Ένας μελισσοκόμος στην Αττική, συνηθίζει
εδώ και δέκα χρόνια κάθε άνοιξη να τοποθετεί μέσα στις κυψέλες του μια
εικόνα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ή της Παναγίας ή κάποιου Αγίου.
Οι μέλισσες πάντοτε αφήνουν ακάλυπτο το πρόσωπο γεμίζοντας την υπόλοιπη
εικόνα με κερί…
Ένας ασκητής μπήκε σ᾽ένα σπήλαιο και
κοιμήθηκε. Το σπήλαιο όμως αυτό ήταν φωλιά ενός λιονταριού. Όταν γύρισε
το λιοντάρι στη σπηλιά και είδε τον ασκητή, τον τραβούσε από το ράσο να
τον βγάλει έξω. Ο ασκητής ξύπνησε και χωρίς να δώσει καμία σημασία στο
λιοντάρι, άρχισε να κάνει την ακολουθία του. Όση ώρα κρατούσε η
ακολουθία, το θηρίο καθόταν ήσυχο και τον παρακολουθούσε.
Ποιος δίδαξε στα έντομα το σεβασμό στις εικόνες των αγίων και στο θηρίο το σεβασμό στην Ακολουθία του ανθρώπου του Θεού;
Το βιβλίο «Ζωοφιλία των Αγίων και
Αγιοφιλία των ζώων» του μοναχού Σίμωνα, που περιλαμβάνει αυτά τα δύο
περιστατικά περιέχει περίπου 200 ιστορίες, φαινομενικά παράδοξες και
συνάμα αληθινές. Στο βιβλίο αυτό ιστορούνται θαυμαστά γεγονότα που
ξεπερνούν τους φυσικούς νόμους, δοξάζουν τον Θεό και τιμούν τούς Αγίους
του.
Πρόκειται για μια συλλογή σύντομων
ιστοριών, παρμένων από την παράδοση της εκκλησίας μας που σώζεται σε
συναξάρια, βίους Αγίων, γεροντικά και άλλες πηγές.
Το βιβλίο αυτό, αποδεικνύει πόσο
αρμονικά μπορεί να συνυπάρχει ο άνθρωπος με τα ζώα, είτε ήμερα είναι
αυτά, είτε ακόμη και τα αγριότερα, κάνοντας την ανάγνωσή του εύκολη από
όλες τις ηλικίες.
