Τι έλεγε ο Γέρων Παΐσιος για το γένος και την Πατρίδα.
Ο Γέροντας, ξεριζωμένος από την βρεφική
του ηλικία, και έχοντας ζήσει τη φρίκη του πολέμου και της Κατοχής,
γνώριζε από την πείρα του ότι το να «διάγωμεν ήρεμον και ησύχιον βίον»
είναι μεγάλη ευλογία.
Αγαπούσε τη Πατρίδα και έλεγε: «Και η
Πατρίδα είναι μία μεγάλη οικογένεια». Δεν επεδίωκε το εθνικό μεγαλείο,
τη δόξα και την ισχύ με την κοσμική έννοια, αλλά την ειρήνη, τη
πνευματική άνοδο και την ηθική ζωή των πολιτών, για να μας βοηθά και ο
Θεός. Ούτε επιζητούσε την ασφάλεια για ν’ απολαμβάνουν οι άνθρωποι τις
ανέσεις τους.
Σε κάποιο Έλληνα θερμό πατριώτη που ζούσε
στην Αμερική και προσπαθούσε να προβάλλει την Ελλάδα, συνέστησε ν’
αγωνιστεί για ν’ αγιάσει και ύστερα να προβάλλει σωστά και πνευματικά
και την Ελλάδα.
Όπως οι Προφήτες του Ισραήλ συμμετείχαν
στη ζωή του έθνους ενεργά με τον τρόπο τους, προσεύχονταν, θρηνούσαν,
έλεγχαν βασιλείς, κήρυτταν μετάνοια και προφήτευαν για τα επερχόμενα
δεινά, το ίδιο και ο Γέροντας δεν ήταν αδιάφορος και απαθής στα θέματα
της Πατρίδας. Ο προφήτης δεν ήταν εθνικιστής που έλεγε: «Δια Σιών ου
σιωπήσομαι». Το ίδιο και η στάση του Γέροντα ήταν καθαρά πνευματική.
Ενώ ζούσε έκτος κόσμου, αγωνίσθηκε όσο
λίγοι για το καλό της Πατρίδας. Αξιοθαύμαστη ήταν η δραστηριότητα και η
προσφορά του στα εξωτερικά εθνικά θέματα μας. Μιλούσε εναντίον των
ανθελληνικών ρευμάτων, των πλαστογράφων της ιστορικής αληθείας, και
κυρίως εναντίον των αδίκων εδαφικών διεκδικήσεων σε βάρος της Ελλάδας,
των Σκοπιανών «πανσλαυϊστών», Αλβανών, Τούρκων κ.ά. Έλεγε: «Ο ένας
θέλει τη Θεσσαλονίκη, ο άλλος θέλει να φθάσει μέχρι τη Λάρισα, ο άλλος
θέλει το Αιγαίο. Μα τέλος πάντων δεν υπήρχε ποτέ Ελλάδα;».
Επεσήμανε τους εθνικούς κινδύνους, πριν
ακόμη φανούν. Βοήθησε πολλούς να δουν ξεκάθαρα τις ξένες προπαγάνδες σε
βάρος της Πατρίδας, και όσοι είχαν θέσεις και ευαισθησία έλαβαν τα
ανάλογα μέτρα. Σχετικά με το Μακεδονικό, αναφέρει ανώτατος αξιωματικός:
«Εγώ ήμουν μέσα στα πράγματα και δεν είχα πάρει είδηση. Ο Γέροντας μου
άνοιξε τα μάτια. Στην αρχή παραξενευόμουν και έλεγα: Τί είναι αυτά που
λέει ο Γέροντας και από πού τα ξέρει; Έπειτα κατάλαβα». Ο Γέροντας ήδη
από το 1977, όταν πήγε στην Αυστραλία, ανέφερε το Μακεδονικό θέμα. Αυτά
κάποιοι «ειδικοί» τα θεώρησαν «ανεύθυνες φανατικές κινδυνολογίες».
Υπερασπιζόμενος την ελληνικότητα της
Μακεδονίας, ανήρτησε στο αρχονταρίκι του το κείμενο του προφήτη Δανιήλ,
που αναφέρεται στο βασιλέα των Ελλήνων Αλέξανδρο, και δίπλα του μία
μεγάλη χάρτινη εικόνα ενός Αγγέλου από Σερβικό Μοναστήρι, να δείχνει το
κείμενο.
Παρομοίαζε το κράτος των Σκοπίων με
οικοδόμημα που είναι κτισμένο με τούβλα και με φαρσαλινούς χαλβάδες, που
είναι κομμένοι σε σχήμα τούβλων, και που φυσικό είναι κάποτε να
κατάρρευση.
Το βιβλίο του πρώην υπουργού Βορείου
Ελλάδος κ. Νικολάου Μάρτη «Η πλαστογράφηση της Μακεδονίας», όταν το
διάβασε, τον ενθουσίασε. «Δόξα τω Θεώ», είπε, «υπάρχουν και πατριώτες».
Πήρε πολλά βιβλία και τα μοίραζε ευλογία. Έγραψε και ένα επαινετικό
ποιηματάκι, το οποίο ο κ. Μάρτης συμπεριέλαβε σε νέα έκδοση του βιβλίου
του.
Για την Τουρκία διεκήρυσσε με βεβαιότητα:
«θα διαλυθεί, και οι μεγάλες δυνάμεις θα μας δώσουν την Πόλη. Όχι
επειδή μας αγαπούν αλλά γιατί θα οικονομήσει ο Θεός τα πράγματα έτσι,
ώστε το συμφέρον τους θα είναι να την έχουμε εμείς. Θα λειτουργήσουν οι
πνευματικοί νόμοι. Οι Τούρκοι έχουν να πληρώσουν πολλά, απ’ αυτά που
έχουν κάνει. Αυτό το Έθνος θα καταστραφεί, διότι δεν προήλθε με την
ευλογία του Θεού. Τα κόλλυβα τους τα’ χουν στο ζωνάρι τους (δηλαδή
πλησίασε το τέλος τους). Ο άγιος Αρσένιος έλεγε πριν από την Ανταλλαγή:
«Την Πατρίδα μας θα την χάσουμε, αλλά πάλι θα την βρούμε».
Πηγή: Ιερομ. Ισαάκ, Βίος Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου», 2004
