Κάθε τι, που προσφέρουμε γι’ αυτούς σε άπορους αδελφούς μας, πιστώνεται στο δικό τους λογαριασμό στην τράπεζα του ουρανού.
Σημαντικά για τους κεκοιμημένους μας είναι το πρόσφορο, το κρασί, το λάδι, το κερί και το θυμίαμα. Επειδή αυτά προσφέρονται για την τέλεση της Θείας Λειτουργίας, με αυτά εξιλεώνονται οι ψυχές.
Γι’ αυτό μπορούμε να κάνουμε συχνά πρόσφορο για τους νεκρούς μας και να το μεταφέρουμε στην εκκλησία για τη Θεία Λειτουργία.
Μια ευσεβής γυναίκα συνήθιζε να ετοιμάζει κάθε εβδομάδα ένα πρόσφορο για τον πεθαμένο πενθερό της.
Ο σύζυγός της, που δεν πίστευε και πολύ σ’ αυτά τα πράγματα, μία μέρα που σχόλασε από τη δουλειά, είδε το ζεστό πρόσφορο και πεινασμένος καθώς ήταν το έφαγε.
Το βράδυ είδε παράξενο όνειρο.
Σ’ ένα τόπο είδε πολλούς ανθρώπους να κάθονται να τρώνε και να χαίρονται.
Σε μια άκρη είδε το μακαρίτη τον πατέρα του πολύ στενοχωρεμένο.
«Γιατί δεν τρως κι εσύ πατέρα με τους άλλους;» τον ρώτησε.
Κι αυτός του απάντησε «Τί να φάω παιδί μου, που το φαγητό μου μού το έφαγες εσύ;»
Εις μνημόσυνον αιώνιον και ανάμνησιν – Πρωτοπρεσβύτερος π. Ευέλθων Χαραλάμπους – Ο χαρισματικός και αναστάσιμος καλός ποιμένας και Σαμαρείτης της Εκκλησίας του Χριστού, § Αντιπροσωπευτικά κείμενα πατρός Ευέλθοντος, Θεσσαλονίκη, Δεκέμβριος 2011
http://www.pemptousia.gr/2012/06/%
http://xristianos.gr/forum/viewtopic.php?
http://anavaseis.blogspot.gr/2012/06/blog-post_4569.html
