Στην πιο αυστηρή προειδοποίηση απέναντι στη Γαλλία αναφορικά
με το πρόγραμμα προμήθειας 108 μονάδων του γαλλικού μαχητικού
αεροσκάφους τέταρτης γενιάς...
Rafale της Dassault (126 αρχικός αριθμός-απαίτηση) σε συνεργασία με την Hindustan Aeronautics Ltd (HAL), για να καλυφθούν ανάγκες της ινδικής Αεροπορίας, προχώρησε η ινδική πλευρά, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο ακόμα και εγκατάλειψης της προσπάθειας…
Οι δυσκολίες των διαπραγματεύσεων δεν είναι κάτι καινούργιο. Πως αλλιώς να δικαιολογηθεί το ότι ενώ το γαλλικό μαχητικό υπερίσχυσε του «ευρωπαϊκού» EF-2000 Typhoon στα τέλη Ιανουαρίου του 2012, οι δυο πλευρές δεν έχουν κατορθώσει να καταρτίσουν και να υπογράψουν τη σύμβαση που θα έδινε το πράσινο φως για την κατασκευή των μαχητικών.
Αυτή τη φορά ήταν ο ίδιος ο υπουργός Άμυνας της Ινδίας, που έκανε λόγο για «περιπλοκές» στις διαπραγματεύσεις, μετά από τρία χρόνια προσπαθειών. Το πρόβλημα είναι μεγάλο, αφού οι δυο πλευρές έδειξαν καλή διάθεση ανακοινώνοντας ότι θα έχουν ολοκληρώσει τις διαπραγματεύσεις το πρώτο εξάμηνο του 2015.
Ο Μανόχαρ Παρικάρ λοιπόν, δήλωσε απερίφραστα, ότι τα ρωσικής κατασκευής Sukhoi Su-30 MKI, είναι απολύτως κατάλληλα για τις ανάγκες της ινδικής Αεροπορίας, υφίσταται ήδη γραμμή παραγωγής η οποία παράγει το μαχητικό στο μισό κόστος από αυτό που θα απαιτείται για το γαλλικό μαχητικό, πέριξ των 56 εκατομμυρίων δολαρίων. Κι όλα αυτά ως άμεση εναλλακτική, εάν δεν προχωρήσει η συμφωνία με τους Γάλλους.
Οι Ινδοί έχουν προγραμματίσει να διαθέτουν 272 Su-30 μέχρι το 2018, οπότε δεν θα ήταν κάτι εξαιρετικά δύσκολο να επεκτείνουν το πρόγραμμα παράγοντας περισσότερα αεροσκάφη, μέχρι να ολοκληρωθεί η ανάπτυξη και οι δοκιμές του PAK/FA T-50, του μαχητικού πέμπτης γενιάς που αναπτύσσεται από κοινού με τη Ρωσία.
Οι δυνητικές ερμηνείες της συγκεκριμένης δήλωσης είναι οι ακόλουθες. Η πρώτη αφορά στην προφανή ανάγκη να πιεστεί ακόμα και με δημόσιες δηλώσεις η γαλλική πλευρά να τελειώνει με τις διαπραγματεύσεις, όπου τα προβλήματα που έχουν ανακύψει είναι πολύ σοβαρά. Η πίεση που ασκείται με δηλώσεις των καθ’ ύλη υπεύθυνων, είναι ισχυρή.
Η δεύτερη μπορεί να αφορά σε «δυνάμεις» στο εσωτερικό της Ινδίας που κατά βάθος επιθυμούν να απεμπλακούν από τη συμφωνία με τους Γάλλους, επιθυμώντας να ενδυναμώσουν τις σχέσεις τους στον αμυντικό – εξοπλιστικό τομέα με τον παραδοσιακό προμηθευτή, τη Ρωσία.
Το τελευταίο διάστημα, ιδίως μετά την επίσημη επίσκεψη Πούτιν στην Ινδία, υπάρχουν σαφείς ενδείξεις αναθέρμανσης, μετά από μια περίοδο όπου σημαντικά εξοπλιστικά συμβόλαια είχαν καταλήξει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πόσο απίθανο θα ήταν να έχει πέσει στο τραπέζι πρόταση από τους Ρώσους για το Sukhoi Su-35, ως «ενδιάμεση λύση» μέχρι την έλευση του T-50; Μια τέτοια πρόταση θα ήταν ιδιαιτέρως δελεαστική για τους Ινδούς, με αντίκτυπο και συνολικότερα στις διεθνείς σχέσεις της χώρας.
