. Όχι μόνο ως ιδεολογικό όχημα και σύστημα κρατικής εξουσίας, αλλά και ως συμπεριφορά και νοοτροπία που διαχέεται σε όλες τις πτυχές της καθημερινής ζωής και των διανθρώπινων σχέσεων.
Η πρώτη μορφή φασισμού είναι εντοπίσιμη και αντιμετωπίσιμη. Η δεύτερη είναι αφανής, κρυφά θεσμοποιημένη, δύσκολα διαχειρίσιμη και αδύνατον να εκτεθεί και αναλυθεί πλήρως στον περιορισμένο χώρο ενός άρθρου.
Όσον αφορά όμως την πρώτη, αποτελεί πραγματικό αίνιγμα το ποια είναι τα αληθινά κίνητρα που οδηγούν ένα άτομο στην ιδεολογική προσχώρησή του στους κόλπους ανάλογων φασιστικών, νεοναζιστικών και άλλων ακροδεξιών οργανώσεων: πολλοί ειδικοί και μη θεωρούν πως η ιδεολογία δεν είναι παρά το πέπλο, το παραπέτασμα που έρχεται να επενδύσει, να μεταμφιέσει και να δικαιολογήσει τη διανοητική και συναισθηματική σύγχυση του ατόμου.
Και ενδεχομένως μια τέτοια προσέγγιση να έχει αληθινή βάση, αν λάβει κανείς υπ' όψη του το ακόλουθο παράδειγμα, βγαλμένο από τα σπλάγχνα της καθημερινής παραφροσύνης που έρχεται στην επικαιρότητα καθημερινά από όλες τις γωνιές του κόσμου.
Διότι, τι άλλο μπορεί να δικαιολογήσει την απόφαση κάποιου να ενταχθεί σε έναν πυρήνα αντισιωνιστών νεοναζιστών ιδρυθέντα από Ισραηλινούς μέσα στο ίδιο το Ισραήλ, αν όχι η ακραία σύγχυση;
Και όμως είναι πραγματικότητα: δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που η Ισραηλινή αστυνομία εντόπισε, συνέλαβε και διέλυσε μία δράκα νεαρών Ισραηλινών νεοναζιστών, οι οποίοι εξαπέλυαν βάναυσες επιθέσεις εναντίον άστεγων, μεταναστών, ομοφυλόφιλων, τοξικομανών, θρησκευόμενων Εβραίων, αλλά και απλών περαστικών των οποίων οι φάτσες απλά δεν τους άρεσαν.
Επρόκειτο για οκτώ μετανάστες ισραηλινής υπηκοότητας από την πρώην Σοβιετική Ένωση, ηλικίας 16 έως 21 ετών, οι οποίοι συνελήφθησαν το 2007 για τουλάχιστον 15 επιθέσεις, ενώ ένας ένατος διέφυγε από τη χώρα.
Ο πυρήνας βρισκόταν σε επαφή με άλλες νεοναζιστικές οργανώσεις, κυρίως στη Ρωσία, ενώ τα μέλη της ήταν ύποπτα για πράξεις βανδαλισμού σε δύο συναγωγές στην Πέτα Τίκβα, κοντά στο Τελ Αβίβ.
Τώρα, θα πει κάποιος, το πλήρως στρατιωτικοποιημένο Ισραηλινό καθεστώς δεν εμπεριέχει στοιχεία φασισμού, τα οποία θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν ακραίες αντιδράσεις;
Ακραίες ίσως... Τέτοιες όμως; Φασισμός έναντι φασισμού;
Σε τέτοιες περιπτώσεις ο ένας φασισμός δεν εξαλείφει τον άλλο, αλλά αμφότεροι συναιρούνται σε έναν μεγαλύτερο, επικινδυνότερο και χειρότερο φασισμό που διογκώνεται, δηλητηριάζοντας τα πάντα.
