Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ: Μακάρι να ’χα πάει νωρίτερα στο Άγιο Όρος...

"Κάτι που δεν γνωρίζουν πολλοί, ειναι ότι ο προκάτοχος της Αλέκας Παπαρήγα στη θέση του γραμματέα του ΚΚΕ Χαρίλαος Φλωράκης ,είχε εξομολογηθεί στον συμπατριώτη του π. Αθανάσιο τον Σιμωνοπετρίτη.
Αξίζει να αφιερώσετε λίγο χρόνο για να ακουσετε την μαρτυρία του ίδιου του π. Αθανασίου στην οποία θα διαπιστώσετε , ότι ο Θεός ενεργεί βλέποντας την καρδιά του κάθε ανθρώπου , η οποία αναταποκρίνεται αναλόγως στο προσφερόμενο απο Εκείνον μυστήριο της μετανοίας".


Ο Φλωράκης στο Άγιο Όρος
Γράφει ο Γιώργος Σπηλιώτης, μαθηματικός
Είναι στ’ αλήθεια παράξενη και μυστήρια η ψυχή κάθε ανθρώπου.

Μεγάλοι διανοούμενοι από τον Αριστοτέλη έως τον Σοπενχάουερ έχουν μιλήσει γι’ αυτήν την αντίφαση ανάμεσα στη λογική και στην πορεία του κάθε ανθρώπου. Ο Αριστοτέλης – ο πατέρας της λογικής – έλεγε ότι ο άνθρωπος συμβατικά θεωρείται λογικό ζώο. Ο Σοπενχάουερ έλεγε πως υπάρχει κάτι βαθύτερο μέσα σε κάθε άνθρωπο από τη λογική, η Βούληση. Ο Μακαρένκο ο μεγάλος και παραγκωνισμένος αυτός παιδαγωγός της Ρωσίας, επαναστάτης, ομολόγησε πως κάτι μυστήριο υπάρχει στη ψυχή κάθε ανθρώπου (που προφανώς ο διαλεκτικός υλισμός αδυνατούσε να εξηγήσει).

Ας σταματήσουμε εδώ και ας δούμε ένα αντιφατικό ταξίδι… Το ταξίδι του Χαρίλαου Φλωράκη στο Άγιο Όρος καθώς και τα της κηδείας του.

Γύρω στο 1995 μια τριμελής ομάδα που αποτελείται από το Χαρίλαο Φλωράκη, το συμμαθητή και φίλο του ηθοποιό Τίτο Βανδή καθώς και ένα νέο δημοσιογράφο, επισκέπτονται το Άγιο Όρος. Ο Χαρίλαος συνοδεύεται και από δύο άτομα της προσωπικής φρουράς. Ζητά επιτακτικά από τους συνοδούς αστυνομικούς ν’ αφήσουν τα όπλα τους στην Ουρανούπολη, πράγμα που έγινε.

Όμως με το μπάσιμο στο Όρος άρχισαν να γίνονται μερικά ευτράπελα από θερμόαιμους – που πάντα υπάρχουν – πράγμα που αναγκάζει τους αστυνομικούς να δανεισθούν δύο όπλα από την Δάφνη. Αυτό είναι το καλαμπούρι μας καθώς και το ότι συνάντησε συναγωνιστές να είναι τώρα μοναχοί που μαζί του θυμήθηκαν τα παλιά!!!

Στις Καρυές τον ξενάγησε ο λόγιος μοναχός π. Μωυσής που μου τόνισε με πόσο σεβασμό άκουγε την ενημέρωση που του έγινε. Μια μέρα φιλοξενήθηκε στο κελλί του π. Ιερόθεου του βιβλιοπώλη των Καρυών.

Ήταν ημέρα νηστείας και έφαγε τα νηστίσιμα που του παρέθεσαν. Τα βρήκε πολύ νόστιμα και στην κουβέντα με τα καλογέρια της συνοδείας μίλησε με σεβασμό για το άβατο και τους νόμους τους Αγίου Όρους που όφειλε να σεβαστεί η Ευρώπη. «Δεν έκανε όμως το Σταυρό του».

Ιδού και το μυστήριο. Μ’ ένα τζιπ μόνος με τον οδηγό του, εξαφανίζεται προς άγνωστη κατεύθυνση. Κρύος ιδρώτας αρχίζει να λούζει τους αστυνομικούς. Τι έγινε ο Χαρίλαος …;

Επιστρέφει μετά από αρκετές ώρες έχοντας αφήσει άναυδη τη συνοδεία του χωρίς να τους πει που πήγε. Είναι πολύ πιθανό μου ’παν οι πατέρες στην Ιβήρων να επισκέφθηκε το Ρουμάνο Μοναχό που πρόσφατα απεβίωσε.

Έχουμε και μια επίσκεψη στη Σιμωνόπετρα που με σεβασμό γράφει στο βιβλίο του προσκυνητή. Κάπως έτσι λοιπόν έγινε το ταξίδι αυτό.

