Τελευταίος στο βήμα της εκδήλωσης, ανέβηκε ο κ. Σέργιος Θεοδωρίδης, ο οποίος και μίλησε με θέμα: «Τεχνητή Υπέρ-νοημοσύνη και Νέο-μυστικισμός».
Ο ορθολογισμός με την λογική επιχειρηματολογία, η επιστήμη, ο ανθρωπισμός και η αέναη πρόοδος, αποτελούν κοινή αναφορά των ιδεολογικών αρχών του διαφωτισμού, σημείωσε αρχικά.
Όμως, συνέχισε, όπως κάθε διανοητικό και φιλοσοφικό ρεύμα, έτσι και ο διαφωτισμός, δεν ήταν απαλλαγμένος από εσωτερικές αντιφάσεις. Η τυφλή πίστη στην τεχνολογία και την οικονομική πρόοδο, μαζί με την ιεροποίηση της επιστημονικής μεθόδου, ως εργαλείου για να ερμηνεύουμε τα πάντα, υπέσκαψε κατά περιόδους την ίδια την ιδέα της ελευθερίας, που ενστερνιζόταν ο διαφωτισμός.
Ο διαφωτισμός γέννησε «θρησκείες» στη θέση της παλιάς που προσπάθησε να καταργήσει. Δηλαδή ιδεολογίες, εμβαπτισμένες σε δήθεν επιστημονικά τεκμηριωμένα περιβλήματα, ουτοπικά διανοητικά σχήματα για την επίτευξη της αέναης προόδου.
Σήμερα τόνισε, αναδύεται και διαμορφώνεται μία νέα τεχνοθρησκεία. Οι ειδικοί του μέλλοντος, προβλέπουν την μετεξέλιξη των σημερινών αλγορίθμων, σε υπέρ-ευφυείς μηχανές με νοημοσύνη ανώτερη του ανθρώπου.
Τίθενται όμως μια σειρά από ηθικά διλήμματα και προβληματισμοί. Οι μηχανές δεν θα είναι απλά προηγμένα εργαλεία υποβοήθησης της εργασίας, αλλά θα επιβάλλουν στον άνθρωπο τα παράγωγα μιας τέτοιας νοημοσύνης. Επιπλέον, εφόσον αυτή θα είναι ανώτερη του ανθρώπου, δεν θα μπορεί ο άνθρωπος να την κατανοήσει, άρα θα πρέπει να την πιστεύει.
Και ακόμη, αυτές οι υπέρ-ευφυείς μηχανές, θα είναι σε θέση να σχεδιάσουν άλλες μηχανές, με ανώτερη ευφυία. Και αυτό νομοτελειακά οδηγεί σε άπειρη σοφία, ακόμη και στην αθανασία, όπως υπόσχονται οι οραματιστές του μέλλοντος, ακολουθώντας το δρόμο της λογικής και της επιστήμης.
Μια αθανασία ουδέτερη, άχρωμη, ανεξάρτητη από αξίες, που μπορούμε να την αποκτήσουμε ακόμα κι αν έχουμε στερηθεί το νόημα της ζωής. Και δεδομένου ότι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε κάτι που είναι πέρα από τη δική μας λογική, η συνάντηση μας με αυτές τις μηχανές θα είναι μυστικιστική.
Συμπερασματικά, εκτίμησε ότι το μέλλον προμηνύεται έτσι, αν παραμείνουμε θεατές στο γίγνεσθαι, εάν δεν αφυπνίσουμε τα αντανακλαστικά μας για επαναπροσδιορισμό των προτεραιοτήτων μας και της δημιουργικής μας παρέμβασης.
Στο πλαίσιο μιας τέτοιας ρευστής περιρρέουσας πραγματικότητας, η ποιοτικά διαφορετική αναβάθμιση της παιδείας, συνιστά την μόνη αναγκαία βεβαιότητα για το μέλλον. Η πρόκληση για το μέλλον, δεν είναι οι υπέρ-ευφυείς μηχανές, αλλά ο δημιουργικός ελεύθερος πολίτης.
Την εισήγηση του κ. Θεοδωρίδη μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ:
https://youtu.be/QzGILeTj4sE
Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου / Ι. Ν. Ευαγγελιστρίας ΠΕΙΡΑΙΩΣ
https://proskynitis.blogspot.com/2020/10/blog-post_14.html
