στὴν
αἴθουσα «Ἐπάλξεις», Ζήνωνος 3, β’ ὄρ., Ὁμόνοια θὰ λάβῃ χώρα ἐκδήλωση
γιὰ τὴν Κοινωνικότητα τῆς Ὀρθοδοξίας, μὲ ὁμιλίες γιὰ τὸ κοινωνικὸ ἔργο
τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδοξίας καὶ γιὰ τὴν προσφορὰ ἐπὶ 40 ἔτη τῆς ἐφημερίδος
«Ἐπάλξεις».
Θὰ προηγηθῇ ἐκκλησιασμὸς στὸν Ἱ.Ν. Ἁγ.
Κων/νου Ὁμονοίας καὶ μετὰ τὸ πέρας τῶν ὁμιλιῶν θὰ
ἀκολουθήσῃ γεῦμα ἀγάπης στὴν αἴθουσα «Ἐπάλξεις».
Εἴσοδος ἐλεύθερη.
σ.σ.
Ὅσοι ἐπιθυμοῦν νὰ παρακαθίσουν στὸ γεῦμα ἀγάπης, νὰ τὸ δηλώσουν τὸ ἀργότερο μέχρι τὸ Σάββατο 3 Μαΐου τὸ μεσημέρι στὰ τηλ.: 210 52 30948, 6987 353063.
Εἴσοδος ἐλεύθερη.
σ.σ.
Ὅσοι ἐπιθυμοῦν νὰ παρακαθίσουν στὸ γεῦμα ἀγάπης, νὰ τὸ δηλώσουν τὸ ἀργότερο μέχρι τὸ Σάββατο 3 Μαΐου τὸ μεσημέρι στὰ τηλ.: 210 52 30948, 6987 353063.
Εἴσοδος ἐλεύθερη.
Κοινότητες εἰρήνης
Μετὰ ἀπὸ τὴν Ἀνάσταση, Πεντηκοστῆς τὸ θάμα,
ζούσανε ὅλοι ο Χριστιανοὶ μ’ ἀγάπη καὶ εἰρήνη
ἄντρες, γυναῖκες καὶ παιδιὰ κι εἶχαν ἀξία ὅλοι,
ἀγάπη εἶχαν μέσα τους κι αὐτὴ τοὺς ὁδηγοῦσε.
Καὶ τά ᾽χαν ὅλα τους κοινά, τὸ βιὸς μὰ καὶ τοὺς πόνους,
ὅ,τι χρειάζονταν καθείς, οἱ ἄλλοι τὸν βοηθοῦσαν.
Ἦταν κοινὴ ἡ προσευχὴ κι ἡ θεία Κοινωνία,
κι οἱ ἀποφάσεις τους κοινές, κανεὶς δὲν μένει ἔξω,
γιὰ νά ’ναι οἱ κρίσεις τους σωστὲς μὲ τοῦ Θεοῦ τὴ χάρη
καὶ νὰ πορεύονται μαζί, εἰρηνικὰ καὶ δίκαια.
Κι ἦταν ἐτοῦτες οἱ γωνιὲς παραδεισένιοι τόποι
γι’ αὐτὸ Ἀγάπες κλήθηκαν, Κοινότητες εἰρήνης.
Ἔτσι ξανάβρε ὁ ἄνθρωπος τὸν ἑαυτό του πάλι
κι ἡ εἰκόνα ἄρχισε ξανὰνὰμοιάζει στὴν Αἰτία
πού ’ναι Θεὸς Τριαδικός, προσώπων κοινωνία
καὶ ὄχι ἄτομο σκληρὸ ἢ ἄσχετη πλειάδα.
Σὲ κοινωνία μὲ Θεὸ καὶ μ’ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους
τὸ πρόσωπο δὲν χάνεται, ζεῖ, συνεργεῖ, προκόβει,
αὐξάνεται, πληθύνεται μὲ ἀρετὴ κι ἀγάπη,
ντύνεται καὶ στολίζεται μὲ ἔργα τῆς εἰρήνης.
Μόν’ ἔτσι φανερώνεται στὸν κόσμο ἡ Ἀλήθεια
γιὰ νὰ Τὴν δοῦν, νὰ Τὴν δεχτοῦν καὶ νὰ σωθοῦνε κι ἄλλοι.
Μετὰ ἀπὸ τὴν Ἀνάσταση, Πεντηκοστῆς τὸ θάμα,
ζούσανε ὅλοι ο Χριστιανοὶ μ’ ἀγάπη καὶ εἰρήνη
ἄντρες, γυναῖκες καὶ παιδιὰ κι εἶχαν ἀξία ὅλοι,
ἀγάπη εἶχαν μέσα τους κι αὐτὴ τοὺς ὁδηγοῦσε.
Καὶ τά ᾽χαν ὅλα τους κοινά, τὸ βιὸς μὰ καὶ τοὺς πόνους,
ὅ,τι χρειάζονταν καθείς, οἱ ἄλλοι τὸν βοηθοῦσαν.
Ἦταν κοινὴ ἡ προσευχὴ κι ἡ θεία Κοινωνία,
κι οἱ ἀποφάσεις τους κοινές, κανεὶς δὲν μένει ἔξω,
γιὰ νά ’ναι οἱ κρίσεις τους σωστὲς μὲ τοῦ Θεοῦ τὴ χάρη
καὶ νὰ πορεύονται μαζί, εἰρηνικὰ καὶ δίκαια.
Κι ἦταν ἐτοῦτες οἱ γωνιὲς παραδεισένιοι τόποι
γι’ αὐτὸ Ἀγάπες κλήθηκαν, Κοινότητες εἰρήνης.
Ἔτσι ξανάβρε ὁ ἄνθρωπος τὸν ἑαυτό του πάλι
κι ἡ εἰκόνα ἄρχισε ξανὰνὰμοιάζει στὴν Αἰτία
πού ’ναι Θεὸς Τριαδικός, προσώπων κοινωνία
καὶ ὄχι ἄτομο σκληρὸ ἢ ἄσχετη πλειάδα.
Σὲ κοινωνία μὲ Θεὸ καὶ μ’ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους
τὸ πρόσωπο δὲν χάνεται, ζεῖ, συνεργεῖ, προκόβει,
αὐξάνεται, πληθύνεται μὲ ἀρετὴ κι ἀγάπη,
ντύνεται καὶ στολίζεται μὲ ἔργα τῆς εἰρήνης.
Μόν’ ἔτσι φανερώνεται στὸν κόσμο ἡ Ἀλήθεια
γιὰ νὰ Τὴν δοῦν, νὰ Τὴν δεχτοῦν καὶ νὰ σωθοῦνε κι ἄλλοι.
(Ἀπὸ τὴν συλλογὴ ποιημάτων «Γιὰ νά ‘χουμε εἰρήνη, ἐκδ. Ἐπάλξεις)
Πληροφορίες: Ὀρθόδοξη Ἐφημερίδα «Ἐπάλξεις»,
τηλ: 210 5230948, 6987 353063, e-mail: epalxeis@otenet.gr
Πηγή:
