Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2016

Το νέο κράτος της Ανατολίας που θα προκύψει, το Σουλτανάτο της Άγκυρας, μετά την διάλυση της Τουρκίας

του Γιάννη Παναγιωτόπουλου

Ο Κεμάλ δημιούργησε ένα κοσμικό κράτος, διαρρηγνύοντας κάθε δεσμό με το οθωμανικό παρελθόν.

Απομάκρυνε από τον θρόνο τον τελευταίο Σουλτάνο Μεχμέτ ΣΤ´ (1918-1922), και λίγo αργότερα κατήργησε το Χαλιφάτο, δηλαδή τη θρησκευτική ηγεσία του Ισλάμ, εξορίζοντας τον τελευταίο χαλίφη Αμπντούλ Μετζίτ Β´ (Μάρτιος 1924) και διακόπτοντας έναν ιστορικό θεσμό που ανάγεται στον Μωάμεθ και είχε περάσει στους Οθωμανούς σουλτάνους το 1517 επί Σελίμ Α´ (1512-1520), μετά την κατάληψη της Αιγύπτου από αυτούς.

Ποιος θα μπορούσε να αμφισβητήσει ότι η σημερινή Τουρκία είναι το δημιούργημα του Κεμάλ; Η Τουρκία ως κράτος δεν ήταν και δεν επιθυμούσε να είναι διάδοχος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, και αυτό την διέσωσε. Οι μεταρρυθμίσεις και η πολιτική στάση των διαδόχων του Κεμάλ, επέτρεψαν η χώρα τους ουσιαστικά να μην εμπλακεί σε κανέναν μεγάλο πόλεμο μετά το 1922.
(...)
Tα κράτη που θα προκύψουν

Ο Ερντογάν επομένως για να υλοποιήσει τους στόχους του, θα πρέπει να «διαλύσει» τη σημερινή Τουρκία και είναι μονόδρομος για αυτόν να καταγγείλει τη Συνθήκη της Λωζάνης. Τότε, όμως, θα έχει ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου και θα καταλήξει για μια ιδεοληψία να κυβερνά το μικρό Σουλτανάτο της Άγκυρας, και εάν τελικά το καταφέρει και αυτό. Το νέο κράτος της Ανατολίας που θα προκύψει θα έχει περισσότερες πιθανότητες να είναι μια ισλαμική δημοκρατία που θα κυβερνάτε από τους ιμάμηδες, πνευματικά τέκνα του Φεχτουλά Γκιουλέν, παρά από τον Ερντογάν και τους απογόνους του.

Τότε οι ευθύνες των πολιτικών ηγετών της Τουρκίας θα είναι τεράστιες, κυρίως προς τον λαό τους, γιατί η νέα πραγματικότητα θα γεννηθεί μέσα από μια καταστροφή και έναν αιματηρό πόλεμο στο εσωτερικό της χώρας τους. Αυτοί θα έχουν ανοίξει με την άφρονα πολιτική τους τον δρόμο για τη δημιουργία του μεγάλου Κουρδικού κράτους, αλλά και πολλών άλλων Κρατών στην περιοχή.

Το συμφέρον της Τουρκίας είναι να υπερασπιστεί ως ιερό κείμενο τη Συνθήκη της Λωζάνης, εάν πράξει το αντίθετο μπορεί να αποκαθηλώσει τις φωτογραφίες του Κεμάλ, αλλά θα χάσει όλα όσα αυτός πέτυχε, και θα ολοκληρώσει την επίλυση του ανατολικού ζητήματος, με την αναγκαία για την εξέλιξη κάθε πράγματος ιστορική καθυστέρηση, αλλά τότε η Τουρκία δεν θα υπάρχει!


Πηγή
Ο Γιάννης Παναγιωτόπουλος είναι Επίκ. Καθηγητής Γενικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας, στο Τμήμα Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, διετέλεσε Γεν. Γραμματέας Μέσων Ενημέρωσης, πολιτεύεται με τη ΝΔ

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...