Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δυστυχώς παρά τις επανειλημμένες προτροπές του ποιμνίου να μην προχωρήσει η Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης σε μια σύγχρονη «Ιερά Εξέταση»,
ένα καταδικασμένο παπικό τερατούργημα που στιγματίστηκε ιστορικά, ο Παναγιότατος Θεσσαλονίκης ή παρασυρόμενος από κακούς συμβούλους, ή διακατεχόμενος από ασυμβίβαστη με το λειτούργημα του εμπάθεια, προχωρεί στην τελική καταδίκη του ιερέα, Νικόλα Μανώλη μέχρι προ τίνος προϊστάμενο του ιερού βυζαντινού ναού Προφήτη Ηλία, της ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης.
Το μεγάλο «παράπτωμα» του πατήρ Νικόλα ήταν ότι έχει επιτελέσει ένα πραγματικά αξιοθαύμαστο έργο στην ενορία του ακόμα και μετά την δυσμενή απομάκρυνση του. Επί χρόνια έχει αναπτύξει έντονο ιερατικό έργο με θαυμαστή κατηχητική δραστηριότητα, έχει οργανώσει πέραν των παιδικών κατηχητικών τμήματα νέων και ηλικιωμένων όπου γίνεται πατερική κατήχηση και παράλληλα και εδώ είναι το «επίμαχο σημείο», έχει εκδηλώσει επανειλημμένα δημόσια το αντιοικουμενιστικό του φρόνημα υπερασπιζόμενος τις θεμελιώδεις πατερικές αρχές της Ορθοδοξίας. Αυτό το τελευταίο φαίνεται πως έχει «ερεθίσει» κάποιους κύκλους στην Μητρόπολη, οι οποίοι εκτός από προσωπικές προσβολές προς το πρόσωπο του τον έχουν επανειλημμένα συκοφαντήσει στον Παναγιότατο και όπως αναφέρεται, τον έχουν οδηγήσει στην απόφαση της εκδίωξης του από τις τάξεις της ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης.
Το ζήτημα όμως έχει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις από μια απλή δίωξη ενός ιερέα που αγωνίστηκε κατά της παναίρεσης το Οικουμενισμού. Έχει να κάνει με το ιερό καθήκον κάθε πραγματικού Ποιμένα να υπερασπίζεται τα ιερά και το όσια της Ορθοδοξίας. Όταν αυτά καταπατιούνται, όπως γίνεται κατά κόρο τον τελευταίο καιρό, οι αληθινοί Ποιμένες έχουν υποχρέωση να βγουν και να ορθώσουν φωνή εναντίον της θρησκευτικής αποστασίας. Είναι καθήκον τους και αναφαίρετο δικαίωμα τους να ομιλούν και όχι να σιωπούν, να εμφανίζονται και όχι να κρύβονται πίσω από πέπλα υποκρισίας. Αλήθεια, που είναι όλοι αυτοί που υποτίθεται πως κόπτονται κατά του Οικουμενισμού ; Γιατί κρύβονται και δεν εμφανίζομαι να υπερασπιστούν τον διωκόμενο ιερέα που διώκεται για το ορθόδοξο του φρόνημα ; Ή μήπως ξεγελιούνται από το κατηγορητήριο της Μητρόπολης εναντίον του που είναι, «προφάσεις εν αμαρτίες».
Δεν αντιλαμβάνονται ότι επιχειρείται με αδιστακτο πλέον τροπο η χειραγώγηση «υπό των δοκούντων ορθοδοξείν και προσποιουμένων ομολογείν την υγιή ορθοδοξον πιστην» κατα τον Μεγα Βασίλειον, των πιστών μελών της Αγίας Εκκλησίας, «υπέρ ων Χριστός απέθανε». Οπου διαστρέφεται η αλήθεια που προβαλει η Ιερα Παραδοση μας πρέπει να ενθυμούμαστε την ρήσιν του Ιησού Χριστού : «…Ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων. ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν». (Μάτθ. κγ’ 14).
Ρώτησε κάποτε ένας μοναχός τον αββά Παμβώ: «Αλήθεια γέροντα, θα αλλάξουν οι συνήθειες και οι παραδόσεις των χριστιανών και δεν θα υπάρχουν ιερείς στις εκκλησιές;». Και ο Γέροντας απάντησε: «Εκείνο τον καιρό οι ιερείς θα γίνουν άσωτοι και οι μοναχοί θα ζουν με αμέλεια. Οι ηγούμενοι θα αδιαφορούν για τη δική τους σωτηρία αλλά και του ποιμνίου τους. Θα είναι όλοι τους πρόθυμοι και πρώτοι στα τραπέζια και εριστικοί. Οι επίσκοποι πάλι των καιρών εκείνων θα δείχνουν δουλικότητα προς τους ισχυρούς, θα βγάζουν τις αποφάσεις ανάλογα με τα δώρα που θα παίρνουν και δεν θα υπερασπίζονται τους φτωχούς, όταν θα κρίνονται.».
