«Κατά το 1900 έτος βαδίζοντας προς τον μεσασμόν του 8ου αιώνος (5.508 χρόνια απο Αδάμ + 2000 μ.Χ. = 7.508 χρόνια) άρχεται ο κόσμος του καιρού εκείνου, να γίνεται αγνώριστος. Όταν πλησιάσει ο καιρός της ελεύσεως του Αντιχρίστου θα σκοτιστεί η διάνοια των ανθρώπων από τα πάθη τα της σαρκός...
και θα πληθυνθη σφόδρα η ασέβεια και η ανομία' τότε άρχεται ο
κόσμος να γίνεται αγνώριστος μετασχηματίζονται αι μορφαί των ανθρώπων
και δέν γνωρίζωνται οι άνδρες από τάς γυναίκας διά της αναισχύντου
ενδυμασίας και των τριχών της κεφαλής'...
Δέν θα υπάρχει
σεβασμός εις τούς γονεις και τους γεροντότερους, η αγάπη θα εκλείψει,
οι ποιμένες των Χριστιανών Αρχιερείς και ιερείς θα είναι άνδρες
κενόδοξοι,...
παντελώς μή γνωρίζοντες την δεξιάν οδόν από την αριστεράν.
Τότε θα
αλλάξουν τά ήθη και αι παραδόσεις των Χριστιανών και της Εκκλησίας.
Η
σωφροσύνη θα απολεσθεί από τους ανθρώπους και θα βασιλεύσει η ασωτία. Το
ψεύδος και η φιλαργυρία θα φθάσουν εις τόν μέγιστον βαθμόν, και ουαί
εις τους θησαυρίζοντας αργύρια.
Αί
πορνείαι, μοιχείαι, αρσενοκοιτίαι,
κλοπαί και φόνοι, θά πολιτεύωνται,
εν τω καιρω εκείνω, και διά την ενέργειαν της μεγίστης αμαρτίας και
ασελγείας, οι άνθρωποι θέλουν στερηθεί την χάριν του Αγίου Πνεύματος
όπου έλαβον εις το Άγιον Βάπτισμα ως και την τύψιν της συνειδήσεως.
Αί
εκκλησίαι του Θεού θά στερηθούν ευλαβών και ευσεβών ποιμένων...
και
αλοίμονον τότε εις τούς εν τω κόσμω ευρισκομένους Χριστιανούς οι οποίοι
θα στερηθούν τελείως την πίστην, διότι δέν θά βλέπουν απο κανέναν φως
επιγνώσεως, τότε θά αναχωρούν από τον κόσμον εις τα ιερά καταφύγια διά
να εύρουν ψυχικήν ανακούφησιν των θλίψεών των...
και παντού θα ευρίσκουν
εμπόδια και στεναχωρίας. Και πάντα ταυτα γενήσονται διά τό ότι ο
Αντίχριστος θέλη κυριεύση τά πάντα, και γενήσεται εξουσιαστής πάσης της
Οικουμένης...
και θά ποιη τέρατα και σημεια κατά φαντασίαν'...
θέλει δέ δώση
πονηράν σοφίαν εις τόν ταλαίπωρον άνθρωπον, να εφεύρη...
νά ομιλεί ο είς
πρός τον άλλον, από την μίαν άκρην της γης, έως την άλλην' τότε θά
πέτανται στόν αέρα ως πτηνά και διασχίζοντες τόν βυθόν της θαλάσσης ως
ιχθύες.
Και
ταυτα πάντα ποιουντες οι δυστυχεις άνθρωποι, διαβιουντες εν ανέσει, μή
γνωρίζοντες οι ταλαίπωροι ότι ταυτα εστί πλάνη του Αντιχρίστου.
Και
τόσον θά προοδεύση την επιστήμην κατά φαντασίαν ο πονηρός, ώστε
αποπλανησαι τούς ανθρώπους και μη πιστεύει είς την ύπαρξην του
τρισυποστάτου Θεου.
Τότε
βλέπων ο Πανάγαθος Θεός την απώλειαν του ανθρωπίνου γένους, θέλει
κολοβώση τάς ημέρας, διά τους ολίγους σωζωμένους, διότι θέλει πλανείσαι
εί δυνατόν και τους εκλεκτούς.
Τότε αιφνιδίως θέλει έλθη η δίστομος ρομφαία και θα θανατώσει τόν πλάνον και τους οπαδούς αυτού ...».
(Απόσπασμα από το βιβλίον «Ευαγγελικός Κήπος», της Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου Κύπρου).
http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2014/07/blog-post_633.html
