Από το editorial του τέταρτου διαδικτυακού μας τεύχους.
Σε ένα κόσμο που αλλάζει, γιατί η αλλαγή είναι η μόνη λύση καθώς το παλιό ψυχορραγεί και το νέο προσπαθεί να γεννηθεί μέσα από τις γεωπολιτικές εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο, ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε ο ΟΗΕ, ούτε η ΕΕ...
είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις καταστάσεις οικονομικών και πολιτικών κρίσεων που μαστίζουν τις κοινωνίες.
Σε ένα κόσμο που οι αγορές, οι οίκοι αξιολόγησης, το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, τα χρηματιστήρια και το σκιώδες τραπεζικό σύστημα λειτουργούν 24 ώρες 7 ημέρες την εβδομάδα και έχουν τη δύναμη να ανεβοκατεβάζουν τα ποσοστά των κυβερνήσεων στον πλανήτη
με μια και μόνο οικονομική έκθεση, η ανάγκη για πολιτικούς που θα έχουν το σθένος και θα υψώσουν το ανάστημα τους στις οικονομικές επιταγές των παγκόσμιων λογιστικών γραφείων γίνεται πιο επιτακτική από κάθε άλλη φορά. Σε ένα κόσμο που οι άνθρωποι του πνεύματος, οι καθηγητές πανεπιστημίων, οι πολιτικοί αναλυτές και οι άνθρωποι της τέχνης εμφανίζονται ως καρδερίνες και τελικά
χρησιμοποιούν μια ξύλινη γλώσσα, η έμπνευση για το καινούργιο απουσιάζει.
Σε μια Ευρώπη που παραδόθηκε βορά στα χέρια των τεχνοκρατών και κύριο μέλημα της ανέδειξε τη σωτηρία του τραπεζικού συστήματος, οι πολιτικές ισορροπίες αλλάζουν. Ο ευρωσκεπτικισμός των προηγούμενων ετών έδωσε τη θέση του στον αντιευρωπαϊσμό. Οι λαοί της Ευρώπης βλέποντας την
αδυναμία της Ε.Ε απέναντι στην ουκρανική κρίση γύρισαν την πλάτη στις κυβερνήσεις των Βρυξελλών και του Βερολίνου.
Τα γεγονότα στην Ουκρανία και η Κριμαία ήταν μόνο η αρχή σε μια Ευρώπη που κάθε κράτος-μέλος της μοιάζει να επιθυμεί την εθνική αυτοδιάθεση. Το πείραμα για τη δημιουργία των Ηνωμένων πολιτειών της Γηραιάς Ηπείρου απέτυχε.
Οι παίκτες στη σκακιέρα κινούν τα πιόνια με γρήγορους ρυθμούς και σε παγκόσμιο επίπεδο διαπιστώνουμε ότι οι συσχετισμοί δυνάμεων αλλάζουν. Η Ρώσικη αρκούδα μετά από αρκετά χρόνια
ξύπνησε και διεκδικεί το μερίδιο της στην Ευρασιατική ζώνη, ο Κινέζικος δράκος στην Ανατολή βρυχάται και η οικονομία της Κίνας για πρώτη φορά θα σπάσει την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ. Οι αναδυόμενες οικονομίες συνασπίζονται και δημιουργούν το δικό τους ανάχωμα στην οικονομική πολιτική λιτότητας.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ο Αμερικάνικος αετός εξετάζει εκ νέου τα μέτωπα που είχε ανοίξει τα προηγούμενα χρόνια ενώ μια νέα εποχή Ψυχρού Πολέμου πλανάται πάνω από την Ευρώπη.
Μια Ευρώπη η οποία αποτελεί το κερασάκι που διεκδικούν οι μεγάλοι παίκτες. Συμμαχίες ετών μεταλλάσσονται και παγιωμένες αντιλήψεις περνούν πλέον στο παρελθόν καθώς οι παίκτες έχουν έρθει σε αντιπαράθεση. Αντιπαράθεση μέχρι και την τελική νίκη,μια νίκη που θα κριθεί από συμφωνίες στα
διπλωματικά τραπέζια, οικονομικές κυρώσεις αλλά και πολεμικές αντιπαραθέσεις σε μεμονωμένο επίπεδο. Κανείς δεν επιθυμεί έναν Γ΄Παγκόσμιο Πόλεμο,μια γενικευμένη πολεμική σύρραξη
δηλαδή,καθώς όλοι γνωρίζουν ότι δεν θα υπάρξουν νικητές παρά μόνο ηττημένοι.
