Ρεπορτάζ: Σωτήρης Σκουλούδης
Εικονολήπτης: Χάρης Γκίκας
Μοντάζ: Απόστολος Μαρούσης
«Μον᾿ έλα εσύ και δέξου τ᾿ άρματα τα ξακουστά του Ηφαίστου· τόσο όμορφα κανείς δε φόρεσε θνητός ποτέ στους ώμους. Αυτά είπεν η θεά, και τ᾿ άρματα μπρος στου Αχιλλέα τα πόδια πιθώνει χάμω, κι αντιβρόντηξεν η πλουμισμένη αρμάτα' κι οι Μυρμιδόνες όλοι ετρόμαξαν (...). Μάνα, ο θεός αλήθεια τ᾿ άρματα μου τα 'χει δώσει, τέτοια καθώς ταιριάζει ένας αθάνατος, κι όχι θνητός να φτιάξει. (...) Μόνο ο Αχιλλέας, ως τα 'δε, εχόλιασε περίσσια ακόμα, κι άγρια κάτω απ᾿ τα βλέφαρα τα μάτια του ξαστράφταν, σαν τη φλόγα, και του θεού τα δώρα εχαίρουνταν να τα κρατά στα χέρια».
Ομήρου Ιλιάδα
Ένα μοναδικό, σύμφωνα με τα όσα γνωρίζουμε τουλάχιστον για το απώτατο παρελθόν μας, φαινόμενο που συνέβη περίπου 12.000 χρόνια πριν από την εποχή μας, πιθανότατα να ξεδιαλύνει ένα αρχαιολογικό μυστήριο, αλλά και να ανοίγει νέες οπτικές σχετικά την Ιστορία και τη μυθιστορία των Ελλήνων.
Ο λόγος, για τα όπλα των Μυρμιδόνων, του αρχαίου πολεμικού λαού της Θεσσαλίας, γνωστού κυρίως από τον «διάσημο» εκπρόσωπό του, τον Αχιλλέα, τα οποία εξαιτίας της Ιλιάδας, έχουν αποκτήσει μυθική διάσταση: Ήταν τα πιο γερά του αρχαίου κόσμου, ενώ λεγόταν ότι τους τα έκαναν δώρο οι Θεοί.
Στο παρελθόν, έχει ξανασυμβεί η μυθιστορία να μετατρέπεται τελικά, χάρη στην αρχαιολογική σκαπάνη, σε Ιστορία, και το καλύτερο παράδειγμα είναι αυτό της Τροίας, αφού μέχρι τον 19ο αιώνα και τις ανακαλύψεις του Ερρίκου Σλήμαν, η ύπαρξη της θεωρούταν ότι άνηκε μόνο στη σφαίρα του μύθου.
Υπάρχουν λοιπόν πλέον βάσιμες υποψίες και ενδείξεις -όχι όμως ακόμη και επιστημονική αδιάσειστη απόδειξη- ότι τα θρυλικά όπλα του Αχιλλέα και των Μυρμιδόνων ίσως να έχουν «εξωγήινη» προέλευση και να κατασκευάστηκαν από υλικό που προέρχεται από κάποια γωνιά του ηλιακού μας συστήματος!
Αναφερόμαστε φυσικά στο ενδεχόμενο να κατασκευάστηκαν με τη χρήση πετρωμάτων κάποιου αστεροειδή, που ίσως έπεσε κάποτε στην περιοχή της Θεσσαλίας...
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στον Αλμυρό της Μαγνησίας, κοντά στον Βόλο, παρατηρείται ένα όχι ιδιαίτερα γνωστό, όσο και σπάνιο φαινόμενο, δηλαδή η ύπαρξη των λιμνών Ζερέλια. Πρόκειται για δύο μικρές δίδυμες λίμνες στη μέση ενός κάμπου, με απόλυτα κυκλικό σχήμα. Μέχρι πρότινος πιστεύαμε ότι η προέλευσή τους ήταν ηφαιστειογενής, από το 2010 όμως, και έπειτα από αρχαιολογικές και γεωλογικές έρευνες, φαίνεται ότι μάλλον δημιουργήθηκαν από πτώση αστεροειδών! Αυτό προέκυψε όταν βρέθηκε στην περιοχή μερικώς τετηγμένο ζιρκόνιο, για την τήξη του οποίου απαιτούνται υψηλότατες θερμοκρασίες, οι οποίες δεν απαντώνται στις ηφαιστειακές διαδικασίες.
Δύο κομμάτια βράχου λοιπόν, υπολείμματα της δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος, κατέπεσαν στην πεδιάδα αυτή του θεσσαλικού κάμπου και δημιούργησαν τις μυστηριώδεις λίμνες, ενώ το υλικό που βρήκαν εκεί οι αρχαίοι -δηλαδή τα πετρώματα- αξιοποιήθηκαν σε υψικαμίνους για την τήξη όπλων και ασπίδων!
