Όλη η φύση μιλά και τραγουδά και
είναι μελωδική. Όλα τα πράγματα ψιθυρίζουν... στενάζουν, γογγύζουν
κελαηδούν, σφυρίζουν, μουγκρίζουν, ουρλιάζουν, βρυχώνται, κλαυθμηρίζουν,
στριγκλίζουν, θρηνούν ή παραπονιούνται.
Η φωνή του γρύλου, του τριζονιού και του
βατράχου, το κροτάλισμα των σκίουρων καθώς καλεί το ένα το άλλο και όλοι οι
ήχοι των ζώων είναι μια προσευχή.
Αυτό είναι και η ανθρώπινη φωνή. Να γιατί οι μοναχοί είναι στην ενατένισή τους σιωπηλοί. Έχουν αφιερώσει
τις φωνές τους να τραγουδούν μόνο εν χορώ, διότι έχουν κατανοήσει πως η φωνή
είναι μία προσευχή.
Όλη η φύση απαρτίζεται από
σύμβολα που μας μιλούν για το Θεό. Η κτίση είναι γραμμένη με τη δική Του
γραμματοσειρά και κάθε σύμβολό της έχει νόημα.
Η τροχιά των μετεωριτών
στον ουρανό, το μονοπάτι που στο πέρασμά τους χαράζουν πάνω στην άμμο τα
μαλάκια, οι σχηματισμοί των αποδημητικών πουλιών, τα φθινοπωρινά δειλινά, το διάβα
του ήλιου μέσα από τον ζωδιακό κύκλο, οι κύκλοι της ζωής του κέδρου που είναι
εγκάρσια χαραγμένοι στον κορμό του και σημαδεύουν τις εποχές της άνοιξης και
του χειμώνα, οι ακανόνιστες αιχμές που η αστραπή διαγράφει στον ουρανό και οι
κορδέλες των ποταμών στις αεροφωτογραφίες – όλα είναι σημεία που κουβαλούν ένα
μήνυμα για όσους μπορούν να διαβάσουν.
Οι άνθρωποι που συγκινούνται
κοιτάζοντας αυτά τα σημεία αλλά δεν τα κατανοούν, επειδή δεν γνωρίζουν πως όλη
η φύση είναι γραμμένη γι’ αυτούς, είναι σαν τη χωριατοπούλα που της αρέσει να
κοιτάζει την καλλίγραμμη γραφή στην επιστολή που έφτασε στα χέρα της, αλλά
επειδή δεν ξέρει ανάγνωση, δεν γνωρίζει πως αυτά τα σημάδια πάνω στο χαρτί
είναι το ερωτικό γράμμα του αυτοκράτορα προς εκείνη.
Και εμείς είμαστε τα σημάδια του
Θεού. Καθένας μας φέρει το γραφικό Του χαρακτήρα και ολόκληρη η ύπαρξή
μας είναι μήνυμα από το Θεό. Έχουμε γραφεί στη φύση (που ολάκερη
μιλά για το Θεό) σαν λέξεις ιδιαίτερα σημαντικές. Είμαστε κατ’
εικόνα Θεού.
http://wwwtaxiarhes.blogspot.gr/2014/06/blog-post_4902.html
