Ερώτηση στον π. Δανιήλ Αεράκη: Ο γέροντάς σας π. Αυγουστίνος Καντιώτης, νέος Χρυσόστομος σε όλες τις εκφάνσεις του βίου του και τιτάνας άσκησης και ορθόδοξης ομολογίας, προφητολογούσε ή όχι; Πολλάκις διήνθιζε τον ρωμαλέο λόγο του με την φράση: <Προφητεύω εκ της θέσεως ταύτης>! Είχε όλα τα χαρακτηριστικά του προφήτη, διότι μιλούσε όχι με βάση τον στοχασμό και την φαντασία του, αλλά από το θησαυροφυλάκιο της Γραφής και της διδαχής των αγίων, καθώς και από την δική του πλούσια εμπειρική συγκομιδή… στηλίτευσε με προφητική δύναμη και αποστολικό κύρος κάθε παρέκκλιση από την σωτηριολογική οδό αλλά και προείδε γεγονότα, ήτοι πολέμους, πείνα, επιδημία εξ ανατολών που θα σαρώσει την υφήλιο, σεισμούς και καταποντισμούς, τα οποία προανήγγειλε με τον μεστό και απερίτμητο λόγο του!
Επιπροσθέτως, ησχολήθη με την δράση των σκοτεινών δυνάμεων που ωθούν το άρμα της παγκοσμιοποίησης και του σιωνιστικού ολοκληρωτισμού στις ατραπούς της παγκόσμιας κοινωνίας, όσο ελάχιστοι! Έκρουσε δυναμικά τον κώδωνα της καλής αφύπνισης και ενεργοποίησε τις υγιείς δυνάμεις της Εκκλησίας προς απόκρουση νεοταξικών σχεδιασμών και αντιχρίστων επελεύσεων! Πάντα ταύτα αυθεντικά και σπουδαία! Βέβαια ο μακαρίτης πίστευε στο θαύμα! Στην μετοχή του κτιστού στο άκτιστο! Βίωνε την υπέρβαση των πεπερασμένων νόμων της φύσεως με την επενέργεια των εκτάκτων νόμων του θαύματος! Ήταν πρώτα λογγοβαρδίτης καλόγερος και έπειτα οργανωσιακός οπλαρχηγός! Όσοι έχουν στείρα ελλαδική κατήχηση, (ελλαδική με την έννοια της οργανωσιακής νοοτροπίας που ευδοκίμησε στα μεγάλα αστικά κέντρα της επικράτειας και στην χερσαία Ελλάδα κατά τον παρελθόντα αιώνα) απορρίπτουν με καγχασμό την λαϊκή ευσέβεια, διότι έχουν <πλούτον διανοίας> και «ένδειαν εμπειρίας». Μέμφονται αναφανδόν ιδεοληπτικά τους δυτικούς αλλά εις ουδέν διαφέρουν απ᾿ αυτούς πρακτικά, ακριβώς, διότι στηρίζονται στην νοησιαρχία και στο συναίσθημα όπως όλοι οι προτεστάντες, όχι στην εμπνευσμένη άσκηση και στην διηνεκή εκζήτηση του θείου ελέους όπως οι <μικρόνοες> του πνεύματος της ανατολής!
Λέγοντας ταύτα, επ᾿ ουδενί λόγω επικυρώνουμε την ευφάνταστη παραγωγή της ψευδοπροφητείας που πλεονάζει και στις ημέρες μας και δεισιδαίμονες απόψεις ή προκαταλήψεις. Ψέγουμε μόνο το αδιάκριτο τσουβάλιασμα και την ειρωνική απόρριψη του γνήσιου προφητικού χαρίσματος από τους δυτικοθρεμμένους οργανωσιακούς ερμηνευτές του φαινομένου, πού τόσο απέτυχαν, ώστε κάποιοι απ᾿ αυτούς επειδή δεν χόρταιναν από τον στείρο ευσεβισμό και τον άκρατο σχολαστικισμό, πήγαν σε άλλα άκρα, ήτοι του σαρκικού αμοραλισμού και της αντίνομης νεορθοδοξίας και όσοι απέμειναν, ευαγγελίζονται τον λόγο μόνο του π. Ηλία Μαστρογιαννόπουλου και του γέροντος Ευσεβίου Ματθόπουλου! Αιωνία η μνήμη τους! Αξιόλογοι αλλά ανεπαρκείς να συγκριθούν και να ερμηνεύσουν θεούμενους άνδρες, ήτοι του ουρανόθεν μεμαρτυρημένου αγιοπατερικού διαμετρήματος Παϊσίων, Ιακώβων, Πορφυρίων και τινών περιφρονημένων Ευμενίων που κάποιοι μεγαλο-Αρχιμανδρίτες <ενέπαιζον> με φαρισαϊκή <συγκαταβατική> διάθεση, όταν ζούσαν την εν σαρκί ζωή και αγίαζαν με την πυρφόρα εν κρυπτώ προσευχή τους το κλεινόν άστυ και τα περίχωρα… και δύο τελευταία ερωτήματα στον λευκοπόλιο ιεροκήρυκα π. Δανιήλ Αεράκη:
