Διαμάντια Αυγουστιάτικα Βοσπόρου
με γύρισαν πολλά χρόνια πίσω.
Ήταν Αύγουστος του 1963 και μια επιθυμία των δικών μου ήταν μεσοβδόμαδα να πηγαίναμε στον Αη Δημήτρη του Βοσπόρου στο Κουρουτσεσμε (Ξηροκρήνη) να ανάψουμε ένα κεράκι στην μνήμη του Άγιου αυτού νεομάρτυρα Κωνσταντινουπολιτη, έτσι και έγινε την επομένη ήμασταν εκεί και μετά ας πάμε και μια βόλτα λίγο παραπάνω στην συνοικία στο Μπεμπεκι.
Μια παραλία ωραία με τα μαγαζάκια της τότε και τα παραλιακά πάρκα της όλα καταπράσινα μπροστά στην γαλάζια θάλασσα του Βοσπόρου και ξάφνου εκεί δεν άργησε και η γνωριμία με μια κυρία στα μαύρα με το κοριτσάκι της, αμέσως πιάσαμε την συζήτηση, ήταν από την Νέα Φιλαδέλφεια, χήρα που ήρθε στην πόλη για προσκύνημα για να γνωρίσει την πατρίδα του πατέρα της το μικρό ορφανό κοριτσάκι ήταν επιθυμία του μακαρίτη πατέρα της μικρής. Τότε η μάννα γύρισε και λέει στους δικούς μου: ως πότε θα μένετε στην Πόλη, δεν βλέπετε κάθε μέρα τι τρομοκρατία ασκούν επάνω σας οι Τούρκοι για να φύγετε από την Πόλη, πόσο θα αντέξετε ακόμη; Έτσι η μαυροφορεμένη μάννα μας είπε να μην διστάσετε όταν θα έρθετε Ελλάδα να μας επισκεφθείτε, να και η διεύθυνση μου, μένω στην Νέα Φιλαδέλφεια όπου έχει πρόσφυγες και μια μεγάλη ομάδα την ΑΕΚ, στο σπίτι μου θα είσθε για όσο καιρό θέλετε μέχρι να τακτοποιηθείτε
Αλήθεια, τι άνθρωποι, τι ψυχές ήταν αυτές που σε έβλεπαν σαν αδελφό και ήθελαν να σε βοηθήσουν χωρίς υστεροβουλία και σκοπιμότητα, και σήμερα βλέπεις τόσους ανθρώπους δίπλα σου και νοιώθεις τόσο ξένος μαζί τους και μόνος .
Σε λίγο από μακριά ακούστηκε το σφύριγμα του πλοίου που θα ερχόταν στην σκάλα για να φύγουμε και να γυρίσουμε πίσω την γέφυρα του Γαλατά, αποχωριστήκαμε, δώσαμε υπόσχεση να βρεθούμε ξανά στην Νέα Φιλαδέλφεια, μπήκαμε στο πλοίο και εγώ πίσω στην πρύμνη του πλοίου δεν σταμάτησα να κουνώ και να χαιρετώ με το χέρι μου το μικρό κοριτσάκι από τηνΝεα Φιλαδέλφεια και την μαυροφορεμένη μάννα της αφήνοντας πίσω τα καταγάλανα νερά του Βοσπόρου, που γυάλιζαν σαν διαμάντια στον Αυγουστιάτικο ήλιο. Δεν βρεθήκαμε ποτέ ξανά, αλλά και δεν ξέχασα ποτέ στην ψυχή μου εκείνη την μέρα στην Πόλη.
ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΜΙΚΡΗ ΚΥΡΙΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΙΩΤΙΣΑ, ΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ ΠΑΝΤΑ, ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ
Αναμνήσεις του χθες από την Πόλη.
Με εκτίμηση
Χάρης Καρολίδης
Έκτακτο Παράρτημα.