Αντιθέτως, ανάλογα με τα συμφέροντα σε κάθε περιοχή θα δημιουργούνται μικρές ή λίγο μεγαλύτερες εστίες ανάφλεξης, ικανές να ενεργοποιήσουν τις τοπικές αντιπαραθέσεις. Τοπικές αντιπαραθέσεις που θα χρησιμοποιηθούν καταλλήλως στα διπλωματικά τραπέζια συζητήσεων άλλοτε ως μοχλοί πίεσης και
άλλοτε ως ερέθισμα για αποφάσεις.
Ταυτόχρονα η παγκόσμια ελίτ μέσω της τεχνολογίας και των social media θα επιτύχει την ολοκληρωτική καταστροφή της μεσαία τάξης, την ώρα που μια νέα μεσαία τάξη θα δημιουργείται/αναδεικνύεται μέσα από τη συμμετοχή των μαζών στην εικονική πραγματικότητα. Μια εικονική πραγματικότητα που θα
λειτουργεί ως αντίδοτο σε όποιο πρόβλημα φτώχειας και εξαθλίωσης παράλληλα με τον Παγκόσμιο Πόλεμο της Πληροφορίας. Γιατί όποιος θα ελέγχει τη πληροφορία, θα ελέγχει και τις συνειδήσεις των μαζών.
Στη σημερινή εποχή της τεχνολογίας οι μάζες θα βομβαρδιστούν από υπερπληροφόρηση σε κάποιες περιπτώσεις - όπως ακριβώς έγινε στη περίπτωση του χαμένου Boeing των μαλαισιανών αερογραμμών- και παντελής έλλειψη ενημέρωσης από την άλλη- όπως παρατηρούμε ότι συμβαίνει με τα γεγονότα που
λαμβάνουν χώρα στη γειτονιά μας μετά τις καταστροφικές πλημμύρες στη Σερβία. Οι εναλλαγές θα κρίνονται ανάλογα με το πόσο πρέπει να τρομοκρατηθεί ή να αποχαυνωθεί το κοινό.
Σκηνές τρομοκρατικών επιθέσεων θα προβάλλονται με κάθε λεπτομέρεια ως ένα είδος θεάματος την
ώρα που οι πολιτικές εξελίξεις θα αλλάζουν τα παγκόσμια πολιτικά δεδομένα. Το ζητούμενο θα είναι από
τη μια τα υψηλά νούμερα/ποσοστά τηλεθέασης/επισκεψιμότητας (αν αφορά το διαδίκτυο) και από την
άλλη η κατάλληλη δόση τρομοκρατίας, ώστε, όταν μελλοντικά για το καλό της παγκόσμιας ασφάλειας,
τάξης και ειρήνης τεθεί το δίλημμα ασφάλεια ή ελευθερία, η απάντηση να είναι προφανής.
Η αλλαγή σε παγκόσμιο επίπεδο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Η αλλαγή, μια λέξη που ποινικοποιήθηκε στη συνείδηση πολλών Ελλήνων καθώς αποτέλεσε το κυρίαρχο κομματικό σύνθημα της δεκαετίας του '80, βρίσκεται προ των πυλών. Οι Έλληνες καλούμαστε να αντιληφθούμε τι συμβαίνει στη περιοχή μας
με τις αναταράξεις στα Σκόπια λόγω της αλβανικής μειονότητας και τον Ερντογάν να κλυδωνίζεται στη Τουρκία, τις μνήμες από τις πληγές που άνοιξε και δεν επούλωσε η Αραβική Άνοιξη στις χώρες του Μαγκρέμπ και την περιοχή της Μεσογείου να βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα λόγω του ορυκτού πλούτου. Καλούμαστε να επαναπροσδιορίσουμε τη θέση μας γεωπολιτικά και εθνικά αν θέλουμε το κουκούλι της αλλαγής να μεταμορφώσει την κάμπια σε πεταλούδα. Καλούμαστε να ανταποκριθούμε στα σημεία των καιρών αν δεν θέλουμε να χάσουμε το ραντεβού μας με την ιστορία σ΄ένα κόσμο που αλλάζει.
