«Η έλλειψη ετοιμότητας σήμερα κοστίζει τα πάντα αύριο. Το εύκολα διαθέσιμο φαγητό ίσως να μην υπάρχει στα τέλη του 2022», σημειώνει ο οικονομικός συντάκτης, ειδικός στην βιομηχανία τροφίμων, Brandon Smith στο Noqreport.com και με την φράση αυτή αποτυπώνεται αυτό που δεν μας λένε: Ότι η πολιτική των δυτικών κυβερνήσεων (ΕΕ, ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία) στην δήθεν αντιμετώπιση του Covid-19 και οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας που προκάλεσαν τις αντικυρώσεις της Μόσχας, οδηγούν όχι σε ακρίβεια, αλλά σε ολική έλλειψη τροφίμων.
Όπως αναφέρει ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Ροκφέλερ, Ρατζίβ Σαχ: «Ως αποτέλεσμα του πολέμου στην Ουκρανία, κινδυνεύουν οι εξαγωγές σιταριού, καλαμποκιού, ηλιέλαιου και άλλων τροφίμων από τη Ρωσία και την Ουκρανία, που αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 10 τοις εκατό όλων των θερμίδων που διακινούνται παγκοσμίως (…) Η σχετιζόμενη με τον πόλεμο διαταραχή στον παγκόσμιο εφοδιασμό λιπασμάτων θα έχει ακόμα χειρότερο αντίκτυπο στην παγκόσμια πείνα».
Μια σύσταση της υπουργού Εσωτερικών Νάνσι Φρέιζερ προς τους πολίτες της Γερμανίας δείχνει το τι μας περιμένει σε λίγους μήνες αφού καλεί τους Γερμανούς «χωρίς… πανικό (!) να αποθηκεύσουν προμήθειες σε τρόφιμα και υγρά».
«Οι Γερμανοί πολίτες καλό θα είναι να είναι εφοδιασμένοι στα σπίτια τους με βασικές προμήθειες σε τρόφιμα». Αυτή είναι η συμβουλή που έδωσε η υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας μέσω συνέντευξής της στη Handelsbatt
Νομοτελειακά οι ρωσικές αντικυρώσεις οδηγούν σε ακόμα μικρότερη προσφορά τροφίμων και σε ακόμα υψηλότερο πληθωρισμό, μια εξέλιξη που ξεκίνησε από τον Covid-19 όταν οι κεντρικές τράπεζες άρχισαν να σκορπούν δεκάδες τρισεκατομμύρια δολάρια σε υποτιθέμενα-όπως αποδείχθηκε- πακέτα τόνωσης της οικονομίας.
Υπήρξαν ήδη αυξήσεις παγκοσμίως κατά 20% το προηγούμενο διάστημα και πρόκειται να καταγραφούν ανατιμήσεις 30% πριν εκπνεύσει το 2022 στην αγορά τροφίμων παγκοσμίως, αλλά στην Ελλάδα των γνωστών κυκλωμάτων και καρτέλ της αγοράς οι αυξήσεις θα ξεπεράσουν το 50% και του ψωμιού ίσως προσεγγίσουν το 70% σε σχέση με το 2021.
Οι παραγωγοί εισπράττουν όλο και λιγότερα και οι καταναλωτές πληρώνουν όλο και περισσότερα, με τον ενδιάμεσο κρίκο των μεσαζόντων να θησαυρίζει.
Χαρακτηριστικό είναι ότι εφέτος και πολύ πριν ξεκινήσει ο πόλεμος, τα ελληνικά επιτραπέζια πορτοκάλια (όχι αυτά για χυμό, οι άλλες ποικιλίες οι εκλεκτές, όπως τα Βαλέντσια) πουλήθηκαν από τους παραγωγούς κατά 0,08 ευρώ (8 λεπτά το κιλό!) και τα σούπερ μάρκετ τα πουλούσαν μέχρι και 1,5 ευρώ το κιλό!
Ήδη χιλιάδες Έλληνες παραγωγοί εσπεριδοειδών εφέτος δεν θα δαπανήσουν χρήματα, ούτε για λιπάσματα, ούτε για νερό, ούτε για πότισμα: Το κόστος της παραγωγής ξεπερνά το έσοδο, κατά πολύ!
Αρκετές εκατοντάδες, μάλιστα, αποφάσισαν να ξεριζώσουν τα δένδρα για να εγκαταστήσουν φωτοβολταϊκά!
