ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΕΙΤΑΙ. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ
σχόλιο Γ.Θ : Η Μέλλουσα Πόλη δεν είναι αφηρημένο όνειρο, είναι το μέλλον μας.
Αυτής της Πόλης επίγειο σύμβολο προσπάθησε να γίνει η Κωνσταντινούπολη
ού γάρ έχομεν ωδε μένουσαν πάλιν, άλλα την μέλλουσαν έπιζητοϋμεν (Εβρ. 13,14)
Αδελφοί μου, πού είναι οι μεγάλες πόλεις Βαβυλών και Νινευή; Μόνο σαθρές υπάρχουν σήμερα στη σκόνη των ερειπίων τους. Άλλα και ή Μέμφιδα και ή Θηβαΐδα, που ήταν το καμάρι των Φαραώ και των αρχόντων των ανθρώπων; Σήμερα είναι πολύ δύσκολο ακόμη και να εντοπίσουμε που ακριβώς βρίσκονταν αυτές οι δύο πόλεις.
Άλλα ας αφήσουμε αυτές τις πόλεις πού φτιάχτηκαν από πέτρες και τούβλα. ’Άς δούμε τις πόλεις από αίμα, σάρκα και οστά. Οι άνθρωποι διαμορφώνουν τις πόλεις των σωμάτων τους πολύ πιο αργά και κοπιαστικά άπ' ότι όταν κτίζουν φρούρια και καθεδρικούς ναούς. Δαπανούν περίπου ογδόντα με εκατό χρόνια για να διαμορφώσουν τις πόλεις των σωμάτων τους και στο τέλος ανακαλύπτουν ότι οι προσπάθειές τους ήταν μάταιες. Όλο αυτό, πού τούς πήρε δεκαετίες για να το διαμορφώσουν με φροντίδα πολλή και συνεχή, φόβο, καταρρέει σ’ ένα δευτερόλεπτο μέσα στη στάχτη του τάφου, μόλις κλείσουν τα μάτια τους. Πραγματικά, ποιου ανθρώπου ή πόλη του σώματος δεν κατακρημνίστηκε τελικά και δεν έγινε σκόνη; Κανενός!
Άλλα ας αφήσουμε τις πόλεις του σώματος. ’Άς δούμε τις πόλεις της γήινης ευτυχίας, αυτές πού οι άνθρωποι έκτισαν από γενιά σε γενιά. Τα υλικά με τα όποια κτίστηκαν είναι ή ευφορία, ή απόλαυση, ή περιουσία, ή εξουσία, Λ δόξα και ή τιμή. Που θεμελιώνονται αυτές οι πόλεις; Σαν ένας ιστός αράχνης υφάνθηκαν μέσα σε μια στιγμή και σαν ιστός εξανεμίζονται, κάνοντας τούς ευτυχείς ανθρώπους πιο δυστυχείς και από τούς δύσμοιρους!
Πραγματικά, ού γάρ εχομεν ώδε μένουσαν πάλιν, δηλαδή δέν έχουμε εδώ στή γη πόλη ή όποια θά διατηρηθεί. Γι’ αυτό και την μέλλουσαν έπιζητοϋμεν. Ή μέλλουσα πόλη είναι κτισμένη από πνεύμα, ζωή και άλήθεια. Ή πόλη αυτή έχει ώς μοναδικό αρχιτέκτονα της τον Κύριο Ιησού Χριστό. Ονομάζεται Βασιλεία των Ουρανών, αιώνια ζωή, το κατοικητήριο των Αγγέλων, το λιμάνι των αγίων και το καταφύγιο των μαρτύρων. Στήν πόλη αύτή δεν υπάρχει καμία δυαρχία καλού
και κακού, άλλα τα πάντα είναι μία αρμονία του καλού. Ό,τι έχει οικοδομηθεί σ’ αύτή την πόλη έχει οικοδομηθεί για να διατηρηθεί για πάντα. Κάθε τούβλο αυτής της πόλεως θά διατηρηθεί και θά παραμείνει άτελευτήτως• αυτά τα τούβλα είναι οι ζωντανοί άγγελοι και άνθρωποι. Σ’ αύτή την πόλη βασιλεύει και δεσπόζει ό άναστάς Κύριος Ιησούς Χριστός.
Κύριε, ό άναστάς εκ των νεκρών, λύτρωσε μας μέσα από τα ερείπια τού χρόνου και οδήγησε μας στην αιώνια ουράνια πολιτεία Σου.
Ότι Σοί πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τούς αιώνας των αιώνων. Αμήν.