Το ποίμνιο θα είναι πάλι εκεί, την Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου, στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης για να εκδηλώσει το υψηλό του φρόνημα ενάντια στην νέα Ιερά Εξέταση, ενάντια στο φίμωμα του παπά Νικόλα Μανώλη, υπέρ της προαιώνιας πατερικής Ορθοδοξίας μας.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr
Δυστυχώς παρά τις επανειλημμένες προτροπές του ποιμνίου να μην προχωρήσει η Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης σε μια σύγχρονη «Ιερά Εξέταση»,
ένα καταδικασμένο παπικό τερατούργημα που στιγματίστηκε ιστορικά, ο Παναγιότατος Θεσσαλονίκης ή παρασυρόμενος από κακούς συμβούλους, ή διακατεχόμενος από ασυμβίβαστη με το λειτούργημα του εμπάθεια, προχωρεί στην τελική καταδίκη του ιερέα, Νικόλα Μανώλη μέχρι προ τίνος προϊστάμενο του ιερού βυζαντινού ναού Προφήτη Ηλία, της ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης.
Το μεγάλο «παράπτωμα» του πατήρ Νικόλα ήταν ότι έχει επιτελέσει ένα πραγματικά αξιοθαύμαστο έργο στην ενορία του ακόμα και μετά την δυσμενή απομάκρυνση του. Επί χρόνια έχει αναπτύξει έντονο ιερατικό έργο με θαυμαστή κατηχητική δραστηριότητα, έχει οργανώσει πέραν των παιδικών κατηχητικών τμήματα νέων και ηλικιωμένων όπου γίνεται πατερική κατήχηση και παράλληλα και εδώ είναι το «επίμαχο σημείο», έχει εκδηλώσει επανειλημμένα δημόσια το αντιοικουμενιστικό του φρόνημα υπερασπιζόμενος τις θεμελιώδεις πατερικές αρχές της Ορθοδοξίας. Αυτό το τελευταίο φαίνεται πως έχει «ερεθίσει» κάποιους κύκλους στην Μητρόπολη, οι οποίοι εκτός από προσωπικές προσβολές προς το πρόσωπο του τον έχουν επανειλημμένα συκοφαντήσει στον Παναγιότατο και όπως αναφέρεται, τον έχουν οδηγήσει στην απόφαση της εκδίωξης του από τις τάξεις της ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης.
Το ζήτημα όμως έχει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις από μια απλή δίωξη ενός ιερέα που αγωνίστηκε κατά της παναίρεσης το Οικουμενισμού. Έχει να κάνει με το ιερό καθήκον κάθε πραγματικού Ποιμένα να υπερασπίζεται τα ιερά και το όσια της Ορθοδοξίας. Όταν αυτά καταπατιούνται, όπως γίνεται κατά κόρο τον τελευταίο καιρό, οι αληθινοί Ποιμένες έχουν υποχρέωση να βγουν και να ορθώσουν φωνή εναντίον της θρησκευτικής αποστασίας. Είναι καθήκον τους και αναφαίρετο δικαίωμα τους να ομιλούν και όχι να σιωπούν, να εμφανίζονται και όχι να κρύβονται πίσω από πέπλα υποκρισίας. Αλήθεια, που είναι όλοι αυτοί που υποτίθεται πως κόπτονται κατά του Οικουμενισμού ; Γιατί κρύβονται και δεν εμφανίζομαι να υπερασπιστούν τον διωκόμενο ιερέα που διώκεται για το ορθόδοξο του φρόνημα ; Ή μήπως ξεγελιούνται από το κατηγορητήριο της Μητρόπολης εναντίον του που είναι, «προφάσεις εν αμαρτίες».
Δεν αντιλαμβάνονται ότι επιχειρείται με αδιστακτο πλέον τροπο η χειραγώγηση «υπό των δοκούντων ορθοδοξείν και προσποιουμένων ομολογείν την υγιή ορθοδοξον πιστην» κατα τον Μεγα Βασίλειον, των πιστών μελών της Αγίας Εκκλησίας, «υπέρ ων Χριστός απέθανε». Οπου διαστρέφεται η αλήθεια που προβαλει η Ιερα Παραδοση μας πρέπει να ενθυμούμαστε την ρήσιν του Ιησού Χριστού : «…Ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων. ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν». (Μάτθ. κγ’ 14).
Ρώτησε κάποτε ένας μοναχός τον αββά Παμβώ: «Αλήθεια γέροντα, θα αλλάξουν οι συνήθειες και οι παραδόσεις των χριστιανών και δεν θα υπάρχουν ιερείς στις εκκλησιές;». Και ο Γέροντας απάντησε: «Εκείνο τον καιρό οι ιερείς θα γίνουν άσωτοι και οι μοναχοί θα ζουν με αμέλεια. Οι ηγούμενοι θα αδιαφορούν για τη δική τους σωτηρία αλλά και του ποιμνίου τους. Θα είναι όλοι τους πρόθυμοι και πρώτοι στα τραπέζια και εριστικοί. Οι επίσκοποι πάλι των καιρών εκείνων θα δείχνουν δουλικότητα προς τους ισχυρούς, θα βγάζουν τις αποφάσεις ανάλογα με τα δώρα που θα παίρνουν και δεν θα υπερασπίζονται τους φτωχούς, όταν θα κρίνονται.».
Το ποίμνιο θα είναι πάλι εκεί, την Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου, στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης για να εκδηλώσει το υψηλό του φρόνημα ενάντια στην νέα Ιερά Εξέταση, ενάντια στο φίμωμα του παπά Νικόλα Μανώλη, υπέρ της προαιώνιας πατερικής Ορθοδοξίας μας.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr