Όταν εισέρχεσαι μέσα στο ναό να έχεις την διάκριση να είσαι ευπρεπώς ντυμένος και ντυμένη. Ειδικά όταν θα πάμε στο ναό για να συμμετάσχουμε σε κάποιο Μυστήριο -ένα περισσότερο- θα πρέπει να προσέχουμε την ενδυμασία μας.
------------------------------
Δηλαδή άλλο είναι να είμαι έξω στην αγορά και να πάω στο ναό για να ανάψω ένα κεράκι και άλλο να πάω στο ναό για να λειτουργηθώ ή για να εξομολογηθώ.
------------------------------
Φυσικά και δεν θα σωθούμε από το σεμνό μας ντύσιμο αλλά σίγουρα ακόμα και το ντύσιμό μας δείχνει την πνευματική μας κατάσταση και την συναίσθηση που έχουμε για το που προσερχόμαστε και γιατί προσερχόμαστε. Η ενδυμασία μας θα πρέπει να είναι σεμνή και ευπρεπής όχι μόνο όταν είναι να πάμε στο ναό αλλά πάντοτε, μιας και πάντοτε είμαστε χριστιανοί και όχι μόνο μέσα στους ναούς.
------------------------------
Οι γυναίκες να μην ντύνονται προκλητικά και καλό είναι να φορούν φούστα (ευπρεπή) ειδικά όταν έρχονται στο ναό για να συμμετάσχουν σε κάποιο Μυστήριο αλλά και οι άνδρες να προσέρχονται με μακρύ παντελόνι, με παπούτσια και όχι με σαγιονάρες.
------------------------------
Αυτά ίσως μας φαίνονται λίγο οπισθοδρομικά και ανούσια όμως δεν είναι έτσι ακριβώς. Όταν θα πάω να εξομολογηθώ ακόμα και η εξωτερική μου εμφάνιση θα πρέπει να είναι κατάλληλη για το Μυστήριο. Δεν είναι δυνατόν να έρχονται γυναίκες στην εξομολόγηση προκλητικά ντυμένες ή άνδρες με κοντό παντελονάκι, το ίδιο και στην Θεία Λειτουργία (ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ: να έρχονται κάποιες να κοινωνήσουν και να αφήνουν το μισό τους κραγιόν πάνω στην λαβίδα) ή σε κάποιο Γάμο ή Βάπτιση ή ακόμα και σε μια Παράκληση.
------------------------------
Μην σας φαίνονται -το ξαναλέγω- όλα αυτά οπισθοδρομικά, διότι τελικά αυτό που έχουμε μέσα μας το βγάζουμε και προς τα έξω. Δηλαδή είναι δυνατόν να έχω από τη μία ταπεινό φρόνημα (μέσα μου) και από την άλλη να ντύνομαι προκλητικά, δεν είναι δυνατόν να έχω απλότητα και από την άλλη να ντύνομαι εξεζητημένα, δεν είναι δυνατόν να σέβομαι τον Οίκο του Θεού (που κατ' εξοχήν είναι ο ναός μέσα στον οποίο τελούνται τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας) και από την άλλη να έρχομαι ντυμένος λες και πάω στην παραλία.
------------------------------
Χρειάζεται διάκριση και από την στιγμή που υπάρχει μία παράδοση μέσα στην Εκκλησία στο πώς να προσερχόμαστε στους ναούς καλούμαστε ως μέλη Της να την πράξουμε με φρόνημα υπακοής (ακόμα και στο που θα καθίσουμε μέσα στο ναό).
------------------------------
Χαίρομαι ειδικά κάποιους νέους και νέες που έρχονται στο ναό ντυμένοι ευπρεπώς, οι οποίοι όμως ντύνονται έτσι και εκτός ναού και αυτό το πράττουν διότι πρωτίστως κατάλαβαν ότι το ίδιο τους το σώμα είναι ναός του Θεού και γι' αυτό το στολίζουν με ευπρέπεια, σεμνότητα, καθαρότητα. Η ευπρέπεια -όπως και κάθε τι άλλο στην πνευματική μας ζωή- δεν πρέπει να είναι κάτι το έκτακτο αλλά κάτι το μόνιμο και διαχρονικό. Υ.Γ. Νομίζω ότι εάν έχουμε διάθεση ταπεινή και φρόνημα εκκλησιαστικό όλα τα παραπάνω θα τα αποδεχτούμε, εάν έχουμε εγωισμό και αντιεκκλησιαστικό φρόνημα θα αρχίσουμε τις δικαιολογίες και τα "ναι μεν αλλά..." ή τα "εγώ διαφωνώ..." κτλ. Αυτά τα γράφουμε όχι για υπάρξει συζήτηση· τα γράφουμε ως μια υπενθύμιση που καλούμαστε να εφαρμόσουμε εάν δεν την εφαρμόζουμε ήδη.