Rafale της Dassault (126 αρχικός αριθμός-απαίτηση) σε συνεργασία με την Hindustan Aeronautics Ltd (HAL), για να καλυφθούν ανάγκες της ινδικής Αεροπορίας, προχώρησε η ινδική πλευρά, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο ακόμα και εγκατάλειψης της προσπάθειας…
Οι δυσκολίες των διαπραγματεύσεων δεν είναι κάτι καινούργιο. Πως αλλιώς να δικαιολογηθεί το ότι ενώ το γαλλικό μαχητικό υπερίσχυσε του «ευρωπαϊκού» EF-2000 Typhoon στα τέλη Ιανουαρίου του 2012, οι δυο πλευρές δεν έχουν κατορθώσει να καταρτίσουν και να υπογράψουν τη σύμβαση που θα έδινε το πράσινο φως για την κατασκευή των μαχητικών.
Αυτή τη φορά ήταν ο ίδιος ο υπουργός Άμυνας της Ινδίας, που έκανε λόγο για «περιπλοκές» στις διαπραγματεύσεις, μετά από τρία χρόνια προσπαθειών. Το πρόβλημα είναι μεγάλο, αφού οι δυο πλευρές έδειξαν καλή διάθεση ανακοινώνοντας ότι θα έχουν ολοκληρώσει τις διαπραγματεύσεις το πρώτο εξάμηνο του 2015.
Ο Μανόχαρ Παρικάρ λοιπόν, δήλωσε απερίφραστα, ότι τα ρωσικής κατασκευής Sukhoi Su-30 MKI, είναι απολύτως κατάλληλα για τις ανάγκες της ινδικής Αεροπορίας, υφίσταται ήδη γραμμή παραγωγής η οποία παράγει το μαχητικό στο μισό κόστος από αυτό που θα απαιτείται για το γαλλικό μαχητικό, πέριξ των 56 εκατομμυρίων δολαρίων. Κι όλα αυτά ως άμεση εναλλακτική, εάν δεν προχωρήσει η συμφωνία με τους Γάλλους.
Οι Ινδοί έχουν προγραμματίσει να διαθέτουν 272 Su-30 μέχρι το 2018, οπότε δεν θα ήταν κάτι εξαιρετικά δύσκολο να επεκτείνουν το πρόγραμμα παράγοντας περισσότερα αεροσκάφη, μέχρι να ολοκληρωθεί η ανάπτυξη και οι δοκιμές του PAK/FA T-50, του μαχητικού πέμπτης γενιάς που αναπτύσσεται από κοινού με τη Ρωσία.
Οι δυνητικές ερμηνείες της συγκεκριμένης δήλωσης είναι οι ακόλουθες. Η πρώτη αφορά στην προφανή ανάγκη να πιεστεί ακόμα και με δημόσιες δηλώσεις η γαλλική πλευρά να τελειώνει με τις διαπραγματεύσεις, όπου τα προβλήματα που έχουν ανακύψει είναι πολύ σοβαρά. Η πίεση που ασκείται με δηλώσεις των καθ’ ύλη υπεύθυνων, είναι ισχυρή.
Η δεύτερη μπορεί να αφορά σε «δυνάμεις» στο εσωτερικό της Ινδίας που κατά βάθος επιθυμούν να απεμπλακούν από τη συμφωνία με τους Γάλλους, επιθυμώντας να ενδυναμώσουν τις σχέσεις τους στον αμυντικό – εξοπλιστικό τομέα με τον παραδοσιακό προμηθευτή, τη Ρωσία.
Το τελευταίο διάστημα, ιδίως μετά την επίσημη επίσκεψη Πούτιν στην Ινδία, υπάρχουν σαφείς ενδείξεις αναθέρμανσης, μετά από μια περίοδο όπου σημαντικά εξοπλιστικά συμβόλαια είχαν καταλήξει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πόσο απίθανο θα ήταν να έχει πέσει στο τραπέζι πρόταση από τους Ρώσους για το Sukhoi Su-35, ως «ενδιάμεση λύση» μέχρι την έλευση του T-50; Μια τέτοια πρόταση θα ήταν ιδιαιτέρως δελεαστική για τους Ινδούς, με αντίκτυπο και συνολικότερα στις διεθνείς σχέσεις της χώρας.
Ειδικά
μετά τις περιπλοκές στις σχέσεις Ρωσίας και Γαλλίας για τα
ελικοπτεροφόρα πλοία αμφιβίων επιχειρήσεων τύπου Mistral, εξαιτίας της
κατάστασης στην Ουκρανία, ένα τέτοιο ρωσικό πλήγμα στο «ινδικό μέτωπο»
στο γαλλικό μαχητικό που έψαχνε εναγωνίως εξαγωγικές αγορές για να
διατηρηθεί στη ζωή, θα είναι κάτι που οι Γάλλοι θα το θυμούνται για
δεκαετίες…