Στην εστίαση οι τιμές κόστους έχουν εκτιναχθεί κατά 30-50%. Τα ξενοδοχεία πουλούσαν με τιμές 2019 τα δωμάτια και το κόστος του πρωινού που πληρωνόταν 15 ευρώ ανά κεφάλι από τους τουρίστες στα ξενοδοχεία των 3 Αστέρων και άνω, εκτινάχθηκε από τα 2,5 ευρώ στα 8 ευρώ!
Ειδικά στην Ελλάδα θα δούμε εφέτος πολλούς τουρίστες, αλλά λίγα λεφτά και ακόμα λιγότερα κέρδη (όπου υπάρξουν κέρδη) στα ξενοδοχεία.
Η πλέον χαρακτηριστική σκηνή ήταν το Πάσχα της Μυκόνου: Το κάποτε νησί των Εμίρηδων, το Πάσχα θύμιζε Ζάκυνθο και Μάλια Κρήτης!
Χιλιάδες “low spenders” Βρετανοί τουρίστες, βασικά κοριτσόπουλα ηλικίας 18-25 ετών, που καταναλώνουν μόνο φτηνές μπύρες και σουβλάκια, κατέκλυσαν με πτήσεις τσάρτερ το νησί των ανέμων, και διασκέδαζαν εκεί που μέχρι και το 2021 οι εμίρηδες άνοιγαν οι πανάκριβες γαλλικές σαμπάνιες κατά εκατοντάδες.
Αυτή θα είναι η εικόνα και σε όλα τα ελληνικά νησιά εφέτος: Κόσμος πολύς, δαπάνη ελάχιστη.
Το τι κάνει η κυβέρνηση για να τα αντιμετωπίσει όλα αυτά, θα μπορούσαν να συνθέσουν το σενάριο μιας κωμωδίας τύπου: «Ο ηλίθιος και ο πανηλίθιος» με μία ειδοποιό διαφορά όμως.
Οι φίλοι και συγγενείς των κυβερνώντων πλουτίζουν σε όλα τα επίπεδα: Ενέργεια, τρόφιμα, εξοπλισμούς.
Για τα σιτηρά, ούτε λόγος: Η ουκρανική παραγωγή σιτηρών, αποτελεί περίπου το 11% της συνολικής παγκόσμιας αγοράς και η Ρωσία το 17%.
Μαζί αυτές οι δύο χώρες τροφοδοτούν μια μεγάλη μερίδα χωρών του τρίτου κόσμου και χώρες της Ευρώπης με το 30% των εξαγωγών σιταριού και κριθαριού και το 19% των εξαγωγών καλαμποκιού.
Η ουκρανική παραγωγή πλέον ελέγχεται κατά 50% από τους Ρώσους.
Επίσης οι αντικυρώσεις της Ρωσίας, ως αντίδραση στις αδιανόητες κυρώσεις των δυτικών, προκάλεσαν έμφραγμα στην παγκόσμια αγορά λιπασμάτων: Περίπου το 20% της παγκόσμιας αμμωνίας και το 20% των παγκόσμιων αποθεμάτων ποτάσας παράγει η Ρωσία και πλέον η πώλησή τους απαγορεύεται στη Δύση.
Χωρίς λιπάσματα δεν υπάρχει βιομηχανική γεωργία μεγάλης κλίμακας.
Και όλα αυτά έρχονται σε ακολουθία της ανεύθυνης πολιτικής της FED στις ΗΠΑ που έκαψε το «λεφτόδενδρο»: Έχοντας το προνόμιο να είναι το δολάριο το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, τυπώνει χωρίς να υπάρχει αύριο, δολάρια,
Μόνο το 2020, η Fed σπατάλησε πάνω από 6 τρισεκατομμύρια δολάρια και ο «αέρας» τα έριξε στην οικονομία μέσω προγραμμάτων για τον Covid.
Προσθέστε τα αυτά, στα πολλά τρισεκατομμύρια δολάρια που έχει τυπώσει η Fed από το πιστωτικό κραχ το 2008.
Ήταν μια αδιάκοπο διαδικασία απαξίωσης του αμερικανικού δολαρίου, για το οποίο τώρα ήρθε η ώρα να να πληρώσουν το τίμημα οι ΗΠΑ.
Ο πληθωρισμός έφτασε στα υψηλά 40 ετών στις ΗΠΑ πολύ πριν η Ρωσία επέμβει στην Ουκρανία.
