Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2023

Προφητείες 𝑆𝑒𝑙𝑎𝑓𝑖𝑖𝑙 𝑝𝑒𝑛𝑡𝑟𝑢

Ω, αγαπητέ Μπουνέλ, θα φύγω σύντομα από αυτόν τον μάταιο κόσμο, αλλά εσύ, θα πιάσεις μεγάλες φρικαλεότητες και μεγάλα κακά.  «Πότε ακριβώς θα γίνουν όλα αυτά;» θα ρωτήσετε την Μπουνελούλ.

 Λοιπόν, ο Κύριος ο Θεός μπορεί να επισπεύσει ή να αναβάλει το τέλος, σύμφωνα με τον απολογισμό Του.  Η κακία και η ασέβεια, η αίρεση και η ασέβεια έχουν πολλαπλασιαστεί τόσο πολύ στον κόσμο, που δεν ξέρω πόσο θα επιτρέπει ο Κύριος σε αυτόν τον κόσμο...

 Αγαπητέ παιδί, Πιότρ, να ξέρεις ότι η μεγάλη φρίκη θα είναι ένας πόλεμος μεταξύ όλων των μεγάλων δυνάμεων του κόσμου, και θα υπάρξει τόση φωτιά και καταστροφή σε όλη την ανθρωπότητα, που πολλοί θα εύχονταν να ήταν στο έδαφος, στους τάφους.  Πολλοί θα χαθούν…

 Πιότρ, γλυκιά μου καρδιά, ο σκοπός των κληρικών δεν είναι να τρομάζουν και να τρομάζουν τους πνευματικούς τους γιους.  Αλλά το να κρύψουμε την αλήθεια, δηλαδή ότι δεν έχουν απομείνει πολλά, θα ήταν προδοσία του Αληθινού Χριστού.

 Ετοιμάσου, αγαπητέ Μπουνελουλούι, ετοιμάσου...

 Πως να προετοιμαστείς?

 Προσευχήσου επιμελώς.  Piotr, το φαγητό και το ποτό μας είναι ο καθημερινός μας κανόνας και ιερή ομολογία.  Προστατέψτε τα μάτια και τις σκέψεις σας από την ακολασία, γιατί για την ακολασία ο Κύριος θα επιτρέψει αυτή την καταστροφή με φωτιά.

 (𝑃𝑎̆𝑟𝑖𝑛𝑡𝑒𝑙𝑒 𝑆𝑒𝑙𝑎𝑓𝑖𝑖𝑙 𝑚𝑒𝑢 𝑑𝑖𝑛 𝑣𝑒𝑐𝑖𝑠𝑜𝑟𝑟𝑟𝑜𝑟𝑟𝑟𝑟𝑟𝑟𝑎, 𝐵𝑑𝑡𝑜𝑡𝑜𝑜𝑙, 𝐵𝑢𝑐𝑢𝑟𝑒𝑠̦𝑡𝑖, 2013, 𝑝𝑝 64-66)

 «Οι καιροί τελειώνουν, αγαπητό παιδί. Η μέρα αυτού του κόσμου θα γνωρίσει το ηλιοβασίλεμά του. Το ρολόι θα χτυπήσει δώδεκα και οι τρομπέτες θα ηχήσουν. Τότε θα έρθει μια άλλη μέρα, πιο φωτεινή, χωρίς ηλιοβασίλεμα, χωρίς ηλιοβασίλεμα.

 Αλλά πριν από αυτό πρέπει να συμβούν πολλές φρικαλεότητες, ειδικά ο πόλεμος, παιδί μου, ο πόλεμος.  Πιστέψτε με, δεν λέω ψέματα, δεν υπερβάλλω.  Πιστέψτε με, αυτός ο έκπληκτος πατέρας, ο Μιχαήλ, είχε δίκιο».

 (21 𝑖𝑎𝑛𝑢𝑎𝑟𝑖𝑒 2006)

 «Δεν μπορώ να ξέρω ακριβώς πόσες καταιγίδες θα έρθουν στο εγγύς μέλλον και πόσο καιρό θα επιτρέψει ο Κύριος να σταθεί το δάσος, πόσο θα αργήσουν οι κόφτες... Ιδού, το τσεκούρι είναι στη ρίζα του δέντρου...

 Οι καιροί έχουν φτάσει στο τέλος τους.  Δεν θέλω να φοβηθείς, αγαπητό μου παιδί, ίσως ο Κύριος αφήσει λίγο περισσότερο χρόνο για τη μετάνοιά μας.  Δεν ξέρουμε ακριβώς πόσο, αλλά υπάρχει ακόμα λίγος χρόνος, λίγος χρόνος.

 Ο πνευματικός πατέρας από τη Λαύρα της Αγίας Τριάδας μου γράφει ότι και αυτός νιώθει φρίκη από το κακό που απλώθηκε σαν πανούκλα σε όλο τον κόσμο.  Πολλά τα κακά.  Ιδιαίτερα όμως οι πολιτικές και οικονομικές συνθήκες που είναι έτοιμες να υποδεχθούν τον ερχομό του Αντίχριστου.

 Ο πατέρας έχει πολλά βιβλία, εγώ είμαι πιο απλός και δεν καταλαβαίνω πραγματικά όλους αυτούς τους όρους που μου γράφει, απλά νιώθω ότι όλοι οδεύουμε προς το τέλος του χρόνου που δικαίως μπορούμε να ονομάσουμε εσχατολογικό.

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...