Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

ΣΤΗΝ ΕΥΛΑΛΗ ΤΗ ΣΙΩΠΗ

1)Ποια λόγια επάξια μπορούν

για Σένα να μιλήσουν;

Ποιες λέξεις Παναγία μου

να Σε μυριοστολίσουν!

2)Στην εύλαλη τη σιωπή

ήταν η ζωή Σου

σε κάθε λύπη και χαρά

έως την κοίμησή Σου.

3)Κι η στάση Σου, μια διδαχή

κι υπακοή τελεία

απ’ όταν μπήκες στο ναό

όντας, μικρή Μαρία.

4)Ζώντας ’κει χρόνους δεκατρείς

ως να ’ταν μέρα μία

μες στων αδύτων τα άδυτα

σε απόλυτη ησυχία,

5)ο άγγελος Σε έτρεφε

και Συ δεν ερωτούσες

στα θαυμαστά και υπέρλογα

σεμνά εσιωπούσες.

6)Άφηνες πάντα το Θεό

για Σένα να μιλήσει

ακόμα και στον Ιωσήφ

κακώς, σαν ελογίσθη.

7)Ο καθαρότατος ναός

να γίνεις του Κυρίου

και νέα Εύα δυνατή

ενάντια του θηρίου.

8)Της πρώτης Εύας, σπλαχνική

στον πόνο της αβύσσου

εγέννησες νέον Αδάμ

του νέου παραδείσου.

9)Ο παλαιός να λυτρωθεί

από την αμαρτία

κι όλα καινούρια να γενούν

στου κόσμου την πορεία.

10)Με εμπιστοσύνη στο Θεό

και τ’ άγιο όνομά Του

τους πόνους όλους γεύτηκες

πιστή στο θέλημά Του.

11)Της δίωξης, της προσφυγιάς

της ορφάνιας στο έπακρό της

κι αυτόν, της μάνας που έχασε

τον μοναχογιό της.

12)Στο σταυρικό το πάθος του

κοιτώντας το παιδί Σου

μέσα σε θρήνο μυστικό

εσπάραζε η ψυχή Σου,

13)χωρίς ένα παράπονο

χωρίς διαμαρτυρία

με υπομονή κι ευσέβεια

και αγία ησυχία.

14)Και στην ανάσταση του Υιού

που ηξιώθης πρώτη

όπως στον Ευαγγελισμό

μες στη χαρά Σου, μόνη,

15)καρτερική και ταπεινή

στα θεία μεγαλεία

πρότυπο ήσουν σιωπής

κι ας είχες τα πρωτεία.

16)Το τέλος Σου σαν έφτασε

διόλου εθορυβήθης

τα πάντα, μόνη, ετοίμασες

και σιωπηλά εκοιμήθης.

17)Και τώρα δίπλα στον Υιό

σε μητρική ικεσία

τη μεγαλύτερη έχουσα

απ’ όλους παρρησία,

18)προστάτις είσαι των πιστών

και ιατρός του πόνου

ενάρετων κι αμαρτωλών

ως Δέσποινα του κόσμου.

19)Χαρά Σου, η δόξα του Θεού

κι η σωτηρία όλων

αντιδοξάζοντας, Σεμνή

το γένος των ανθρώπων.

20)Χαρά μας και καύχημα, Εσύ

μετά Θεόν , Θεός μας

παραμυθία είσαι κι ελπίς

και άγρυπνος φρουρός μας.

ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΑΜΠΟΥΚΑ ΚΟΤΖΑΜΠΑΣΗ

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...