Φτάνοντας στην Ουρανούπολη κάνει τις ακόλουθες δηλώσεις:

Βρε παιδιά, περίμενα να βρω μέσα στο Όρος γέρους μοναχούς και απεναντίας είδα νέα παιδιά, σπουδαγμένα…

Τι ήταν λοιπόν η επίσκεψη αυτή; Μόνο τουριστική; Όχι όπως θα δείξουμε στο επόμενο.

Αρχικά πρέπει να τονίσουμε ότι ο Χαρίλαος όπως και κάθε Έλληνας έχει την Ορθοδοξία από τα γεννοφάσκια του, από τη μάνα του. Πώς αλλιώς θα εξηγήσουμε ότι ζήτησε να ταφεί στον «Αϊ Λια» δύο μέτρα από το Αγ. Βήμα; Αλλά πάνω στο θέμα της κηδείας του θα επανέλθουμε αργότερα. Ας επιστρέψουμε στην αποχώρηση του Χαρίλαου από το Όρος όπου δήλωνε συγκλονισμένος.

Πολλοί γνωστοί του τον ρωτούν ανάμεσά τους και η Μαρία Δαμανάκη: και εσύ Χαρίλαε στο Όρος; Απαντούσε ευθέως: «Μακάρι να ’χα πάει νωρίτερα και ’γω θα ’μουν καλύτερα και ο τόπος»!! «Ο νοών νοείτω».

Και όχι μόνο αυτό. Είμαι σε θέση να σας διαβεβαιώσω ότι μετά απ’ αυτήν την επίσκεψη, στο γραφείο του στον Περισσό εξομολογήθηκε σε Ιερομόναχο του Αγ. Όρους (αφού απομακρύνθηκε το προσωπικό του γραφείου του).

Να πούμε και αυτό. Στη σύζυγό του που έφυγε (πριν απ’ αυτόν) έκανε θρησκευτικό μνημόσυνο, όπως με διαβεβαίωσαν.

Και τώρα φίλοι ας κάνουμε μια θεωρητική ανακεφαλαίωση της σχέσης εκκλησίας - αριστεράς στην Ελλάδα.

Το ΚΚΕ, το πλέον ηρωικό αλλά και πλέον ηλίθιο κατά το σύντροφο ΜΑΟ κομμουνιστικό κόμμα της Ευρώπης, αντέγραψε στο θέμα της σχέσης Θεού – κομμουνιστή όλα τα τσιτάτα του Μαρξ και Λένιν. Η αθεΐα και ο διαλεκτικός υλισμός έγινε ο νέος Θεός. Βέβαια δεν είναι καθόλου τυχαίο που η αθεΐα έγινε λάβαρο για τον Μαρξ, Έγκελς και Λένιν.

Η εκκλησία στην Ευρώπη με κύριο τον Παπισμό ήταν και είναι υπεύθυνη για πολλά εγκλήματα στην Ιστορία με τελευταίο πιο τρανό παράδειγμα την άνοδο του Χίτλερ και το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας.

Όμως το να γενικεύουμε τα πάντα και ειδικά για την Ορθοδοξία είναι και λάθος και στο κάτω κάτω αντιδιαλεκτικό. Ναι, η Ορθοδοξία αν και στο όνομά της έγιναν εγκλήματα και λάθη τα απεκύρηξε ως ξένο σώμα όσο το δυνατόν συντομότερα, και δεν άφησε να δηλητηριάσει το σώμα της.

Όλοι μας γνωρίζουμε στελέχη του ΚΚΕ με αγώνες και εξορίες με έντονα όμως θρησκευτική αγωγή. Θυμάμαι ένα γνωστό μου ήρωα κομμουνιστή που χαρακτήρισε ανάγωγο κάποιον που μιλούσε ανόητα στη διάρκεια της Θ. λειτουργίας.

Είναι προς τιμή της ηγεσίας του ΚΚΕ ότι στο νέο καταστατικό του κόμματος όπως τροποποιήθηκε το 1996, έχει απαλειφθεί ο όρος «αθεΐα».

Όμως το ΚΚΕ με πολλές κόκκινες σημαίες, ελάχιστες Ελληνικές, θάβει κομμουνιστικά τον Χριστιανό Ορθόδοξο αρχηγό του παρά τη θέληση του ιδίου και των οικείων. Έχουμε λοιπόν το επαναλαμβανόμενο μοτίβο του Έλληνα κομμουνιστή αλλά και ταυτόχρονα ενός θρησκευόμενου που δεν μπορεί άμεσα να το ομολογήσει. Γνωρίζετε φίλοι ότι ο Μπελογιάννης απαίτησε στο χωριό του να χτιστεί εκκλησία για να ενώνει όλους τους εξόριστους Έλληνες;

Υ.Γ. Ευχαριστώ του πατέρες του Όρους που μου έδωσαν τις πληροφορίες πάνω στις οποίες στηρίχτηκε το προηγούμενο κείμενο, ιδιαίτερα τον π. Μάξιμο, τον π. Πρόδρομο από την Ι. Μ. Ιβήρων, τον π. Κύριλλο και π. Μωυσή από τις Καρυές και σας βεβαιώ ότι αναμένονται νεότερες δημοσιεύσεις από πατέρες του Όρους πάνω στο θέμα αυτό.

Γιώργος Σπηλιώτης
 klassikoperiptosi

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...