Εκ της αρχισυνταξίας
http://iisca.eu/downloads/4th-edition-2014.pdf
http://www.geopolitics.com.gr/2014/07/blog-post_5473.html
«The future's in the air. I can feel it everywhere. Blowing with the wind of change»
Σε ένα κόσμο που αλλάζει, γιατί η αλλαγή είναι η μόνη λύση καθώς το παλιό ψυχορραγεί και το νέο προσπαθεί να γεννηθεί μέσα από τις γεωπολιτικές εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο, ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε ο ΟΗΕ, ούτε η ΕΕ...
είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις καταστάσεις οικονομικών και πολιτικών κρίσεων που μαστίζουν τις κοινωνίες.
Σε ένα κόσμο που οι αγορές, οι οίκοι αξιολόγησης, το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, τα χρηματιστήρια και το σκιώδες τραπεζικό σύστημα λειτουργούν 24 ώρες 7 ημέρες την εβδομάδα και έχουν τη δύναμη να ανεβοκατεβάζουν τα ποσοστά των κυβερνήσεων στον πλανήτη
με μια και μόνο οικονομική έκθεση, η ανάγκη για πολιτικούς που θα έχουν το σθένος και θα υψώσουν το ανάστημα τους στις οικονομικές επιταγές των παγκόσμιων λογιστικών γραφείων γίνεται πιο επιτακτική από κάθε άλλη φορά. Σε ένα κόσμο που οι άνθρωποι του πνεύματος, οι καθηγητές πανεπιστημίων, οι πολιτικοί αναλυτές και οι άνθρωποι της τέχνης εμφανίζονται ως καρδερίνες και τελικά
χρησιμοποιούν μια ξύλινη γλώσσα, η έμπνευση για το καινούργιο απουσιάζει.
Σε μια Ευρώπη που παραδόθηκε βορά στα χέρια των τεχνοκρατών και κύριο μέλημα της ανέδειξε τη σωτηρία του τραπεζικού συστήματος, οι πολιτικές ισορροπίες αλλάζουν. Ο ευρωσκεπτικισμός των προηγούμενων ετών έδωσε τη θέση του στον αντιευρωπαϊσμό. Οι λαοί της Ευρώπης βλέποντας την
αδυναμία της Ε.Ε απέναντι στην ουκρανική κρίση γύρισαν την πλάτη στις κυβερνήσεις των Βρυξελλών και του Βερολίνου.
Τα γεγονότα στην Ουκρανία και η Κριμαία ήταν μόνο η αρχή σε μια Ευρώπη που κάθε κράτος-μέλος της μοιάζει να επιθυμεί την εθνική αυτοδιάθεση. Το πείραμα για τη δημιουργία των Ηνωμένων πολιτειών της Γηραιάς Ηπείρου απέτυχε.
Οι παίκτες στη σκακιέρα κινούν τα πιόνια με γρήγορους ρυθμούς και σε παγκόσμιο επίπεδο διαπιστώνουμε ότι οι συσχετισμοί δυνάμεων αλλάζουν. Η Ρώσικη αρκούδα μετά από αρκετά χρόνια
ξύπνησε και διεκδικεί το μερίδιο της στην Ευρασιατική ζώνη, ο Κινέζικος δράκος στην Ανατολή βρυχάται και η οικονομία της Κίνας για πρώτη φορά θα σπάσει την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ. Οι αναδυόμενες οικονομίες συνασπίζονται και δημιουργούν το δικό τους ανάχωμα στην οικονομική πολιτική λιτότητας.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ο Αμερικάνικος αετός εξετάζει εκ νέου τα μέτωπα που είχε ανοίξει τα προηγούμενα χρόνια ενώ μια νέα εποχή Ψυχρού Πολέμου πλανάται πάνω από την Ευρώπη.
Μια Ευρώπη η οποία αποτελεί το κερασάκι που διεκδικούν οι μεγάλοι παίκτες. Συμμαχίες ετών μεταλλάσσονται και παγιωμένες αντιλήψεις περνούν πλέον στο παρελθόν καθώς οι παίκτες έχουν έρθει σε αντιπαράθεση. Αντιπαράθεση μέχρι και την τελική νίκη,μια νίκη που θα κριθεί από συμφωνίες στα
διπλωματικά τραπέζια, οικονομικές κυρώσεις αλλά και πολεμικές αντιπαραθέσεις σε μεμονωμένο επίπεδο. Κανείς δεν επιθυμεί έναν Γ΄Παγκόσμιο Πόλεμο,μια γενικευμένη πολεμική σύρραξη
δηλαδή,καθώς όλοι γνωρίζουν ότι δεν θα υπάρξουν νικητές παρά μόνο ηττημένοι.
