Από το ευλαβικό προσκύνημα του
Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεοφύτου...
Διακόνου Φοίβου Παναγιώτου
(...)Ακολούθως πορευθήκαμε στη Θήβα, στον τάφο του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά.
Ο π. Σπυρίδων Βασιλάκος από τη Σαντορίνη, προϊστάμενος του προσκυνήματος, ο οποίος μαζί με τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ.κ. Ιερώνυμο αγωνίστηκαν για να καταστεί αυτός ο χώρος ιερό προσκύνημα, μας καλωσόρισε εγκάρδια. Εκεί τελέσαμε Παράκληση στον Απόστολο Λουκά. Σύμφωνα με τον Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ο άγιος Λουκάς ο Ευαγγελιστής, που ήταν ελληνικής καταγωγής από την Αντιόχεια της Συρίας και ιατρός επιστήμων της εποχής εκείνης, τελείωσε τη ζωή του μαρτυρικώς στη Θήβα της Βοιωτίας (τον κρέμασαν σε μια ελιά, σύμφωνα με την Εκκλησιαστική Ιστορία του Νικηφόρου Καλλίστου Ξανθοπούλου [ βλ. J.–P. MIGNE, Patrologia Graeca, 145,210]), όπου είχε έλθει να κηρύξει το Ευαγγέλιο, μετά το Μαρτύριο του Αποστόλου Παύλου στην Ρώμη επί Νέρωνος, σύμφωνα και με τη μαρτυρία του εκκλησιαστικού ιστορικού Ευσεβίου. Μέσα στον ναό, στο δεξιό μέρος του ιερού (διακονικό), βλέπουμε σήμερα την αρχαία ρωμαϊκή λάρνακα (σαρκοφάγο), όπου είχε εναποτεθεί το άγιο λείψανο του αποστόλου.
Επί Αυτοκράτορος Κωνσταντίου
(337-361), υιού του Μεγάλου Κωνσταντίνου, το άγιο λείψανο μετεφέρθη στην
Κωνσταντινούπολη (3 Μαρτίου 357) με την επιστασία του αγίου
μεγαλομάρτυρος Αρτεμίου, τότε Δούκα της Αιγύπτου, και τοποθετήθηκε κάτω
από το ιερό του Ναού των Αγίων Αποστόλων, μαζί με τα άγια λείψανα των
αποστόλων Ανδρέου και Τιμοθέου. Κατά την μαρτυρία του ως άνω
εκκλησιαστικού συγγραφέως Νικηφόρου Καλλίστου Ξανθοπούλου, την ημέρα του
μαρτυρίου του αποστόλου Λουκά έπεφτε από τον ουρανό ένα θαυματουργό
υγρό επάνω στον τάφο του, που θεράπευε τις οφθαλμικές παθήσεις. Η
θεραπευτική αυτή δύναμις εξέρχεται μέχρι σήμερα από τη μαρμάρινη
λάρνακα. Το γεγονός, ότι η λάρνακα εξακολουθεί να θαυματουργεί ύστερα
από τόσους αιώνες, είναι αποδεικτικό στοιχείο ότι πρόκειται για τον
αυθεντικό τάφο του Ευαγγελιστού Λουκά. Το άγιο λείψανο βρίσκεται σήμερα
στην Πάδοβα της Ιταλίας, κοντά στην Βενετία, όπου μεταφέρθηκε από τους
Φράγκους κατακτητές του Βυζαντίου το 1204, και είναι τοποθετημένο στην
εκκλησία Santa Justina στο κέντρο της πόλης.(...)
Το Σάββατο, 17 Μαΐου, αναχωρήσαμε για
την αγιοτόκο Εύβοια. Αρχικά φτάσαμε στο Νέο Προκόπι Ευβοίας, στον ναό
του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου, όπου είχαμε την ευλογία να προσκυνήσουμε το
άφθαρτο λείψανό του. Ο άγιος αυτός, όπως μαρτυρεί ο βίος του, έζησε με
εγκράτεια, αγνότητα, νηστείες, προσευχές, δόξασε τον Θεό ανάμεσα σε
αλλοδόξους και αλλοπίστους, και ο Θεός του απάντησε, δοξάζοντάς τον στον
Ουρανό και στη γη. Μπροστά στην αγία του λάρνακα, παράλυτοι
περιπατούν, τυφλοί αναβλέπουν, δαιμόνια φυγαδεύονται, ανίατες αρρώστειες
θεραπεύονται. Με τα θαύματά του, ο άγιος Ιωάννης αποκαλύπτει, ότι ζει
και κινείται και βοηθάει τον άνθρωπο να αποκτήσει την εσωτερική του
ελευθερία, την ψυχική, και με την ακτινοβολία του ζωογονεί άτομα και
λαούς. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι κάθε χρόνο, με δέος και κατάνυξη,
περνούν μπροστά από το ιερό του λείψανο, το μέγα αυτό κειμήλιο της
Ορθοδοξίας. Σε όλους δίνει την ζωογόνο αύρα της Χάρης, που έλαβε από τον
δωρεοδότη Παντοδύναμο Θεό.
ολόκληρο το κείμενο...