Πώς προκύπτει αυτό; Ο επιστήμονας-ερευνητής Τάκης Θεοδοσίου, συμμετέχων σε διάφορες διεθνείς ομάδες αναζήτησης και έρευνας μετεωριτών, αστεροειδών και κρατήρων μετεωριτικής προέλευσης σε όλο τον κόσμο, και Διευθυντής του Ελληνικού Μουσείου Μετεωριτών, έχει πραγματοποιήσει ενδελεχείς μελέτες στη συγκεκριμένη περιοχή, ήδη από το 2008 και έπειτα οπότε και οι λίμνες απέκτησαν αστρονομικό ενδιαφέρον.
Η ομάδα του «Κυνηγοί Αερολίθων» βρήκε κι άλλα δείγματα λοιπόν πετρωμάτων (ιριδίου, νικελίου και άλλων διαστημικών ορυκτών) που περιέχουν σοβαρά στοιχεία ότι οι άνθρωποι μιας άλλης εποχής έλιωναν τον σίδηρο που έβρισκαν -εν αγνοία τους φυσικά- από τους αστεροειδείς και έπειτα από πρόσμιξη με άλλα μέταλλα και άνθρακα, κατασκεύαζαν σε υψικαμίνους τα όπλα τους.
Η ομάδα έχει ήδη στείλει ορισμένα δείγματα σε πανεπιστήμια της Ευρώπης και των ΗΠΑ -μεταξύ των οποίων και στο ερευνητικό κέντρο του Κολοράντο που συνεργάζεται με τη NASA - και αναμένεται επιβεβαίωση των χρονολογήσεων και της σύστασής τους, ενώ οι πρώτες εντυπώσεις είναι «θετικές» σχετικά με την επιβεβαίωση αυτής της θεωρίας...
Εάν αποδειχτεί ότι αυτό το κράμα δημιουργήθηκε περίπου το 1.300 π.Χ., την εποχή που ζούσαν στη Θεσσαλία οι Μυρμιδόνες, και εγκρίνει και η αρχαιολογία τα συγκεκριμένα πορίσματα, τότε σίγουρα θα μπορούμε να μιλήσουμε για ένα νέο, άκρως ενδιαφέρον, κεφάλαιο της Ιστορίας μας, κατά το οποίο η Αστρονομία και η Γεωλογία εμπλέκονται με την Ιστορία και τη Μυθολογία μας...
Στο μέλλον αναμένονται σημαντικές ανακοινώσεις σχετικά με την ελληνική μετεωριτική ιστορία…
Το Ελληνικό Μουσείου Μετεωριτών - Πώς το διάστημα μπορεί να μας αποφέρει... τρισεκατομμύρια
Ο Τάκης Θεοδοσίου μας ξενάγησε επίσης στο Ελληνικό Μουσείο Μετεωριτών στο κέντρο της Αθήνας (Ιακωβίδου 27, στον Άγιο Ελευθέριο). Εκεί είδαμε για πρώτη φορά πολλά δείγματα από μετεωρίτες και αστεροειδείς που συνέλλεξε ο ίδιος και η ομάδα του από διάφορα μέρη του κόσμου. Το τελευταίο εξ αυτών, πέτρωμα από Αρειανό μετεωρίτη που βρέθηκε στην Αλγερία το 2018, ενώ είδαμε και Παλλασίτες, από τον κατεστραμμένο εξωτερικό πυρήνα πλανητών, καθώς και Σιδηρομετεωρίτες, που προέρχονται από τον πυρήνα μικρών πλανητών που καταστράφηκαν στις απαρχές του ηλιακού μας συστήματος.
Πόσο σημαντικοί είναι οι μετεωρίτες και οι αστεροειδής για την ανθρωπότητα; Καταρχάς, «δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τo 95% των πληροφοριών που έχουμε για το σύμπαν προέρχεται από τους μετεωρίτες, και μόλις το 5% από την τηλεσκοπική παρατήρηση», όπως επισημαίνει ο Τάκης Θεοδοσίου, όμως υπάρχει κι άλλη μια διάσταση, υπό την οποία διανοίγονται... τεράστιες προοπτικές για την οικονομία του μέλλοντος.
Πάνω στους μετεωρίτες μεταφέρονται σπάνιες γαίες και μεταλλεύματα, πολύ χρήσιμα για την ανθρωπότητα, αφού πρόκειται για υλικά που αξιοποιούνται σε πολλές εφαρμογές τεχνολογίας.
«Υπάρχουν ήδη εταιρείες που προετοιμάζονται για την εξόρυξη των μεταλλευμάτων και των υλικών των αστεροειδών. Ενδεικτικά θα σας πω, ότι κάποιοι μικροί αστεροειδείς θα μπορούσαν να αξίζουν... τρισεκατομμύρια ευρώ», επισημαίνει ο Τάκης Θεοδοσίου.