σχόλιο Γ.Θ : Η Μέλλουσα Πόλη δεν είναι αφηρημένο όνειρο, είναι το μέλλον μας.
Αυτής της Πόλης επίγειο σύμβολο προσπάθησε να γίνει η Κωνσταντινούπολη
ού γάρ έχομεν ωδε μένουσαν πάλιν, άλλα την μέλλουσαν έπιζητοϋμεν (Εβρ. 13,14)
Αδελφοί μου, πού είναι οι μεγάλες πόλεις Βαβυλών και Νινευή; Μόνο σαθρές υπάρχουν σήμερα στη σκόνη των ερειπίων τους. Άλλα και ή Μέμφιδα και ή Θηβαΐδα, που ήταν το καμάρι των Φαραώ και των αρχόντων των ανθρώπων; Σήμερα είναι πολύ δύσκολο ακόμη και να εντοπίσουμε που ακριβώς βρίσκονταν αυτές οι δύο πόλεις.
Άλλα ας αφήσουμε αυτές τις πόλεις πού φτιάχτηκαν από πέτρες και τούβλα. ’Άς δούμε τις πόλεις από αίμα, σάρκα και οστά. Οι άνθρωποι διαμορφώνουν τις πόλεις των σωμάτων τους πολύ πιο αργά και κοπιαστικά άπ' ότι όταν κτίζουν φρούρια και καθεδρικούς ναούς. Δαπανούν περίπου ογδόντα με εκατό χρόνια για να διαμορφώσουν τις πόλεις των σωμάτων τους και στο τέλος ανακαλύπτουν ότι οι προσπάθειές τους ήταν μάταιες. Όλο αυτό, πού τούς πήρε δεκαετίες για να το διαμορφώσουν με φροντίδα πολλή και συνεχή, φόβο, καταρρέει σ’ ένα δευτερόλεπτο μέσα στη στάχτη του τάφου, μόλις κλείσουν τα μάτια τους. Πραγματικά, ποιου ανθρώπου ή πόλη του σώματος δεν κατακρημνίστηκε τελικά και δεν έγινε σκόνη; Κανενός!
Άλλα ας αφήσουμε τις πόλεις του σώματος. ’Άς δούμε τις πόλεις της γήινης ευτυχίας, αυτές πού οι άνθρωποι έκτισαν από γενιά σε γενιά. Τα υλικά με τα όποια κτίστηκαν είναι ή ευφορία, ή απόλαυση, ή περιουσία, ή εξουσία, Λ δόξα και ή τιμή. Που θεμελιώνονται αυτές οι πόλεις; Σαν ένας ιστός αράχνης υφάνθηκαν μέσα σε μια στιγμή και σαν ιστός εξανεμίζονται, κάνοντας τούς ευτυχείς ανθρώπους πιο δυστυχείς και από τούς δύσμοιρους!
Πραγματικά, ού γάρ εχομεν ώδε μένουσαν πάλιν, δηλαδή δέν έχουμε εδώ στή γη πόλη ή όποια θά διατηρηθεί. Γι’ αυτό και την μέλλουσαν έπιζητοϋμεν. Ή μέλλουσα πόλη είναι κτισμένη από πνεύμα, ζωή και άλήθεια. Ή πόλη αυτή έχει ώς μοναδικό αρχιτέκτονα της τον Κύριο Ιησού Χριστό. Ονομάζεται Βασιλεία των Ουρανών, αιώνια ζωή, το κατοικητήριο των Αγγέλων, το λιμάνι των αγίων και το καταφύγιο των μαρτύρων. Στήν πόλη αύτή δεν υπάρχει καμία δυαρχία καλού
και κακού, άλλα τα πάντα είναι μία αρμονία του καλού. Ό,τι έχει οικοδομηθεί σ’ αύτή την πόλη έχει οικοδομηθεί για να διατηρηθεί για πάντα. Κάθε τούβλο αυτής της πόλεως θά διατηρηθεί και θά παραμείνει άτελευτήτως• αυτά τα τούβλα είναι οι ζωντανοί άγγελοι και άνθρωποι. Σ’ αύτή την πόλη βασιλεύει και δεσπόζει ό άναστάς Κύριος Ιησούς Χριστός.
Κύριε, ό άναστάς εκ των νεκρών, λύτρωσε μας μέσα από τα ερείπια τού χρόνου και οδήγησε μας στην αιώνια ουράνια πολιτεία Σου.
Ότι Σοί πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τούς αιώνας των αιώνων. Αμήν.