Α) το προφητικό χάρισμα, όχι μόνο υπό την αυθεντική του μορφή, (την διάκριση κτιστού-ακτίστου, την ανυπόστολη στηλίτευση της πλάνης και την προφαντική προβολή της αλήθειας) αλλά και ως παράθεση των μελλόντων συμβήναι, επιχωριάζει πλουσίως στην Αγία Γραφή, ίδια Παλαιά Διαθήκη, Πράξεις Αποστόλων και στην Αγιοπατερική Γραμματεία (Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, όσιος Ανδρέας ο διά Χριστόν Σαλός, άγιος Παΐσιος κλπ) ναι ή ου;
Πολλές από τις προφητείες που ξεκάθαρα παραθέτετε και απροκάλυπτα ειρωνεύεσθε πόθεν άραγε προέρχονται;
Β) Ο <σεμνός> Μητροπολίτης που ανονομαστί υπαινίσσεσθε, πόσο άραγε έχει υγιή κριτήρια να ξεχωρίσει τον γνήσιο από το κίβδηλο, όταν από την μια έψαχνε διακαώς για χαρισματούχους προκειμένου να ωφεληθεί (έχω μαρτυρία περί τούτου), εκδίδει βιβλία για τους αγίους γέροντες της εποχής μας και επιχειρεί επ᾿ αυτών ρηχή και αθεολόγητη προσέγγιση και από την άλλη προσκαλεί τον γηραιό και <αγέρωχο> προ του επικειμένου αδέκαστου κριτηρίου Χρήστο Γιανναρά για να διδάξει το ποίμνιό του; Για όσους δεν ξέρουν, εσχάτως, ο κ. Γιανναράς επικρίθηκε λίαν προφητικώς από οξύγλωσσο αγιορείτη, (οξύγλωσσος ως φορέας της μάχαιρας του πνεύματος), επειδή έβαλε με καταιγιστικά πυρά εναντίον του αειπαρθένου της Θεοτόκου! Στόχος του η ανάδειξη της γενετήσιας λειτουργίας ως αρχέγονο συστατικό της φύσεως και όχι ως εμπαθές μεταπτωτικό παράσιτο που επευλογείται και οικονομείται στον σώφρονα γάμο με στόχο την θεραπεία του, αλλά επ᾿ ουδενί εξονομάζεται ως κινητήριος δύναμις στην επίτευξη της πνευματικής τελειώσεως και στην χαρισματική αναγωγή της πεπτωκυίας φύσεως στην πρωτόγευστη ηδονή του θείου έρωτα… αφήνω τις <θεολογικές> συγχρωτίσεις και τις λίαν φιλικές σχέσεις του <σεμνού> ιεράρχου ως και του αυταδέλφου του με τον π. Φάρο και τον π. Θερμό, το αλώνισμα της Μητροπόλεως του από τον ανίερο <καιρό> τον επαφρίζοντα διηνεκώς τας εαυτού αισχύνας, τους Κονάνους και τους Λίβυους που <φωτίζουν> και <οικοδομούν> κατά καιρούς <επαρκώς> το ποίμνιο του Κ.Α! Ή μήπως <αφθαρτοποιούνται> οι απόψεις του <σεμνού> ιεράρχου λόγω της ζωικής του προέλευσης και της Νικοδήμειας (Γκατζηρουλίας) πατρότητας; Δεν ξέρω αν ο αδέκαστος και κρυστάλλινος αδικημένος όντως Μητροπολίτης Νικόδημος, θα αποδεχόταν τα μεταπατερικά ανοίγματα του επιγόνου του και αν θα επικροτούσε την γενικευμένη απόρριψη προφητικών ρημάτων αγίων του Θεού! Ερευνήσατε λίγο, γιατί άραγε προφήτευαν οι άγιοι διαχρονικώς; Θα διαπιστώσετε ότι λίγα μόνο είπαν ενώ πάμπολλα είχαν αποκομίσει από την αμεσότατη θεοκοινωνία τους, με πόνο τα φανέρωσαν στο εκάστοτε λιμώττον πλήρωμα της Εκκλησίας, στην ολόθυμη μετάνοια και στην πνευματική παραμυθία κυρίως στόχευαν, τον Χριστό επεδίωκαν να μυσταγωγήσουν μέσω της μετανοίας σε σκοτισμένες ψυχές… πανοσιολογιώτατε γέροντα.
Είστε πολύξευρος αλλά όχι παντογνώστης. Μετακινηθείτε λίγο από την παγωμένη γωνιά της οργανωσιακής υπεροψίας προς την θαλπωρή της λαϊκής απλότητας και ευσεβείας και τότε, χωρίς να πλανηθείτε από ψευδοπροφήτες, θα εννοήσετε καλώς τους αληθινούς προφήτες και αγίους του σήμερα. Είσθε έμφορτος ιεραποστολικής προσφοράς. Είθε να φύγετε για τα ουράνια σκηνώματα και έμπλεως ησυχαστικών βιωμάτων. Την ευχή σας.
Ένας απλός παπάς
