Κάπου μπορεί να χαθείς, κάπου μπορεί τα κύματα να σε πάνε σε κανένα άλλο νησί διπλανό, γειτονικό και να μπερδευτείς, να λες: ¨Τώρα πού βρίσκομαι;¨ Και θα έχεις τον πνευματικό σου και θα σου λέει : ¨Παιδί μου, εκεί πέφτει η Ιθάκη!¨
Θα
έχεις τον πνευματικό σου που όταν ματώσουν τα γόνατά σου επειδή κάπου
χτύπησες, κάπου έπεσες, κάπου μάτωσες, θα σου λέει:¨Έλα εδώ, έλα εδώ, μη
φοβάσαι, να σε καθαρίσω θέλω!Να σβήσω την πληγή σου, να καθαρίσω την
καρδιά σου, να σου διαβάσω τη συγχωρητική ευχή, να κοινωνήσεις!Άντε
μπράβο!Βγες πάλι στον δρόμο της ζωής!¨
...ο άνθρωπος είναι αδύναμος! Αγαπά την Ιθάκη αλλά τον τραβάει κι αυτή
η γη και αμαρτάνει! Επειδή έχει ωραίες επιθυμίες αλλά είναι ταυτόχρονα
λάσπη και χώμα και πηλός, τον τραβάνε κι αυτά τα πράγματα και
λασπώνεται! Θυμάται όμως την καταγωγή του, ότι είναι κι αυτός χώμα και
ζητά συγνώμη αλλά ευτυχώς υπάρχει η εξομολόγηση, ο πνευματικός ο οποίος
μας βοηθά να πάμε στην Ιθάκη όσο γίνεται πιο καθαροί και περιποιημένοι,
όσο γίνεται…
(απόσπασμα από ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου [(από Αθέατα περάσματα http://www.atheataperasmata.com)]
πηγή
