από το εξαιρετικό βιβλίο: «Από έναν κόσμο σαν κι αυτόν τι να κρατήσω;» του π. Θεμιστοκλή Μουρτζάνου
ΓΥΡΙΖΩ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Με καλούν να ψηφίσω στις εκλογές, μ’ ένα σωρό σπότ! Μου λένε ότι μαζί μπορούμε περισσότερα, μπορούμε καλύτερα, να αποφασίσω έτσι, να αποφασίσω αλλιώς, να αντισταθώ! Μου μετράνε τις προθέσεις μου με δημοσκοπήσεις, με exit poll, λένε ότι από την ψήφο μου κερδίζει ο ένας ή ο άλλος, κουβεντιάζουν κάποια στιγμή γιατί δεν μ’ αρέσει η πολιτική και γιατί δεν βρίσκω χρόνο ν’ ασχοληθώ μαζί της, λένε ότι είμαι θύμα μιας γενικότερης κρίσης αξιοπιστίας της πολιτικής, για την οποία φταίνε κι αυτοί, αλλά αν σταθώ κοντά τους, θα με βοηθήσουν να δω τα πράγματα καλύτερα!
Τους βλέπω στα μπαλκόνια να χαιρετάνε τον κόσμο, όπως οι image makers τους συστήνουν, να εκφωνούν γραμμένες από άλλους ομιλίες, να συζητάνε σε debate με τη σύσπαση του άγχους χαραγμένη για τα καλά στο πρόσωπό τους, μη τυχόν κι ο αντίπαλος πάρει προβάδισμα αν δεν τα πούνε σωστά, βλέπω τους άλλους, τους μικρότερους, να διαμαρτύρονται γιατί τους αφήνουν έξω από το παιχνίδι, αλλά κανείς να μην πολυσυγκινείται, κι ακούω τα οράματα όλων, με ενδιαφέρον, γιατί μία φορά στα τέσσερα χρόνια είμαι κυρίαρχος, μέχρι να βάλω στην κάλπη το ψηφόδελτιό μου!
Δεν ακούω κουβέντα όμως γι’ αυτό που μου ετοιμάζουν και ήδη έχουν αρχίσει να με βάζουν μέσα. Δεν ακούω κουβέντα για την παγκοσμιοποίηση και τι δουλειά έχω εγώ μέσα σ’ αυτήν! Δεν ακούω κουβέντα για το ότι η ζωή μου έχει γίνει όλο χρηματιστήριο, καταθέσεις, κατανάλωση! Δεν ακούω κουβέντα γιατί όλα πρέπει να είναι αμερικάνικα στη ζωή! Δεν ακούω κουβέντα για το ποιος θα είμαι σε δέκα χρόνια και κυρίως, αν θα έχω δουλειά, αν θα είμαι μορφωμένος ουσιαστικά, αν θα ελπίζω σε μια καλύτερη κοινωνία, όχι με τους αριθμούς αλλά με την πραγματικότητα! Δεν ακούω κουβέντα για το ότι είμαι ψυχή, παράδοση, πολιτισμός, αγάπη, πρόσωπο, ελπίδα!
Βλέπω ένα σωρό ανθρώπους να επενδύουν στη στάλα δημοσιότητας που φέρνει η εκλογή, να υπόσχονται ένα μέλλον το οποίο δεν τους ανήκει, όπως ούτε η Ιστορία! Γιατί όλα αυτά ανήκουν σε έναν Άλλο, ο οποίος είναι «χθες και σήμερον ο Αυτός και εις τους αιώνας»! Ψηφίζω λοιπόν ότι με ενοχλεί λιγότερο, έχοντας την συνείδησή μου ήσυχη. Όπως άλλωστε λέει και ο ποιητής: «Βλάπτουν όλοι τους τη Συρία το ίδιο»!
Ψηφίζω, μα γυρίζω τις πλάτες μου σ’ αυτό το μέλλον που φτιάχνουν όπως θέλουνε! Ξέρω ότι η ζωή κινείται με τους δικούς μου ρυθμούς! Ξέρω ότι όπως και να έρθουν τα πράγματα, αλλού παίρνονται οι αποφάσεις! Έτσι κι εγώ αλλού θα ψάξω να βρω τι είμαι και τι μέλλον έχω! Εκεί που θα βρω γνησιότητα! Εκεί που θα βρω αγάπη! Εκεί που θα με δεχτούν όπως είμαι, χωρίς να με διαγράψουν αν έχω αντίθετη άποψη! Εκεί που θα με κάνουν να νιώσω πως έχω αξία, πάνω απ’ τη ζωή και το θάνατο! Εκεί που θα μου πουν τι είμαι, ποια ιστορία έχω, ποια πρόταση ζωής μπορώ να καταθέσω στο μέλλον τους!
Το δικό μου μέλλον περνάει μέσα από Εκείνον που οι ηγέτες και οι αυτοκράτορες μιας άλλης παγκοσμιοποίησης σταύρωσαν πριν από 2000 χρόνια, γιατί ενοχλούνταν από τα μηνύματα και τη ζωή Του. Περνάει μέσα από τα πρόσωπα και τις μορφές όλων εκείνων που μαρτύρησαν για την αγάπη Του 2000 και χρόνια τώρα, γιατί αρνούνταν να ζήσουν ένα άλλο μέλλον που τους έφτιαχναν άλλοι! Το δικό μου μέλλον περνάει μέσα από την κοινωνία μαζί Του, με τον συνάνθρωπό μου, στην ελπίδα της Ανάστασης! Εκεί άλλωστε βρίσκω ξανά την πιο δική μου παγκοσμιοποίηση, αυτή που δεν μου αφήνει ερωτηματικά!
Γιατί η παγκοσμιοποίηση της Αγάπης Του ήταν, είναι και θα είναι πάνω από την παγκοσμιοποίηση της κάθε εξουσίας και πέρα από κάθε λεπτό ψεύτικης δημοσιότητας!
Για το βιβλίο δείτε...