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
http://imverias.blogspot.com/
------------------------------
Δηλαδή άλλο είναι να είμαι έξω στην αγορά και να πάω στο ναό για να ανάψω ένα κεράκι και άλλο να πάω στο ναό για να λειτουργηθώ ή για να εξομολογηθώ.
------------------------------
Φυσικά και δεν θα σωθούμε από το σεμνό μας ντύσιμο αλλά σίγουρα ακόμα και το ντύσιμό μας δείχνει την πνευματική μας κατάσταση και την συναίσθηση που έχουμε για το που προσερχόμαστε και γιατί προσερχόμαστε. Η ενδυμασία μας θα πρέπει να είναι σεμνή και ευπρεπής όχι μόνο όταν είναι να πάμε στο ναό αλλά πάντοτε, μιας και πάντοτε είμαστε χριστιανοί και όχι μόνο μέσα στους ναούς.
------------------------------
Οι γυναίκες να μην ντύνονται προκλητικά και καλό είναι να φορούν φούστα (ευπρεπή) ειδικά όταν έρχονται στο ναό για να συμμετάσχουν σε κάποιο Μυστήριο αλλά και οι άνδρες να προσέρχονται με μακρύ παντελόνι, με παπούτσια και όχι με σαγιονάρες.
------------------------------
Αυτά ίσως μας φαίνονται λίγο οπισθοδρομικά και ανούσια όμως δεν είναι έτσι ακριβώς. Όταν θα πάω να εξομολογηθώ ακόμα και η εξωτερική μου εμφάνιση θα πρέπει να είναι κατάλληλη για το Μυστήριο. Δεν είναι δυνατόν να έρχονται γυναίκες στην εξομολόγηση προκλητικά ντυμένες ή άνδρες με κοντό παντελονάκι, το ίδιο και στην Θεία Λειτουργία (ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ: να έρχονται κάποιες να κοινωνήσουν και να αφήνουν το μισό τους κραγιόν πάνω στην λαβίδα) ή σε κάποιο Γάμο ή Βάπτιση ή ακόμα και σε μια Παράκληση.
------------------------------
Μην σας φαίνονται -το ξαναλέγω- όλα αυτά οπισθοδρομικά, διότι τελικά αυτό που έχουμε μέσα μας το βγάζουμε και προς τα έξω. Δηλαδή είναι δυνατόν να έχω από τη μία ταπεινό φρόνημα (μέσα μου) και από την άλλη να ντύνομαι προκλητικά, δεν είναι δυνατόν να έχω απλότητα και από την άλλη να ντύνομαι εξεζητημένα, δεν είναι δυνατόν να σέβομαι τον Οίκο του Θεού (που κατ' εξοχήν είναι ο ναός μέσα στον οποίο τελούνται τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας) και από την άλλη να έρχομαι ντυμένος λες και πάω στην παραλία.
------------------------------
Χρειάζεται διάκριση και από την στιγμή που υπάρχει μία παράδοση μέσα στην Εκκλησία στο πώς να προσερχόμαστε στους ναούς καλούμαστε ως μέλη Της να την πράξουμε με φρόνημα υπακοής (ακόμα και στο που θα καθίσουμε μέσα στο ναό).
------------------------------
Χαίρομαι ειδικά κάποιους νέους και νέες που έρχονται στο ναό ντυμένοι ευπρεπώς, οι οποίοι όμως ντύνονται έτσι και εκτός ναού και αυτό το πράττουν διότι πρωτίστως κατάλαβαν ότι το ίδιο τους το σώμα είναι ναός του Θεού και γι' αυτό το στολίζουν με ευπρέπεια, σεμνότητα, καθαρότητα. Η ευπρέπεια -όπως και κάθε τι άλλο στην πνευματική μας ζωή- δεν πρέπει να είναι κάτι το έκτακτο αλλά κάτι το μόνιμο και διαχρονικό. Υ.Γ. Νομίζω ότι εάν έχουμε διάθεση ταπεινή και φρόνημα εκκλησιαστικό όλα τα παραπάνω θα τα αποδεχτούμε, εάν έχουμε εγωισμό και αντιεκκλησιαστικό φρόνημα θα αρχίσουμε τις δικαιολογίες και τα "ναι μεν αλλά..." ή τα "εγώ διαφωνώ..." κτλ. Αυτά τα γράφουμε όχι για υπάρξει συζήτηση· τα γράφουμε ως μια υπενθύμιση που καλούμαστε να εφαρμόσουμε εάν δεν την εφαρμόζουμε ήδη.
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
http://imverias.blogspot.com/