 |
| Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, νεκρός στο Παρίσι, πριν μεταφερθεί στην Κρήτη |
Στο πλάι των τάφων αυτών υπάρχει ένα κείμενο. Το κείμενο αυτό, είναι το σημερινό μας αντικείμενο.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, υπήρξε μεγάλος πολιτικός και κατ’ εξοχήν
ρεαλιστής. Το ρεαλισμό του, τον απέδειξε όχι μόνο στην καθημερινή
πολιτική πρακτική του, αλλά και σε άλλα ζητήματα, όπως είναι η περίφημη
αυτονεκρολόγησή του στις 28 Απριλίου 1932.
Τη ημέρα εκείνη, στις 4 το απόγευμα, η Βουλή άρχισε τη συνεδρίασή της,
τιμώντας τη μνήμη του αποθανόντος αιφνιδίως, διακεκριμένου πολιτικού και
νομικού Παναγιώτη Αραβαντινού.
*Αλέξανδρος Παπαναστασίου και Ελευθέριος Βενιζέλος
Στη συνέχεια ψήφισε διάφορα νομοσχέδια και η συζήτηση επεκτάθηκε και
στα προβλήματα της οικονομίας. Όμως την προηγούμενη ημέρα ο αρχηγός του
Αγροτικού και Εργατικού Κόμματος Αλέξανδρος Παπαναστασίου είχε
κατηγορήσει το πρωθυπουργό ως μοιρολάτρη. Και αυτό δεν άρεσε καθόλου
στον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος παίρνοντας το λόγο διατύπωσε παράπονα
και πρόσθεσε:
-Είμαι
βέβαιος ότι όταν αποθάνω ένας από τους λόγους που θα απαγγελθεί θα
είναι και από τους καλύτερους, θα είναι εκείνος που θα εκφωνηθεί από τον
αρχηγόν του Αγροτικού και Εργατικού Κόμματος.
Ο Παπαναστασίου απάντησε ότι μπορεί να συμβεί και το αντίθετο.
` -Δεν το εύχομαι, απάντησε ο Βενιζέλος, και συνέχισε λέγοντας:
"Από
τούδε προβλέπω τι θα είπη. Αγαπητοί φίλοι, ο προκείμενος νεκρός, ήτο
ένας αληθινός άνδρας, με μεγάλο θάρρος με αυτοπεποίθησιν και δι’ αυτόν
και δια τον λαόν τον οποίον εκλήθη να κυβερνήσει. Ίσως έκαμε πολλά
σφάλματα αλλά ποτέ δεν του απέλιπεν το θάρρος, ποτέ δεν υπήρξε
μοιρολάτρης, διότι δεν περίμενε ποτέ από την μοίραν του να ίδη την Χώραν
του προηγμένην, αλλά έθεσε εις την υπηρεσίαν αυτής όλον το πυρ το
οποίον είχε μέσα του, κάθε δύναμιν ψυχικήν και σωματικήν".
Η αίθουσα της Βουλής σείστηκε από τα χειροκροτήματα. Η συνεδρίαση
εκείνη τη μέρα άρχισε στις 4 το απόγευμα και έληξε στις 10 το βράδυ.
Ήταν Μεγάλη Πέμπτη του 1932… Ξημέρωνε Μεγάλη Παρασκευή.
*Πρακτικής της Βουλής... Ξημέρωνε Μεγάλη Παρασκευή...
Αυτά που είπε τότε ο Βενιζέλος, κοσμούν σήμερα τον τάφο του στο Ακρωτήρι Χανίων. Το
Ακρωτήρι, πήρε σπουδαία θέση στην ιστορία της Κρήτης στην επανάσταση
του 1897.Τότε μαζεύτηκαν περίπου 1000 επαναστάτες με αρχηγό τον Αντώνιο
Σήφακα και η επαναστατική επιτροπή με τον Ελευθέριο Βενιζέλο εγκατέστησε
την έδρα της στο Προφήτη Ηλία, όπου υπάρχουν σήμερα οι τάφοι των
Βενιζέλων.
Οι στόλοι των Προστάτιδων Δυνάμεων βομβάρδισαν τις θέσεις των επαναστατών για να βοηθήσουν τους Τούρκους. Μια οβίδα κομμάτιασε το κοντάρι της ελληνικής σημαίας πού κυμάτιζε στον Προφήτη Ηλία. Τότε, ο Σπύρος Καγιαλεδάκης, άρπαξε την σημαία και έγινε ο ίδιος κοντάρι ανεβαίνοντας πάνω σε ένα βράχο. Βλέποντας τον ηρωισμό του παλληκαριού ο ιταλός ναύαρχος Καναβάρο, διέταξε παύση πυρός. Η κηδεία του Ελευθερίου Βενιζέλου, υπήρξε επίσης ένα συγκλονιστικό γεγονός, καθώς γύρω από τη σορό του, η χώρα ξανάζησε τα πάθη του Διχασμού, ενώ η Κρήτη με κάθε τρόπο θρήνησε ειλικρινά το μεγάλο τέκνο της.
Οι στόλοι των Προστάτιδων Δυνάμεων βομβάρδισαν τις θέσεις των επαναστατών για να βοηθήσουν τους Τούρκους. Μια οβίδα κομμάτιασε το κοντάρι της ελληνικής σημαίας πού κυμάτιζε στον Προφήτη Ηλία. Τότε, ο Σπύρος Καγιαλεδάκης, άρπαξε την σημαία και έγινε ο ίδιος κοντάρι ανεβαίνοντας πάνω σε ένα βράχο. Βλέποντας τον ηρωισμό του παλληκαριού ο ιταλός ναύαρχος Καναβάρο, διέταξε παύση πυρός. Η κηδεία του Ελευθερίου Βενιζέλου, υπήρξε επίσης ένα συγκλονιστικό γεγονός, καθώς γύρω από τη σορό του, η χώρα ξανάζησε τα πάθη του Διχασμού, ενώ η Κρήτη με κάθε τρόπο θρήνησε ειλικρινά το μεγάλο τέκνο της.
*Ο Ελευθέριος Βενιζέλος στη Βουλή κατά την τελευταία πρωθυπουργία του
Στις 18 Μαρτίου 1936, πέθανε στο Παρίσι ο εξόριστος Ελευθέριος
Βενιζέλος. Η σορός του μεταφέρθηκε με πολεμικό πλοίο από τη Μασσαλία στα
Χανιά και όχι στην Αθήνα, μετά από σφοδρές αντιδράσεις αντιπάλων του. Η
κηδεία του υπήρξε πάνδημη.
*Ο Σοφοκλής Βενιζέλος σε ομιλία του στη Βουλή
πηγή
