης. Η διάλυση αυτή επέτρεψε στις ΗΠΑ να γίνουν η μοναδική πλανητική υπερδύναμη, χωρίς αντίπαλο δέος.
Απόλυτο δίκιο είχε η γερμανική δεξιά εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», όταν άρχιζε στο χθεσινό της φύλλο την ανάλυση για τον θάνατο του πρώην υπουργού Εξωτερικών της ΕΣΣΔ γράφοντας τα εξής: «Η Γερμανία ήταν πιθανόν η χώρα στην οποία απολάμβανε του μεγαλύτερου σεβασμού ο Εντβαρντ Σεβαρντνάτζε στο τέλος της ζωής του. Στη μνήμη των Γερμανών, το όνομά του είναι αδύνατον να διαχωριστεί από τη συναίνεση της Σοβιετικής Ενωσης, της οποίας τότε ήταν υπουργός Εξωτερικών, στην επανένωση της Γερμανίας». Οσο και αν ακούγεται βγαλμένο από παραμύθι, οι Γερμανοί ανταπέδωσαν τη χάρη στον Σεβαρντνάτζε σώζοντάς του τη... ζωή! Δεν υπερβάλλουμε, ούτε πρόκειται για σχήμα λόγου.
Οταν έγινε η πρώτη απόπειρα δολοφονίας του Σεβαρντνάτζε - υπήρξαν συνολικά δύο ανεπιτυχείς απόπειρες δολοφονίας του στη Γεωργία από πολιτικούς αντιπάλους του στην πατρίδα του, τη Γεωργία - το αυτοκίνητό του χτυπήθηκε από... ρουκέτες! Ο Γερμανός καγκελάριος Χέλμουτ Κολ όμως του είχε κάνει δώρο, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για τη συνεισφορά του στην επανένωση της Γερμανίας, μια θηριωδώς τεθωρακισμένη Μερσεντές, η οποία δεν έπαθε τίποτα από τα πλήγματα των ρουκετών, που πέτυχαν μεν το αυτοκίνητο, η θωράκιση του οποίου όμως δεν υποχώρησε και ο Σεβαρντνάτζε δεν έπαθε τίποτα! Κυριολεκτικά τίποτα!
Η επιβίωσή του από τις δύο δολοφονικές απόπειρες δεν απέτρεψε όμως το ατιμωτικό πολιτικό του τέλος, ούτε την περιφρόνηση του λαού της Γεωργίας προς το πρόσωπό του. Δεν αναφερόμαστε φυσικά στο μίσος των Ρώσων εναντίον του, ούτε στην απόγνωση που είχε καταλάβει τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Μιτεράν και τη Βρετανίδα πρωθυπουργό Μάργκαρετ Θάτσερ, οι οποίοι μάταια προσπάθησαν μυστικά να αποτρέψουν την επανένωση της Γερμανίας, ελπίζοντας να γλιτώσουν οι χώρες τους αυτά που ζουν σήμερα υπό την πανευρωπαϊκή επικυριαρχία του Βερολίνου. Βαθύτατα διεφθαρμένη ήταν η περίοδος που ο Σεβαρντνάτζε υπήρξε πρόεδρος της Γεωργίας και ο ίδιος αποδείχθηκε απερίγραπτος πολιτικός απατεώνας!
Τόσο αδίστακτος απατεώνας, που ξεσήκωσαν τους Γεωργιανούς και τον ανέτρεψαν με λαϊκή εξέγερση εισβάλλοντας στο κοινοβούλιο οι ίδιοι οι δικοί του, οι υποστηρικτές του πιο ακραίου καπιταλισμού με επικεφαλής τον μετέπειτα πρόεδρο της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι! Ο λόγος; Ο Σεβαρντνάτζε είχε οργανώσει τεράστιας έκτασης νοθεία στις βουλευτικές εκλογές του 2003 με μοναδικό στόχο να παραμείνει ο ίδιος στην εξουσία! Τίποτα άλλο δεν τον ενδιέφερε πέρα από την εξουσία. Μετά τη νοθεία του 2003, αποκαλύφθηκε ότι είχε κάνει νοθεία και στις βουλευτικές εκλογές του 2002!
Ο Σεβαρντνάτζε εκλέχτηκε πρώτη φορά πρόεδρος της Γεωργίας το 1995 και επανεξελέγη για δεύτερη θητεία το 2000. Ανετράπη όμως από τους εξεγερμένους δικούς του στις 24 Νοεμβρίου του 2003. Μετά την ανατροπή του, όπως έγραφαν οι χθεσινοί «Τάιμς της Νέας Υόρκης», ο Σεβαρντνάτζε έδωσε μια τηλεοπτική συνέντευξη, όπου απεδείχθη ότι καθόλου φιλελεύθερος δεν ήταν ως προσωπικότητα, όταν διαπίστωσε ότι η ελευθερία του λαού της Γεωργίας είχε στραφεί και κατά της δικής του εξουσίας. «Δεν είναι καλό που έχουμε πάρα πολύ δημοκρατία. Νομίζω ότι αυτό ήταν λάθος» δήλωσε αποκαλύπτοντας την πραγματική ιδεολογία του. Πάντως, προς τιμήν του, ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Χανς - Ντίτριχ Γκένσερ, στο άκουσμα του θανάτου του Σεβαρντνάτζε, δήλωσε στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων: «Εμείς οι Γερμανοί του οφείλουμε πολύ, πολύ μεγάλη ευγνωμοσύνη». Ως ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας που το 1990 διαπραγματεύθηκε με τον Σεβαρντνάτζε τη σοβιετική συναίνεση στην επανένωση της Γερμανίας, ο Γκένσερ μιλάει μετά λόγου γνώσεως.
http://www.freepen.gr/2014/07/blog-post_1096.html