Αντιθέτως, ανάλογα με τα συμφέροντα σε κάθε περιοχή θα δημιουργούνται μικρές ή λίγο μεγαλύτερες εστίες ανάφλεξης, ικανές να ενεργοποιήσουν τις τοπικές αντιπαραθέσεις. Τοπικές αντιπαραθέσεις που θα χρησιμοποιηθούν καταλλήλως στα διπλωματικά τραπέζια συζητήσεων άλλοτε ως μοχλοί πίεσης και
άλλοτε ως ερέθισμα για αποφάσεις.
Ταυτόχρονα η παγκόσμια ελίτ μέσω της τεχνολογίας και των social media θα επιτύχει την ολοκληρωτική καταστροφή της μεσαία τάξης, την ώρα που μια νέα μεσαία τάξη θα δημιουργείται/αναδεικνύεται μέσα από τη συμμετοχή των μαζών στην εικονική πραγματικότητα. Μια εικονική πραγματικότητα που θα
λειτουργεί ως αντίδοτο σε όποιο πρόβλημα φτώχειας και εξαθλίωσης παράλληλα με τον Παγκόσμιο Πόλεμο της Πληροφορίας. Γιατί όποιος θα ελέγχει τη πληροφορία, θα ελέγχει και τις συνειδήσεις των μαζών.
Στη σημερινή εποχή της τεχνολογίας οι μάζες θα βομβαρδιστούν από υπερπληροφόρηση σε κάποιες περιπτώσεις - όπως ακριβώς έγινε στη περίπτωση του χαμένου Boeing των μαλαισιανών αερογραμμών- και παντελής έλλειψη ενημέρωσης από την άλλη- όπως παρατηρούμε ότι συμβαίνει με τα γεγονότα που
λαμβάνουν χώρα στη γειτονιά μας μετά τις καταστροφικές πλημμύρες στη Σερβία. Οι εναλλαγές θα κρίνονται ανάλογα με το πόσο πρέπει να τρομοκρατηθεί ή να αποχαυνωθεί το κοινό.
Σκηνές τρομοκρατικών επιθέσεων θα προβάλλονται με κάθε λεπτομέρεια ως ένα είδος θεάματος την
ώρα που οι πολιτικές εξελίξεις θα αλλάζουν τα παγκόσμια πολιτικά δεδομένα. Το ζητούμενο θα είναι από
τη μια τα υψηλά νούμερα/ποσοστά τηλεθέασης/επισκεψιμότητας (αν αφορά το διαδίκτυο) και από την
άλλη η κατάλληλη δόση τρομοκρατίας, ώστε, όταν μελλοντικά για το καλό της παγκόσμιας ασφάλειας,
τάξης και ειρήνης τεθεί το δίλημμα ασφάλεια ή ελευθερία, η απάντηση να είναι προφανής.
Η αλλαγή σε παγκόσμιο επίπεδο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Η αλλαγή, μια λέξη που ποινικοποιήθηκε στη συνείδηση πολλών Ελλήνων καθώς αποτέλεσε το κυρίαρχο κομματικό σύνθημα της δεκαετίας του '80, βρίσκεται προ των πυλών. Οι Έλληνες καλούμαστε να αντιληφθούμε τι συμβαίνει στη περιοχή μας
με τις αναταράξεις στα Σκόπια λόγω της αλβανικής μειονότητας και τον Ερντογάν να κλυδωνίζεται στη Τουρκία, τις μνήμες από τις πληγές που άνοιξε και δεν επούλωσε η Αραβική Άνοιξη στις χώρες του Μαγκρέμπ και την περιοχή της Μεσογείου να βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα λόγω του ορυκτού πλούτου. Καλούμαστε να επαναπροσδιορίσουμε τη θέση μας γεωπολιτικά και εθνικά αν θέλουμε το κουκούλι της αλλαγής να μεταμορφώσει την κάμπια σε πεταλούδα. Καλούμαστε να ανταποκριθούμε στα σημεία των καιρών αν δεν θέλουμε να χάσουμε το ραντεβού μας με την ιστορία σ΄ένα κόσμο που αλλάζει.
Εκ της αρχισυνταξίας
Γιώτα Χουλιάρα για το Geopolitics
http://www.geopolitics.com.gr/2014/07/blog-post_5473.html
